Πέμπτη 3 Νοέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ιμπεριαλιστικά ... «τσάμικα»

Το θέμα που ανέκυψε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Κάρολου Παπούλια στην Αλβανία θα ήταν λάθος να αντιμετωπιστεί ως ένα γεγονός αποσπασμένο από τις συνολικότερες εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων. Η ιστορία των Βαλκανίων δεν επιτρέπει σε κανένα να προσπερνά εύκολα εκείνα τα (υπαρκτά ή ανύπαρκτα) θέματα που είτε πράγματι σχετίζονται, είτε τεχνηέντως καλλιεργούνται, για την ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων και διεκδικήσεων.

Το προχτεσινό συμβάν εντάσσεται εξ αντικειμένου σε ένα γενικότερο αρνητικό πλαίσιο που διαμορφώνεται και έχει έντονη τη σφραγίδα των παρεμβάσεων και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή.

Πριν από την (καθοδηγούμενη ή όχι) κινητοποίηση των «Τσάμηδων» και την επαναφορά αιτιάσεων περί «Τσαμουριάς», είχαμε αλυσίδα περιστατικών: Μόλις πριν λίγες μέρες το Πατριαρχείο στο Φανάρι μπήκε στο στόχαστρο των «Γκρίζων Λύκων» με ό,τι αυτό σημαίνει για το εκεί «βαθύ» κράτος. Είχε εκδηλωθεί η από κάθε άποψη προκλητική στάση των ΗΠΑ στο ζήτημα των σχέσεων της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, καθώς και η επίσκεψη του Ταλάτ στις ΗΠΑ μετά από πρόσκληση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Είχε διατυπωθεί η «περίεργη» τοποθέτηση του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Ν. Μπερνς περί «αλβανικής μειονότητας» στην Ελλάδα. Και, βεβαίως, επισημοποιήθηκε η πορεία απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου με τη δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ουσιαστικά συνιστά νέα αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια.

Ολα τα παραπάνω είναι πάρα πολλά για μια περιοχή όπως τα Βαλκάνια, που φέρουν τον τίτλο της «πυριτιδαποθήκης», η οποία τινάσσεται στον αέρα κάθε φορά που καταφέρνουν να ευοδωθούν τα ιμπεριαλιστικά ...«τσάμικα» και τα σχέδια του «διαίρει και βασίλευε» στη γειτονιά μας.

Το περιστατικό στην Αλβανία, χώρα που το πολιτικό της σύστημα δεν έκρυψε την ικανοποίησή του όταν ο Αμερικανός Χόλμπουργκ «ευλογούσε» τον UCK (με παρακλάδια όπως ο «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς») και που έχει ορίσει συγκεκριμένη ημερομηνία σαν «Ημέρα γενοκτονίας των Τσάμηδων»..., συνέβη μόλις μια μέρα μετά τη συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική. Εκεί, δηλαδή, που ο πρωθυπουργός μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ «δεν είδε ουσιαστικές διαφορές»...

Πράγματι. Δε διαφέρουν ούτε στην πολιτική ούτε στις ευθύνες. Στη Βουλή απέφυγαν να απαντήσουν αν τάσσονται κατηγορηματικά κατά της νέας αλλαγής των συνόρων στα Βαλκάνια, συνέχισαν τον καυγά για την ονομασία της ΠΓΔΜ, έδωσαν ξανά εξετάσεις ποιος είναι ο «προνομιακότερος» και «στρατηγικότερος» συνομιλητής του ευρωατλαντισμού.

Αλλά η λύση του προβλήματος δε βρίσκεται στην αναζήτηση «προνομιακής» και «στρατηγικής σχέσης» με τους αρχιτέκτονες του «χάους» Αμερικανούς και Ευρωπαίους «εταίρους». Ούτε στους επιλεκτικούς («ελληνοπρεπέστατους» κατά Χριστόδουλο) «τσαμπουκάδες», όπως η προχτεσινή αποχώρηση Παπούλια από την Αλβανία, κάτι που δεν είδαμε κατά την επίσκεψη Μολυβιάτη στην Τουρκία, όπου και είχαν σημειωθεί πολύ χειρότερα...

Η λύση βρίσκεται σε μια Ελλάδα παράγοντα σταθερότητας, σημαιοφόρο της μη αλλαγής των συνόρων στα Βαλκάνια, χωρίς καμία σύμπραξη στη μετατροπή των Βαλκανίων σε ιμπεριαλιστικά προτεκτοράτα, χωρίς Ελληνες φαντάρους έξω από τα σύνορα, χωρίς συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική δράση. Μόνο μια τέτοια Ελλάδα δε θα έχει να χωρίσει τίποτα με τους γειτονικούς λαούς και δε θα αφήνει περιθώρια για διεκδικήσεις εις βάρος της.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ