O διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) Ν. Γκαργκάνας, ξαναχτύπησε! Αξιοποιώντας -την περασμένη Πέμπτη- το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης των μετόχων της τράπεζας, επαναδιατύπωσε τις ανησυχίες του για την πορεία της οικονομίας. Ετσι, αναιρώντας τα περί «νοικοκυρέματος» των δημόσιων οικονομικών και «ισχυρής» οικονομίας (που υποστήριζαν μέχρι τις 7 Μάρτη, τόσο ο ίδιος όσο και η απελθούσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία τον διόρισε στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας) ο Ν. Γκαργκάνας ανακάλυψε, ξαφνικά, πως ξέφυγαν από τον έλεγχο και ο πληθωρισμός και τα κρατικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος και άλλα βασικά μεγέθη της οικονομίας.

Βέβαια, ο κύριος διοικητής, δεν έμεινε στις διαπιστώσεις. Τηρώντας την παράδοση, που θέλει τον εκάστοτε διοικητή της ΤτΕ θεματοφύλακα των αντιλαϊκών πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας -που έχουν συνομολογήσει και συναποφασίσει οι ευρωεταίροι και καλούνται να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ- ο Ν. Γκαργκάνας, κάλεσε την κυβέρνηση να επαναφέρει τη «δημοσιονομική τάξη», όπως αυτή έχει καθοριστεί με τα Σύμφωνα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (βλέπε Συνθήκη του Μάαστριχτ). Στα πλαίσια αυτά, πρότεινε για τη «θεραπεία» των μόνιμων πληγών της οικονομίας (ακρίβεια, ανεργία, δημοσιονομικά ελλείμματα, κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα), συγκεκριμένα μέτρα, όπως: Πρώτον, τη θεσμοθέτηση ακόμη περισσοτέρων παροχών προς το μεγάλο κεφάλαιο. Δεύτερον, τον εξορθολογισμό των δαπανών για περίθαλψη και υγεία αλλά και τη ριζικότερη αντιμετώπιση του ασφαλιστικού ζητήματος. Τρίτον, αλλαγές στη διαδικασία καθορισμού των μισθών (δηλαδή την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας), καθώς και συνθήκες πολύ μεγαλύτερης ευκαμψίας στην αγορά εργασίας.

Στην ουσία -με πρόσχημα τη «σωτηρία» ή το «νοικοκύρεμα» και την «ανάπτυξη» της ελληνικής οικονομίας- ο διοικητής της ΤτΕ πρότεινε νέα μέτρα υποβάθμισης της αγοραστικής δύναμης των μισθών - συντάξεων και εν γένει των λαϊκών εισοδημάτων, όπως και νέα μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ώστε να ενισχυθεί η παραγωγικότητα (άρα και τα υπερκέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο). Οι προτάσεις δεν είναι νέες. Αποτελούν πιστή αντιγραφή της κλασικής «συνταγής» των αστών οικονομολόγων, όπως μας τη σερβίρουν κατά διαστήματα με τις εκθέσεις τους τα διάφορα κέντρα και παράκεντρα υπεράσπισης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, ΕΕ, ΣΕΒ κλπ). Βέβαια, ο κύριος Γκαργκάνας αποσιωπά μια μικρή «λεπτομέρεια». Το γεγονός ότι όπου κι αν εφαρμόστηκαν οι συγκεκριμένες πολιτικές, αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές -και συχνά καταστροφικές- για τις οικονομίες (και τους λαούς) των χωρών που εφαρμόστηκαν (Ελλάδα, Αγγλία, Αργεντινή κλπ) και μόνο για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου αποδείχτηκαν αποτελεσματικές.

Αν ο κύριος Γκαργκάνας -και οι ομοϊδεάτες του- παραβλέπουν αυτή τη «λεπτομέρεια» (το γεγονός δηλαδή ότι η εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων και πολιτικών, αναπαράγει τα αδιέξοδα), οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα (που υφίστανται τις συνέπειες των «γαλαζοπράσινων» πολιτικών της μόνιμης μονόπλευρης λιτότητας), έχουν κάθε λόγο να αντισταθούν και να αγωνιστούν για την ανατροπή της συγκεκριμένης πολιτικής. Και όσο νωρίτερα το πετύχουν, τόσο καλύτερα και για τους ίδιους αλλά και την ελληνική οικονομία.