Στα ταμπελάκια η πολιτική της τιμολόγησης της ανθρώπινης ζωής από τους μαφιόζους της εξουσίας που αναρριχώνται πατώντας σε πτώματα για να συσσωρεύσουν τον πλούτο που τους επιτρέπει να... αγοράζουν την εκάστοτε βολική πολιτική, οι μεγαλοκαρχαρίες του 21ου αιώνα, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Ασιάτες καπιταλιστές, μια φούχτα άνθρωποι, αυτοπροσδιορίστηκαν σε τιμολογητές.
Κι έτσι έφτασαν στην κορύφωση της αθλιότητας. Διατυμπάνισαν το παγκόσμιο στοίχημα πλουτισμού τους. Θα ποντάρεις στην επόμενη τρομοκρατική πράξη, τη δική τους εννοείται και θα βγάζεις λεφτά. Λίγα εσύ πολλά αυτοί. Κι έδωσαν και παράδειγμα οι άθλιοι: «Πότε θα δολοφονηθεί ο Αραφάτ; Πότε θα ανατραπεί ο πρόεδρος της Βενεζουέλας με μια σφαίρα; Πότε θα ρίξει η Βόρειος Κορέα πυρηνικά στην Ιαπωνία;». Οι πόθοι τους, τα άνομα σχέδιά τους στα χέρια των μαφιόζων του τζόγου όπου γης. Ετσι ώστε να ποντάρει το Πεντάγωνο στη δολοφονία του τάδε ηγέτη που δε γουστάρει και να την πραγματοποιεί βγάζοντας τα... έξοδά του σε κέρδη του 1.000%!.. Ωραία φάμπρικα - ευγενής καπιταλισμός - ο Αλ Καπόνε κι οι συμμορίες του Λας Βέγκας μοιάζουν αρχάγγελοι της κάθαρσης μπροστά στην ιδέα της τζογαδόρικης εγκληματικότητας. Ζήτημα ζωής η «τιμή» του καθενός, ζήτημα τιμής η ζωή του καθενός.
Μπορώ όμως να φανταστώ τους Νεονάκηδες, τους Μπίστηδες και τους Μανίκες του 21ου αιώνα να πλουτίζουν ποντάροντας στη δολοφονία του Σημίτη, του Καραμανλή ή της Παπαρήγα, διαθέτοντας μέρος των κερδών των χαρτοφυλακίων τους για την πάταξη της τρομοκρατίας... Στους εφιάλτες του ξύπνιου μου. Γιατί στην πραγματικότητα του ύπνου μου τίποτα απ' αυτά δεν είναι παράξενο.
Στην ελεύθερη παγκοσμιοποιημένη αγορά όλα είναι ζήτημα «τιμής». Κι όποιος την έχει εκτός τιμολογίου των νεοταξιτών είναι πρώτα απ' όλα ζωντανός και οπωσδήποτε αμετανόητος κομμουνιστής. Ανθρωπος δηλαδή περήφανος, πατριώτης και εκτός δικαιοδοσίας των σφαγέων του. Διώκτης τους. Ουστ! Καθάρματα πολυδιαφημισμένα πτώματα του 21ου...