Εδώ και δεκάδες χρόνια τα δάση της χώρας μας έχουν μπει στο στόχαστρο των κάθε λογής εμπρηστών, καταπατητών και οικοπεδοφάγων. Συνέπεια ήταν η πυρπόληση κάθε χρόνο εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων, που οδηγήθηκαν στην τσιμεντοποίηση. Συνεργούς και συνενόχους στο συνειδητό έγκλημά τους έβρισκαν τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που με διάφορους νόμους επιχειρούσαν πάντα να παρακάμψουν το άρθρο 24 του Συντάγματος που τα προστάτευε, επιφέροντας τον αποχαρακτηρισμό τους. Για παράδειγμα, η ΝΔ ψήφισε το νόμο 998 του 1979, με τον οποίο επιχειρήθηκε να χαρακτηριστούν «χορτολιβαδικές» 25 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Δεν πήγε πίσω, όμως, και το ΠΑΣΟΚ, που με το νόμο 1734 του 1987, περί «βοσκοτόπων», επιχείρησε να αποχαρακτηρίσει 45 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων.

Οπως είναι γνωστό, το 2000 και παρά το λαϊκό κίνημα αντιδράσεων που ξεσηκώθηκε, έγινε η μερική - αλλά αρκούντως καταστροφική - αναθεώρηση του Συντάγματος. Με το νόμο 3208/03 που συντάχτηκε κατ' επιταγήν της και που ήδη εφαρμόζεται, οδηγούνται στον αποχαρακτηρισμό, εξαιτίας της αλλαγής του ορισμού του δάσους, γύρω στα 30 - 40 εκατομμύρια στρέμματα. Κάποιοι, όμως - και κυρίως το μεγάλο κεφάλαιο, που επιδιώκει τα δάση να αποτελέσουν πεδίο εφαρμογής των νέων επιχειρηματικών σχεδίων του - δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε από αυτό. Θέλουν - απλούστατα - ο δασικός πλούτος της χώρας να αποτελεί διαρκή πηγή πλουτισμού, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους ότι η χώρα μας θα μεταβληθεί έτσι σε «κρανίου τόπο».

Υπακούοντας στη βούληση όλων αυτών, η κυβέρνηση ετοιμάζεται με μία ακόμη πιο καταστροφική αναθεώρηση του Συντάγματος να βάλει μπουρλότο σε ό,τι έχει απομείνει. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, δηλώνοντας «υπερήφανος» που πρωτοστατεί σ' αυτό το πογκρόμ, το είπε απερίφραστα: «Δεν μπορούμε να κινούμαστε στη λογική "άπαξ δάσος, πάντα δάσος"», επειδή δήθεν έτσι εμποδίζεται η ανάπτυξη και ...η σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου! Η κυβέρνηση, λοιπόν - με την ανοχή και του ΠΑΣΟΚ, που δε φαίνεται να αντιδρά - προχωράει ακάθεκτη στην καταστροφική αναθεώρηση κινούμενη στους εξής άξονες: Στην κατάργηση του τεκμηρίου υπέρ του δημοσίου, γεγονός που θα επιφέρει - σύμφωνα με μετριοπαθείς εκτιμήσεις των δασολόγων - τον αποχαρακτηρισμό τουλάχιστον 15 εκατ. στρεμμάτων δασικών εκτάσεων. Στην πρόβλεψη να μετράει η συνταγματική προστασία των δασών με βάση τις αεροφωτογραφίες του 1975 και όχι του 1945, αποχαρακτηρίζοντας έτσι άλλα 10 εκατ. στρέμματα δασών που έχουν καταπατηθεί, εκχερσωθεί ή ιδιωτικοποιηθεί με παράνομα συμβόλαια.

Και, δυστυχώς, η μανία κατά των δασών και του περιβάλλοντος δε σταματάει μόνο εδώ. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα επιχειρηθεί η χρήση των δασών να συνδέεται με τα χωροταξικά σχέδια. Ετσι, αν ένα χωροταξικό σχέδιο προβλέπει ξενοδοχειακή μονάδα στον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου ή ένα άλλο Βιομηχανική Περιοχή στον Υμηττό, τότε αυτόματα τα οικοσυστήματα αυτά παύουν να θεωρούνται δάση! Ακόμη και οι εισφορές σε γη των οικοπέδων που μπαίνουν στα σχέδια πόλης παύουν να είναι υποχρεωτικές, με αποτέλεσμα οι πόλεις να γίνουν ακόμη πιο ασφυκτικές και αφιλόξενες, και τα σπίτια θα μοιάζουν όλο και πιο πολύ με «τσιμεντένια κλουβιά» ή «φέρετρα». Η γη, τα δάση, οι εθνικοί δρυμοί, οι βιότοποι, αντί να προστατευτούν, μετατρέπονται σε εμπόρευμα. Το μέλλον των παιδιών μας γίνεται όλο και πιο ζοφερό και άδηλο. Θα τους αφήσουμε;