Βρισκόμαστε πλέον πέντε ημέρες πριν την απεργία στις 3 Απρίλη. Εκατόν είκοσι ώρες μας χωρίζουν από μια μεγάλη απεργιακή αναμέτρηση. Κόντρα στα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης ήδη συμπαρατάσσονται πλατιές λαϊκές δυνάμεις. Οι προπαγανδιστικές κατασκευές της κυβέρνησης δέχονται ισχυρό πλήγμα. Και μόνο η απόφαση εκατοντάδων ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων για συμμετοχή στην απεργία, επιβεβαιώνει ότι το κάλεσμα του ΠΑΜΕ, των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων βρίσκει πλατιά απήχηση. Μάλιστα οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, -προκήρυξη απεργίας από την ΑΔΕΔΥ, συζήτηση στη ΓΣΕΕ με το ίδιο θέμα- δείχνουν ότι η «γραμμή» του ΠΑΜΕ, αποκτά μια νέα δυναμική, εκφράζει τις βαθύτερες ανάγκες πλατιών λαϊκών στρωμάτων, φέρνει στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα και αιτήματα της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Ισχυρό πλήγμα δέχεται και η λογική της συναίνεσης και των συμβιβασμών που ακολουθούν οι ηγετικές ομάδες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Γίνεται πλέον φανερό ότι ο περίφημος «κοινωνικός διάλογος», οδηγεί στην επιβολή μέτρων σε βάρος των εργαζομένων. Οτι είναι ο δρόμος της ήττας για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ο διάλογος της απάτης αποδείχτηκε το καλύτερο γράσο, στην προπαγανδιστική μηχανή της κυβέρνησης και των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Τούτη την ώρα όλες οι δυνάμεις πρέπει να μπούνε με ορμή στη μάχη της απεργίας. Μέχρι την τελευταία στιγμή, το ζήτημα της απεργίας πρέπει να μπει σε όλα τα σωματεία, σε κάθε συνδικάτο, πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο. Δημιουργούνται προϋποθέσεις για ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή στην απεργία, στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Τώρα είναι η ώρα της προσωπικής ευθύνης του κάθε συνδικαλιστή χωριστά, του κάθε εργαζόμενου. Τώρα όλοι πρέπει να πάρουν θέση. Και κριτήριο δεν μπορεί να είναι άλλο από το πραγματικό συμφέρον των εργαζομένων, από το καθήκον και το δικαίωμα υπεράσπισης των κατακτήσεών μας.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιτρέψουν να τους εξαπατήσουν. Δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα αυτών που επιδιώκουν να εμφανίσουν την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων ως κυβερνητικό δώρο. Που ξεδιάντροπα προπαγανδίζουν τον οικονομικό στραγγαλισμό των ταμείων και την καταλήστευση των εργατικών εισφορών σαν «προίκα» στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Γιατί αυτά ακριβώς τ' αποτελέσματα φέρνουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης. Αυτή είναι η ουσία των μέτρων και των προτάσεων για τη χρηματοδότηση.

Το πρωί της Τετάρτης πρέπει να μας βρει όλους έξω από τις πύλες των εργοστασίων, έξω από τα γραφεία και τις υπηρεσίες, να μας βρει στους δρόμους και στις πλατείες. Στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Να βρεθούμε ξανά στο μετερίζι των αγώνων, όπως και τον περσινό Απρίλη. Να βρεθούμε όλοι, γιατί τα μέτρα θίγουν όλους. Να βρεθούμε και να απαιτήσουμε κλιμάκωση της πάλης. Για να μην περάσουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Και δε θα περάσουν, αν το παλέψουμε μέχρι τέλους. Στο χέρι μας είναι!