- Γιατί το ΚΚΕ λέει ότι κάθε κυβέρνηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη;

- Λίγες μέρες πριν τις κάλπες πλέον, και η μνήμη του λαού μας, ευτυχώς, δεν είναι μνήμη χρυσόψαρου, παρά το γεγονός ότι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν, με μια άθλια πλειοδοσία - μαζεμένων είναι η αλήθεια - υποσχέσεων, να κρύψουν ότι τα τελευταία πολλά χρόνια που έχουν κυβερνήσει με διάφορα σχήματα, έχουν καταδικάσει τα λαϊκά νοικοκυριά να πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο.

Τι να ξεχάσουμε άλλωστε;

- Οτι το 2004 η ΝΔ έλεγε ότι η κυβέρνηση Σημίτη ήταν η χειρότερη όλων των εποχών και πρέπει να έρθει το ...«βαρύ» όνομα του Καραμανλή να σώσει τη χώρα;

- Οτι το 2009 το ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είναι η χειρότερη κυβέρνηση και πρέπει να έρθει ο Παπανδρέου;

- Οτι το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) ήταν η χειρότερη και έπρεπε να μας σώσει ο Τσίπρας;

- Οτι το 2015 και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ήταν η ακόμα χειρότερη και πρέπει να έρθει η «πρώτη φορά αριστερά»;

- Οτι το 2019 η ΝΔ έλεγε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν η χειρότερη κυβέρνηση και πρέπει να έρθει ο Μητσοτάκης να σώσει τη χώρα από τα βράχια;

- `Η μήπως ότι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι ο Μητσοτάκης (όχι όλη η ΝΔ, αφού μέρος της εκπροσωπείται στα ψηφοδέλτιά του) είναι ό,τι χειρότερο και πρέπει να έρθει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ να σώσει και πάλι την κατάσταση;

Είκοσι ολόκληρα χρόνια και κάθε φορά ένας νέος «σωτήρας» ερχόταν και κάθε προηγούμενη κυβέρνηση ήταν η χειρότερη... Μόνο που τώρα, εν έτει 2023, μετά από τόσες χειρότερες κυβερνήσεις και τόσους «ψευτοσωτήρες», ο λαός μας διαπιστώνει ότι βρίσκεται κάθε φορά σε χειρότερη θέση... Με χαμένες κατακτήσεις, με το ένα μνημόνιο να του έρχεται μετά το άλλο, με το εισόδημά του να μην φτάνει ούτε για 15 μέρες, με το φως, το νερό και το ενοίκιο να «τρώνε» το 70% του μισθού και πολλά ακόμα...

Η αλήθεια είναι ότι κάθε κυβέρνηση που έρχεται είναι πράγματι χειρότερη από την προηγούμενη. Οχι γιατί οι επόμενοι είναι ανίκανοι, αλλά γιατί κληρονομεί και συνεχίζει το αντιλαϊκό έργο της προηγούμενης, αλλά και γιατί όλο και χειρότερο γίνεται το σύστημα που αυτά τα κόμματα υπηρετούν και έτσι κάθε νέα «διαχείρισή» του σημαίνει ακόμα πιο αντιδραστική πολιτική.

Ετσι, λοιπόν, η κυβέρνηση Παπανδρέου που έφερε το 1ο μνημόνιο ήταν η χειρότερη μέχρι τότε και την διαδέχτηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου που ήταν χειρότερη από την προηγούμενη, αφού φόρτωσε και 2ο μνημόνιο που ήταν η συνέχεια του πρώτου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που θα έσκιζε τα δύο μνημόνια, ήταν σαφώς χειρότερη από τις προηγούμενες, αφού τελικά πρόσθεσε και το 3ο μνημόνιο. Το 3ο μνημόνιο δεν έφερε απλά νέα μέτρα (όπως και το 2ο), αλλά ενσωμάτωσαν και διατήρησαν όλα τα προηγούμενα. Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό, αρκεί να πούμε: Με το 3ο μνημόνιο ο ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής των νοικοκυριών εκτοξεύτηκε στο 24%, δηλαδή χάθηκε μέσα σε μια νύχτα ένα μεγάλο μέρος της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων. Οι μισθοί όμως παρέμειναν εκεί που τους είχε το 1ο και το 2ο μνημόνιο...

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε τη σκυτάλη στη σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, που βέβαια ήταν ακόμα χειρότερη και αυτό εκφράστηκε στο με ποια κριτήρια διαχειρίστηκε την πανδημία, στη στάση της στον πόλεμο στην Ουκρανία, στο γεγονός ότι έφερε νέα αντιλαϊκά μέτρα (π.χ. νομοσχέδιο Χατζηδάκη κ.ά.) μέχρι σήμερα και αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι έχει διατηρήσει όλο το αντιλαϊκό πλαίσιο από το 2010 μέχρι σήμερα και επιπλέον έφερε το νέο υπερμνημόνιο με το όνομα «Ταμείο Ανάκαμψης», που φέρνει πολλά και νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα όπως τα 3 προηγούμενα.

Η κυβέρνηση που θα έρθει μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το εάν θα είναι αυτοδύναμη ή συνεργασίας, θα είναι ακόμα χειρότερη από την προηγούμενη. Και βέβαια, δεν είμαστε πίσω από καμιά γυάλινη σφαίρα και το προβλέπουμε, αλλά προσέξτε: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έχουν κοινές δεσμεύσεις, κοινές στρατηγικές κατευθύνσεις. Για παράδειγμα η εξυπηρέτηση των στόχων του περίφημου Ταμείου Ανάκαμψης, που το ΚΚΕ χαρακτηρίζει υπερμνημόνιο, δεν είναι αναίμακτη για τους εργαζόμενους και τον λαό. Η αξιοποίηση των χρημάτων του Ταμείου (που δεν θα πάνε για λαϊκές ανάγκες, αλλά για να στηρίξουν κερδοφόρα σχέδια των ομίλων) έχει αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, όπως η κωδικοποίηση της αντεργατικής νομοθεσίας και οι χιλιάδες πλειστηριασμοί, τα πρωτογενή ματωμένα πλεονάσματα το 2023 και το 2024, συνέχιση της πολιτικής «απελευθέρωσης» των Μεταφορών και της Ενέργειας, περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του νερού, διατήρηση των μισθών και των συντάξεων σε χαμηλά επίπεδα...