Σάββατο 4 Ιούλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Κρίσιμη αναμέτρηση

Η κατάσταση της εργατικής τάξης συνεχώς χειροτερεύει, εξαιτίας της ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών και συνδικαλιστικών υπηρετών του. Επίθεση που συνεχώς οξύνεται, όπως, άλλωστε, επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες αντεργατικές αποφάσεις των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, που βάζουν σε εφαρμογή επιχείρηση - «σκούπα» ενάντια σε κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, όσα ακόμη δεν αφαίρεσαν. Για ακόμα χαμηλότερα μεροκάματα, για κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για απόλυτη ευελιξία, για δουλειά με την ώρα και το κομμάτι. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αποκτά ιδιαίτερη σημασία και φωτίζει το δρόμο, που πρέπει να ακολουθήσουν συνολικά οι εργαζόμενοι της χώρας, η 24ωρη απεργία στις 8 Ιούλη και ο συντονισμός του αγώνα που αποφάσισαν οι ταξικές Ομοσπονδίες των Οικοδόμων, των εργαζομένων στο Φάρμακο, των Λογιστών και των εργαζομένων στο Γάλα, στα Τρόφιμα και τα Ποτά. Για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με βάση διεκδικητικό πλαίσιο που απαντά στις σημερινές και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Η προσπάθεια συντονισμού του αγώνα των εργαζομένων από τις τέσσερις ταξικές Ομοσπονδίες έχει ιδιαίτερες δυσκολίες, αλλά και ιδιαίτερη σημασία, ακριβώς γιατί επιχειρείται να πάρει «σάρκα και οστά» σε μια περίοδο που το κεφάλαιο αποφασίζει σαρωτικά μέτρα σε βάρος των εργατών. Επιχειρεί να υποτάξει, με κάθε τρόπο, κάθε φωνή αντίστασης που βάζει σε κίνδυνο τα συμφέροντά του. Επιβάλλει την τρομοκρατία και καλλιεργεί το φόβο για να μη σηκώνει κανένας εργάτης το κεφάλι του. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις προηγούμενες μέρες η εργοδοσία προσπάθησε να βάλει εμπόδια στη δράση των ταξικών δυνάμεων μπροστά στην απεργία. Να δυσκολέψει την επικοινωνία και τη συζήτηση με τους εργαζόμενους μέσα στους τόπους δουλειάς. Σκληραίνει τη στάση της και δηλώνει ανυποχώρητη στις προκλητικές προτάσεις της για αυξήσεις - ψίχουλα σε ό,τι αφορά την υπογραφή των ΣΣΕ.

Η εργοδοσία σ' αυτήν την προσπάθεια έχει συμμάχους τη σημερινή - όπως είχε και τις προηγούμενες - κυβέρνηση, που παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη στήριξη των συμφερόντων της, για να εμποδίσει την ανάπτυξη των αγώνων. Εχει συμμάχους τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που στηρίζουν με κάθε τρόπο τις επιλογές της. Εχει συμμάχους τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που συνδιαλέγεται μαζί της στη λογική του «εφικτού» για να μη θιγούν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών. Που συμφωνεί σε αυξήσεις - ψίχουλα και πουλάει κατακτήσεις και δικαιώματα. Ολοι μαζί κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να δυσκολέψουν τις ταξικές δυνάμεις και την προσπάθεια για την οργάνωση του αγώνα. Είναι νωπή η εμπειρία από τη δύναμη των αγώνων στον «Παπουτσάνη» και στο Καζίνο της Πάρνηθας, όπου οι εργαζόμενοι, με μπροστάρηδες τις ταξικές δυνάμεις, με διεκδικητικό πλαίσιο που απαντά στις ανάγκες τους, αλλά, κυρίως, με εκφρασμένη στην πράξη την αλληλεγγύη χιλιάδων εργαζομένων, μέτρησαν αποτελέσματα.

Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο, οι ταξικές δυνάμεις επιχειρούν με κάθε τρόπο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση της απεργίας στα χέρια τους. Να παλέψουν για την επιτυχία της. Γιατί η μάχη για τις ΣΣΕ θα δώσει νέα ώθηση, θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα μπροστά στον αγώνα συνολικά για την οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης της εργατικής τάξης απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου.


Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ