Κυριακή 30 Σεπτέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΑΓΡΟΤΙΚΑ

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΕΑΜ 66 ΧΡΟΝΙΑ

(Ιστορία που δε σβήνει)

ΣΤΟΝ προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου της Αθήνας, στα Προπύλαια, η ΕΑΜική Αντίσταση θύμισε και τίμησε μια κορυφαία ώρα της, κάτι που το δικαιούται, και πανάξια το αξίζει. Ηταν μια εκδήλωση, που θύμισε ένα μεγάλο γεγονός, την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, αυτά τα τρία γράμματα: Το αθάνατο ΕΑΜ, στις 27 Σεπτέμβρη 1941.

ΣΤΟΝ τόπο αυτό της μεγάλης θυσίας και του ηρωισμού, με τις μοναδικές σελίδες που έγραψε ο λαός μας σ' εκείνα τα χρόνια και έπρεπε να είχε οριστεί σαν πανελλήνια μέρα μνήμης και δράσης. Ο δάσκαλος θα συνόδευε τους μαθητές, στα θυσιαστήρια στην Καισαριανή, στην Κοκκινιά, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στην Κάνδανο, στην Καλλιθέα, στο Κούρνοβο, στη Δράκεια. Είναι ατέλειωτοι οι τόποι, που βεβαιώνουν τις θυσίες και που μένουν άγνωστες στα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο μας.

ΚΑΠΟΤΕ έτυχε να συναντήσουμε στη Δράκεια του Πηλίου μαθητή του δημοτικού κοντά στο μνημείο των 120 εκτελεσμένων συγχωριανών του (Δεκέμβρης 1943) κι όταν ρωτήθηκε για ποιο πράγμα στήσανε στο χωριό του το μνημείο δεν μπορεί ούτε λέξη να αρθρώσει. Ούτε ένας λόγος. Κι ας είχε και παππού στους εκτελεσμένους. Αυτή η μεγάλη ιστορία μένει πάντα έξω από τις αίθουσες των σχολείων. Και στις περιπτώσεις που μπαίνει μια αράδα, κι αυτή την έχουν κρεμάσει «ανάποδα».

ΕΙΝΑΙ περίπου τρεις γενιές, που γίνεται αυτό το φιλτράρισμα, αυτά τα «φερμπότεν» στα κεφάλαια της Εθνικής Αντίστασης: Ετσι τα παιδιά έχουν βασική πηγή να μάθουν για την ΕΑΜική Αντίσταση, το σπίτι τους, τον παππού και κυρίως τους άξιους και συνεπείς εκπαιδευτικούς, που αγνοώντας τους φωτοσβέστες και τις εγκυκλίους του υπουργείου, ανοίγουν στις τάξεις τις πραγματικές σελίδες της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης.

Η ΣΚΛΑΒΙΑ, η εθνική (με τρεις επιδρομείς να πατούν τη γη μας), η Ελλάδα κατρακύλησε σε βάραθρο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό. Και το κατρακύλισμα ήταν πιο εύκολο με τα όσα προπαρασκευαστικά είχαν γίνει με τη βασιλομεταξική δικτατορία. Η 4η Αυγούστου μαζί με την ξενική κατοχή έφεραν στο φως το οξύτατο νεοελληνικό πρόβλημα.

ΕΧΟΥΜΕ την ωμή και λαίμαργη ολιγαρχία, η οποία από το γραφείο του Γλίξμπουργκ, στο Παλάτι, ουσιαστικά διευθύνουν την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας. Αυτή, ακριβώς, η ολιγαρχία ουσιαστικά θησαύρισε στην περίοδο της Κατοχής.

ΟΙ οικονομικοί δοσίλογοι που τελικά όταν στο τέλος της Κατοχής πέρασαν από δίκη, ουσιαστικά όλοι τους αθωώθηκαν. Κι η Κατοχή τους έβγαλε ζάπλουτους.

Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ του ΕΑΜ το φθινόπωρο του 1941 καθυστέρησε γιατί τα παλιά κόμματα κωλυσιεργούσαν στις συζητήσεις αναβάλλοντας συνεχώς. Είναι χαρακτηριστική η διήγηση του Ν. Καρβούνη αναφορικά με τους «παλαιοκομματικούς», που συζητούσαν με το ΕΑΜ. Μια φορά σε μια συζήτηση ενός με τον Καρβούνη ήταν τόσο υβριστικός και άπρεπος, που αναγκάστηκε να διακόψει τη συνομιλία και εξοργισμένος να φύγει στο σπίτι του, να μείνει ξάγρυπνος όλη τη νύχτα και να γράψει τον παιάνα «Βροντάει ο Ολυμπος». Αυτά για τα παλιά κόμματα.

ΗΤΑΝ ολοφάνερο πως δεν υπήρχε με τον «παλαιοκομματισμό» πεδίο συμφωνίας αλλά αδιέξοδο κουβεντολόι, με καμιά προοπτική. Και έγινε φανερό πως έπρεπε να γίνει το αποφασιστικό βήμα. Να περάσει στα χέρια του λαού. Τότε ακριβώς η ΕΑΜική Αντίσταση κάλεσε σε συναγερμό ό,τι καλύτερο, ό,τι πιο αγωνιστικό διέθετε τότε η χώρα. Και ο μεγάλος αγώνας άρχισε.

ΑΥΤΟΝ τον αγώνα, την κορυφαία στιγμή του, γιορτάζουμε, αυτή την κληρονομιά την ατίμητη κρατάνε τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας. Είναι οι σελίδες που κανείς και ποτέ δεν μπορεί να τις σβήσει. Είναι αλήθειες μεγάλες, όχι για μουσειακές προθήκες, αλλά φλόγα για τις καινούργιες γενιές, για τους νέους μεγάλους αγώνες.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ