Παραγγέλματα για το Κυπριακό | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Παραγγέλματα για το Κυπριακό

Η επιστολή Μπους προς Σημίτη για το Κυπριακό και η απάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού προς τον Αμερικανό πρόεδρο, που αμέσως ακολούθησε αυτή την επιστολή, είναι ενδεικτικά του νέου «διεθνούς δικαίου», της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Ο Τζ. Μπους λοιπόν, προτρέπει, ουσιαστικά διατάζει, τον Κ. Σημίτη, να προβεί σε ορισμένες συγκεκριμένες ενέργειες. Στις ενέργειες αυτές περιλαμβάνεται και η άσκηση επιρροής εκ μέρους του Ελληνα πρωθυπουργού προς τον πρόεδρο της Κύπρου.

Χωρίς προσχήματα, ούτε καν με τη χρήση διπλωματικής γλώσσας που επιβάλλει το πρωτόκολλο γι' αυτού του είδους τις επιστολές, ο Αμερικανός πρόεδρος ξετυλίγει την πολιτική του υπό τη μορφή εντολών που περιλαμβάνονται στο κείμενο της επιστολής του:

Πρώτο: «Τα μέρη θα πρέπει να επιστρέψουν άμεσα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων...».

Δεύτερο: «Σας παροτρύνω να ακολουθήσετε άμεσα αυτή την προσέγγιση...».

Τρίτο: «Σας ζητώ να ενθαρρύνετε τον πρόεδρο κ. Παπαδόπουλο να πράξει το ίδιο...».

Και το παράγγελμα: «Τώρα είναι η στιγμή για δράση».

Οι εξελίξεις που δρομολογούνται για το Κυπριακό και όσα υπαγορεύονται από τους Αμερικανούς, καμία σχέση δεν έχουν με την ιστορική πλέον ανάγκη δίκαιης και βιώσιμης λύσης του προβλήματος, με σεβασμό στην υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στα δικαιώματα του κυπριακού λαού και στην ειρηνική συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτά που δρομολογεί η αμερικανική παρέμβαση έχουν να κάνουν άμεσα με την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων για την Κύπρο και το ρόλο που επιφυλάσσουν στα πλαίσια αυτών των σχεδίων σε Ελλάδα και Τουρκία.

Η επιστολή Μπους είναι αποκαλυπτική και ως προς αυτό. Κάνει λόγο για «μια συνολική και μόνιμη συμφωνία... που θα ωφελήσει την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την Τουρκία και όλη τη διεθνή κοινότητα» και για «δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος, η οποία θα είναι προς όφελος και των δύο πλευρών στο νησί, αλλά και των συμφερόντων ασφαλείας της Ελλάδος και της Τουρκίας».

Οταν βέβαια ο Μπους μιλάει για «όφελος της διεθνούς κοινότητας» και «συμφέροντα ασφάλειας Ελλάδας και Τουρκίας» που θα εξυπηρετηθούν από τη λύση του Κυπριακού, είναι σαφές ότι μιλάει με όρους το περιεχόμενο των οποίων υπηρετεί τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Οπου λοιπόν ο όρος «διεθνής κοινότητα» εννοεί τη «νέα τάξη» και όπου ο όρος «ασφάλεια», εννοεί την επιβολή της στους λαούς. Οσο για την απάντηση του Κ. Σημίτη δε θα μπορούσε να ήταν άλλη από το να ευχαριστήσει τον Μπους «για το σταθερό ενδιαφέρον σας για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος».

Πέρα όμως από την όποια τελική έκβαση, ως προς τη λύση του Κυπριακού, με αυτή την παρέμβαση του Μπους δημιουργούνται νέα τετελεσμένα. Ουσιαστικά ο Αμερικανός πρόεδρος ζητά να τεθεί υπό κηδεμονία η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Ελληνας πρωθυπουργός το αποδέχεται αυτό. Μια τέτοια αντιμετώπιση επιφυλάσσει μεγαλύτερους κινδύνους και από αυτή καθ' αυτή, την «καλή» ή «κακή» λύση του Κυπριακού.