Σ' έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό για το ποιος θα προσφέρει περισσότερα στην κοινή προσπάθεια να συγκαλυφθεί η πολιτική ουσία των σκανδάλων, επιδίδονται το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, με ενεργό συμπαραστάτη τον ΛΑ.Ο.Σ. Ταυτόχρονα, επιχειρούν, ο καθένας για λογαριασμό του κόμματός του και όλοι μαζί για λογαριασμό του αστικού πολιτικού συστήματος, να συμψηφίσουν τις δεδομένες πολιτικές ευθύνες, να τις επιμερίσουν ο ένας στα στελέχη του άλλου. Ο στόχος τους είναι διπλός: Από τη μια, να πείσουν το λαό για τη διάθεσή τους να αυτοκαθαρθούν και, άρα, να ανακτήσουν την ικανότητα να εγκλωβίζουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Από την άλλη, να μείνουν σε δεύτερο και τρίτο πλάνο τα ζητήματα ουσίας, με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο λαός και η ενιαία στρατηγική των κομμάτων που στηρίζουν τα αντιδραστικά μέτρα.

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ., μαζί με τις δυνάμεις της ντόπιας πλουτοκρατίας, συγκροτούν ένα ενιαίο μέτωπο σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Στηρίζουν επί της ουσίας και προωθούν το αντιδραστικό μνημόνιο κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Συκοφαντούν τους εργατικούς αγώνες και στρώνουν έδαφος για την καταστολή τους. Πλειοδοτούν μεταξύ τους σε φιλομονοπωλιακά μέτρα. Καθόλου τυχαία, τα ίδια κόμματα πρωτοστατούν και στην ανακύκλωση της σκανδαλολογίας. Η ενασχόλησή τους με τα σκάνδαλα εντός και εκτός της Βουλής, η πρεμούρα τους να συμψηφίσουν τις ευθύνες, φτάνει να δημιουργεί ακόμα και τραγελαφικές καταστάσεις, όπως έγινε προχτές με το e mail που μεταφράστηκε λάθος. Στόχος τους δεν είναι, βέβαια, η αποκάλυψη της αλήθειας. Το αντίθετο συμβαίνει.

Η σκανδαλολογία φουντώνει σε μια περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη την τελευταία 20ετία επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα εκατομμυρίων εργαζομένων, ανεξάρτητα από τομέα και κλάδο δουλειάς, από ηλικία και φύλο. Καλλιεργείται σκόπιμα από τις πολιτικές εκείνες δυνάμεις που έχουν αντικειμενικό συμφέρον να μείνει αυτή η επίθεση στο παρασκήνιο, να μη συγκεντρώσει την προσοχή του λαού και, βέβαια, τα πυρά του. Εμφανίζονται να λογομαχούν για το ποιος έκλεψε περισσότερα, ποιος είναι πιο βουτηγμένος στη διαφθορά και τη διαπλοκή, για να κρύψουν από το λαό ότι όλοι τους υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και σ' αυτήν τη βάση αναπτύσσονται τα σκάνδαλα, ακόμα και αν στα κόμματά τους υπάρχουν και έντιμοι βουλευτές.

Ομως, η ενιαία αυτή στρατηγική είναι υπεύθυνη και για τα βάρβαρα μέτρα που σήμερα «σκάνε» στην πλάτη του λαού. Κι εκεί είναι που πρέπει να στραφεί η οργή των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Τα σκάνδαλα είναι υπαρκτά. Οπως δεδομένες είναι και οι πολιτικές ευθύνες εκείνων που ανέλαβαν από κυβερνητικές θέσεις να υπηρετήσουν τη «Ζήμενs» και τις άλλες πολυεθνικές. Οι εμπλεκόμενοι πρέπει να πληρώσουν. Ο λαός, όμως, έχει κάθε συμφέρον να τιμωρήσει πολιτικά και τα κόμματα που τους εξέθρεψαν. Να στοχοποιήσει τη στρατηγική τους, σαν τη μήτρα εκείνη που γεννά τα σκάνδαλα μαζί με το τσεκούρωμα των εργατικών, των λαϊκών κατακτήσεων. Να μην πιαστεί στο αγκίστρι του αποπροσανατολισμού. Να τους πολεμήσει ισάξια με τον πόλεμο που δέχεται. Με τη μαζική πολιτική του πάλη, να τους ανατρέψει. Αυτούς και το σάπιο σύστημα που υπηρετούν.