Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Γνήσια αντιμονοπωλιακή ψήφος

Προσαρμόζοντας την προπαγάνδα τους στις σύγχρονες ανάγκες της πολιτικής του μνημονίου και στις επικείμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, η αστική τάξη και τα επιτελεία της επιδιώκουν να φτιάξουν ασπίδα προστασίας στα κόμματα και τους υποψήφιους που το επόμενο διάστημα θα κληθούν να σηκώσουν στις πλάτες τους την ταχύτερη υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής, μέσα και από την τοπική διοίκηση. Με ένα στόμα ομολογούν ότι βασικός τους αντίπαλος είναι το ΚΚΕ και η θέση του ότι οι επικείμενες εκλογές είναι μια κεντρική πολιτική μάχη, στην οποία ο λαός καλείται να «μαυρίσει» τα κόμματα που υπηρετούν την πολιτική του μνημονίου και ταυτόχρονα να αποτυπώσει στην κάλπη τις γενικότερες θετικές διεργασίες που γίνονται στη συνείδησή του.

Ποιες είναι οι βασικές τους σοφιστείες; Πρώτον, ότι ένας δήμαρχος δεν είναι κατ' ανάγκη κακός αν είναι υπέρ του μνημονίου. Λένε ψέματα. Κανένας περιφερειάρχης ή δήμαρχος που στηρίζει - για παράδειγμα - την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας - Παιδείας, με την παράδοσή τους στην τοπική διοίκηση και με μετακύλιση του κόστους στους εργαζόμενους - δημότες, όπως ακριβώς προβλέπει ο «Καλλικράτης» και το μνημόνιο, δεν είναι δυνατόν να ασκήσει φιλολαϊκή διοίκηση. Στάση υπέρ των λαϊκών συμφερόντων είναι η οικοδόμηση ισχυρών αναχωμάτων στην εφαρμογή τέτοιων και άλλων βάρβαρων μέτρων, η συμβολή στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για την ανατροπή της πολιτικής που τα επιβάλλει. Τέτοια στάση μόνο οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» μπορούν να κρατήσουν, γιατί έχουν στρατηγική αντίθεση με την πολιτική που επιβάλλει τον «Καλλικράτη» και το μνημόνιο.

Λένε, ακόμα, ότι η διαχωριστική γραμμή «υπέρ ή κατά του μνημονίου» είναι επικίνδυνη και διχάζει το λαό. Καλλιεργούν σκόπιμα τη θολούρα, για να θαμπώσουν την κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ, που λέει ότι η διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι «με τα μονοπώλια ή με το λαό». Από αυτή τη σκοπιά, κανένα κόμμα δεν μπορεί να διεκδικεί φιλολαϊκές δάφνες, ακόμα κι αν εμφανίζεται να διαφωνεί φραστικά με το μνημόνιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ΝΔ, η οποία στηρίζει αναφανδόν το μνημόνιο, προτείνει συμπληρωματικά φιλομονοπωλιακά μέτρα και την ίδια ώρα κάνει σημαία της προεκλογικής της τακτικής τη δημαγωγική επιλογή να το καταψηφίσει στη Βουλή.

Καμία αξία δεν έχει για το λαό και τα πραγματικά του συμφέροντα η στάση της ΝΔ. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι στάση που στόχο έχει να αποπροσανατολίσει τη λαϊκή αγανάκτηση και να την καρπωθεί για λογαριασμό της αστικής τάξης που θέλει τον έναν πυλώνα της να καρπώνεται εκλογικά τη φθορά του άλλου για να μην απειληθεί η εξουσία της. Στο απόγειο της αθλιότητας, τα κάθε είδους παπαγαλάκια παρουσιάζουν σαν συγκλίνουσες τις θέσεις του ΚΚΕ με αυτές της ΝΔ σε σχέση με το μνημόνιο, για να καλλιεργήσουν βρώμικους συνειρμούς. Είναι και αυτό μέρος του ίδιου σχεδίου, που θέλει το λαό στη γωνία, φοβισμένο και απογοητευμένο. Είναι όμως ταυτόχρονα και ένας ακόμα λόγος για τα λαϊκά στρώματα να καταδικάσουν τους εμπνευστές της προβοκάτσιας, να τσακίσουν αυτούς και την πολιτική τους.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ