Η απεργία στις 3 του Νοέμβρη στο Εμπόριο, ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας, πρέπει να αποτελέσει ταυτόχρονα βήμα διεκδίκησης ικανοποιητικής κλαδικής Σύμβασης Εργασίας. Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Β. Κορκίδης, επανέφερε χτες τον ωμό εκβιασμό προς τους 500.000 εμποροϋπάληλλους: 'Η δέχεστε σύμβαση με πετσοκομμένους μισθούς, ή πάμε σε ατομικές συμβάσεις. Αφορμή ήταν το γεγονός ότι σήμερα λήγει η μετενέργεια της ισχύουσας κλαδικής σύμβασης, όπως νομοθέτησε το κράτος, για να απαλλάξει τους εργοδότες από τις συλλογικές συμβάσεις. Η σύμβαση που εκπνέει, υπογράφτηκε το 2012 από την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΠΑΣΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση - ΔΑΚΕ) και προέβλεπε μείωση του βασικού μισθού κατά 6,7%, από τα 918 στα 863 ευρώ. Πάνω σ' αυτό το ποσό, η εργοδοσία θέλει τώρα να επιβάλει νέα μείωση κατά 13%.

Οι μεγαλέμποροι έχουν τους δικούς τους συμμάχους. Στο θέμα της κατάργησης της Κυριακής αργίας, κυβέρνηση και ΕΣΕΕ βρήκαν απέναντι μια συνδικαλιστική πλειοψηφία που δεν ήθελε και δεν μπορούσε να βάλει σοβαρά εμπόδια, να οργανώσει αγώνες. Και πώς να το κάνει, αφού υπερασπίζεται την ανταγωνιστικότητα των (μεγάλων) επιχειρήσεων σαν προϋπόθεση για ανάπτυξη. Είναι η ίδια πλειοψηφία που υπέγραψε την προηγούμενη κλαδική σύμβαση στο Εμπόριο, με το ιδεολόγημα του «μικρότερου κακού». Που σε συνεργασία με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και τους μεγαλοεργοδότες, μετέτρεψαν το Επικουρικό Ταμείο των εργαζομένων στον κλάδο των τροφίμων (σούπερ μάρκετ, επιχειρήσεις τροφίμων) από Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) σε Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), με σοβαρές περικοπές στις συντάξεις.

Καμιά σχέση δεν έχουν οι εργαζόμενοι με αυτή τη συνδικαλιστική πλειοψηφία. Τα πραγματικά τους συμφέροντα βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, στην ενότητα όσων απασχολούνται στον κλάδο, ανεξάρτητα από ειδικότητα, σχέση εργασίας και χώρο δουλειάς. Φυσικοί τους σύμμαχοι είναι όλοι οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που δέχονται την ίδια σκληρή επίθεση από την εργοδοσία και το κράτος της. Είναι οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, που πλήττονται από τον ανταγωνισμό με τα εμπορικά μεγαθήρια. Που με την κατάργηση της Κυριακής αργίας θα βρεθούν ακόμα πιο κοντά στον αφανισμό.

Κι αυτοί με τη σειρά τους, καμιά σχέση δεν έχουν με την πλειοψηφία της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ, που υπηρετεί τους μεγαλεμπόρους και τους άλλους μεγαλοεργοδότες της αγοράς. Η Κυριακή - αργία είναι αίτημα κρίκος για την κοινή δράση, την οικοδόμηση συμμαχίας μεταξύ των εμποροϋπαλλήλων και των αυτοαπασχολουμένων. Και η απεργία στις 3 του Νοέμβρη και η πανεργατική απεργία την άλλη Τετάρτη, η συμπόρευση των εργαζόμενων στο εμπόριο με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, μπορεί να δώσει ώθηση, να δυναμώσει αυτή τη συμμαχία τους, απέναντι στον κοινό αντίπαλο, που είναι τα μονοπώλια και το κράτος τους. Για το ρίζωμα αυτής της συμμαχίας, το βάθεμα των αντιμονοπωλιακών - αντικαπιταλιστικών χαρακτηριστικών της, παλεύουν το ΠΑΜΕ και η ΠΑΣΕΒΕ.