«Η πορεία προς στις εκλογές αναπαράγει ακόμη πιο εκβιαστικά τα κάλπικα διλήμματα για την ανάδειξη κυβέρνησης. Με τη μορφή "κεντροδεξιάς" με τη ΝΔ ή "κεντροαριστεράς" με το ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως με διαγκωνισμούς ποιος είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής στην ΕΕ για να σώσει την καπιταλιστική οικονομία. Και δεν είναι τυχαίο. Η αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος έχει δημιουργήσει ανησυχίες στην αστική τάξη της Ελλάδας και στους έξωθεν συμμάχους της τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ. Δεν είναι μόνο και τόσο η αδυναμία που έδειξε το αποτέλεσμα των εκλογών στις 6 Μάη, να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα τα παραδοσιακά αστικά κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που καταποντίστηκαν. Μπροστά στην αστική τάξη, το κεφάλαιο, βρίσκεται το πρόβλημα των προβλημάτων του καπιταλισμού, η οικονομική κρίση που βαθαίνει στην Ελλάδα και στην ΕΕ με απροσδιόριστη τη χρονική διάρκειά της, αλλά και τα αδιέξοδα στη διαχείρισή της έτσι ώστε και ο λαός να καταλαγιάσει και το κεφάλαιο να μην έχει απώλειες από την αντικειμενική καταστροφή που φέρνει. Και λέμε πως θέλουν να καταλαγιάσει ο λαός, γιατί αυτός έχει οδηγηθεί σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, αλλά αυτός θα αναδείξει και κυβέρνηση.

(...) Οποια κυβέρνηση βγει από τις εκλογές θα είναι με το μέρος των επιχειρηματικών ομίλων. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πάντα ήταν και θα είναι. Η πολιτική τους χρεοκόπησε το λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με την ΕΕ και την Ευρωζώνη, μιλά για ανάπτυξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, δηλαδή στρατηγική υπέρ του κεφαλαίου και της ΕΕ σκορπώντας αυταπάτες για ανακούφιση του λαού. Γι' αυτό λέμε, μην τον εμπιστεύεστε.

Μόνο ένα οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα με το ΚΚΕ μπροστά, ισχυρό, μπορεί να εγγυηθεί ότι η θέση των εργαζομένων δε θα γίνει χειρότερη, ότι θα δυναμώνει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, η προοπτική για άλλη πολιτική και δρόμο ανάπτυξης. Η εργατική τάξη έχει ανάγκη από μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθό που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας, φροντίδα για την υγεία της εργατικής οικογένειας, μόρφωση και δουλειά για τα παιδιά της, φροντίδα για τους ηλικιωμένους, παιδικούς σταθμούς κλπ. Αυτές τις ανάγκες πρέπει να έχει κριτήριο για την ψήφο σε συνδυασμό με το να βγάλει η κάλπη ακόμη πιο ισχυρό το ΚΚΕ, για να γίνει πανίσχυρο το αντίπαλο δέος, το εργατικό λαϊκό κίνημα που θα σηκώσει ασπίδα στον πόλεμο του κεφαλαίου, που θα αντεπιτεθεί διεκδικώντας ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας, που θα συγκρουστεί για να ανατρέψει στην πορεία το σάπιο σύστημα. Αλλά αυτός ο δρόμος απαιτεί ολόπλευρο δυνάμωμα του ΚΚΕ και εκλογικό. Είναι ευθύνη και καθήκον για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).