Οι «8», οι «15», οι ΗΠΑ και ο πόλεμος | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Οι «8», οι «15», οι ΗΠΑ και ο πόλεμος

H κοινή διακήρυξη των οκτώ ευρωπαϊκών κρατών (Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Δανία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία), τα οποία συντάσσονται με τις θέσεις των ΗΠΑ για την επιδρομή εναντίον του Ιράκ, αναδεικνύει το μέγεθος και το βάθος των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων στο θέμα αυτό. Οπως είναι γνωστό, την περασμένη βδομάδα, οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης κατά του Ιράκ με τα σημερινά δεδομένα. Οι κύριοι Σιράκ και Σρέντερ δήλωσαν, μάλιστα, ότι θα εξαντλήσουν τα περιθώρια που έχουν ως μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για να αποτρέψουν τον πόλεμο.

Τώρα, μετά τη χτεσινή ανακοίνωση των «οκτώ», εξηγείται καλύτερα η αντίδραση του υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ, στη γαλλογερμανική δήλωση, όταν σχολίασε ότι «οι ευρωπαϊκές χώρες που διαφωνούν με τον πόλεμο στο Ιράκ δεν αντιπροσωπεύουν το σύνολο της Ευρώπης».

Η χτεσινή εξέλιξη έρχεται να επιβεβαιώσει την εκτίμηση της ΚΕ του ΚΚΕ, όπως διατυπώνεται στην Απόφαση για την Ελληνική Προεδρία, ότι δηλαδή «η EE, σαν περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη, εμφανίζει σήμερα ορισμένες αντιστάσεις στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ. Οι αντιστάσεις αυτές σχετίζονται με τη διαφύλαξη των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και όχι φιλειρηνικές διαθέσεις ή προστασία των συμφερόντων των λαών».

Πράγματι, υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι οι αντιρρήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας (και όσων τις ακολουθούν) θα συνεχιστούν αν υπάρξει ένας συμβιβασμός για το μοίρασμα των ιρακινών πετρελαίων και των αγορών;

Οι αντιθέσεις, βεβαίως, δεν είναι ούτε μικρές, ούτε αμελητέες, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να εξαγνίσουν τον ιμπεριαλισμό της Γερμανίας και της Γαλλίας. Μήπως δε συμμετείχαν μέχρι σήμερα σε όλες τις πολεμικές επιδρομές της «νέας τάξης»; Τι έκαναν για να αποτρέψουν τη γενοκτονία που συντελείται τόσα χρόνια σε βάρος του ιρακινού λαού από το εμπάργκο; Πόσο ειρηνευτικές είναι οι δικές τους επιδρομές, όπως η πρόσφατη γαλλική επέμβαση στην Ακτή του Ελεφαντοστού;

Ομως, υπάρχει μια ακόμη πτυχή στις χτεσινές εξελίξεις, που αφορά στην Ελληνική Προεδρία στην ΕΕ. Το γεγονός ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός και προεδρεύων της ΕΕ πληροφορήθηκε την ανακοίνωση των «οκτώ» από τον Ούγγρο ομόλογό του, κατά τη διάρκεια της πρωινής συνάντησής τους, δίνει το μέτρο του «κύρους» της Ελληνικής Προεδρίας, για την οποία ακούσαμε τόσα παχιά λόγια.

Το γεγονός ότι μετά την ανακοίνωση των «οκτώ» επισημοποιείται η διάσταση απόψεων στους κόλπους της ΕΕ δεν πρέπει να συσκοτίσει τους πραγματικούς λόγους αυτής της αντίθεσης. Η διαχωριστική γραμμή δε χωρίζει υποστηρικτές του πολέμου από υποστηρικτές της ειρήνης. Χωρίζει μονοπωλιακά συμφέροντα τα οποία, όπως συγκρούονται, έτσι μπορεί και να συμβιβαστούν. Εξάλλου, δε θα είναι και η πρώτη φορά.

Στις σημερινές αρνητικές για τους λαούς συνθήκες, η μόνη ελπίδα και δυνατότητα ανακοπής της επίθεσης των ιμπεριαλιστών για αντιστροφή της κατάστασης είναι η πάλη των λαών. Με αυτήν την έννοια, είναι ελπιδοφόρες οι κινητοποιήσεις που γίνονται σε όλο τον πλανήτη κατά του πολέμου και των κυβερνήσεων που τον στηρίζουν.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ