Παρασκευή 3 Οχτώβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μονόδρομος η ρήξη

Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες δυσλειτουργίες του αστικού πολιτικού συστήματος, ως αποτέλεσμα της χρόνιας αντιλαϊκής πολιτικής αλλά και της στρατηγικής σύμπλευσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που συνειδητοποιείται από μεγάλα τμήματα του λαού, αντανακλούν και σε εσωτερική κρίση στα αστικά κόμματα. Ετσι μπορεί να καταλάβει κανείς τα μεγάλα ενδοκυβερνητικά και ενδοΝεοΔημοκρατικά, όπως και το προηγούμενο διάστημα τα ενδοΠΑΣΟΚικά. Βεβαίως, η κρίση αυτή καθώς και η μορφή που παίρνει, ως υπονόμευση της κυβέρνησης, αντανακλά και την αγωνία της άρχουσας τάξης ή τμημάτων της αλλά και των έξωθεν «συμμάχων της» για το πού θα τραβήξει αυτή η δυσλειτουργία, έχοντας καθαρό πως χωρίς δυνατότητα χειραγώγησης των λαϊκών δυνάμεων από τα αστικά κόμματα, και μάλιστα σε συνθήκες ύφεσης, οι κίνδυνοι αμφισβήτησης του συστήματος μεγαλώνουν. Ετσι δημιουργούν κλίμα δικομματικού «ντέρμπι» σε συνδυασμό με κλίμα αδυναμίας της κυβέρνησης να εφαρμόζει την πολιτική της λόγω ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την οποία κινδυνεύει να χάσει.

Αυτή η κατάσταση τροφοδοτεί την εκλογολογία τις τελευταίες μέρες. Και τροφοδοτείται και από τη στάση του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν αφορά τα λαϊκά προβλήματα, ούτε την αναζήτηση διεξόδου και φιλολαϊκών λύσεων. Εξάλλου, αυτά έχουν εδώ και καιρό κριθεί γι' αυτούς, αφού συμφωνούν ολοκληρωτικά με τις πολιτικές του ευρωμονόδρομου. Αντίθετα, η εκλογολογία είναι αποπροσανατολισμός των λαϊκών δυνάμεων από τα προβλήματα και τις πραγματικές τους αιτίες, που βρίσκονται στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Ετσι η κυβερνητική πολιτική (Ασφαλιστικό, «Ολυμπιακή», ΔΕΚΟ) καλά κρατεί και όχι μόνο δεν κλονίζεται αλλά επιχειρείται να γίνει ακόμα πιο επιθετική απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα επιχειρείται αποπροσανατολισμός, στρέβλωση του λαϊκού κριτηρίου, ώστε τα λαϊκά στρώματα να εγκλωβιστούν σε ρηχά ψευτοδιλήμματα, λύσεων διαχείρισης, να αφοπλιστούν από την αγωνιστική αναζήτηση πολιτικής λύσης ενάντια στον ευρωμονόδρομο. Αποτελεί και αυτό μια επένδυση της άρχουσας τάξης και των μηχανισμών στήριξης της εξουσίας της. Κοινός παρονομαστής και των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να παίζουν καταλυτικό ρόλο σε αυτό, είναι ο «καυγάς» τους για το ποιος έχει τις καλύτερες προτάσεις για τη «διόρθωση» της φτώχειας και τη διαχείριση της «κρίσης», για να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια σε ακίνδυνες για το σύστημα ατραπούς. Εξάλλου και οι φωνές από το εσωτερικό της ΝΔ πουθενά δεν αγγίζουν την αντιλαϊκή πολιτική.

Θέλουν όλοι αυτοί να πείσουν το λαό ότι η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η κυβέρνηση οφείλεται στην «ικανότητα» ή «ανικανότητα», καθώς και στην ηθική υπόσταση των κυβερνητικών στελεχών. Απόψεις που σε καμία περίπτωση δε δίνουν απάντηση στο βασικό ερώτημα που αναφέρεται στο γεγονός ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι επικαλούμενοι την «κρίση» και οι φτωχοί φτωχότεροι που υποχρεώνονται να πληρώσουν γι' αυτή. Στο χέρι του λαού είναι τα ζόρια που έχει η κυβέρνηση, να τα κάνει ζόρια συνολικά για την ταξική - αντιλαϊκή πολιτική με την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Τότε και οι εκλογές σε συνδυασμό με την ενίσχυση του ΚΚΕ θα αποτελέσουν βήμα, μια παραπέρα κατάκτηση του λαού και βήμα στο δικό του δρόμο ρήξης και ανατροπής.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ