Οταν μια κυβέρνηση γνωρίζει πως σε μια πόλη υπάρχει μια τοξική βόμβα και δεν κάνει τίποτα για να διασφαλίσει τη ζωή και την υγεία των κατοίκων, τότε το λιγότερο έχει την πολιτική ευθύνη για το ατύχημα που μπορεί να προκληθεί. Το υπουργείο Ανάπτυξης γνώριζε απ' τον Ιούνη πως στο εργοστάσιο εμπορίας διαλυτών ΧΥΜΑ ΑΕ - όπου ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά στο Λαύριο - λειτουργούσαν 4 παράνομες δεξαμενές μεγάλης χωρητικότητας. Γνώριζε, από έγγραφο που της είχε κοινοποιήσει η νομαρχία Ανατολικής Αττικής, πως οι δεξαμενές λειτουργούσαν με πλαστή άδεια. Ηταν ενήμερη πως η επιχείρηση λειτουργεί χωρίς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και σε άθλιες συνθήκες. Μάλιστα, για το θέμα είναι σε εξέλιξη Ενορκη Διοικητική Εξέταση από τις 4 Νοέμβρη του 2005.

Η κυβέρνηση δεν είναι ένοχη μόνο επειδή τήρησε σιγήν ιχθύος για το θέμα, αλλά και γιατί αποδέχτηκε την ποινή - χάδι της νομαρχίας στην επιχείρηση. Το θέμα «ξεπεράστηκε» «απλά» με μια προθεσμία ενός έτους, για να αντικαταστήσει η ΧΥΜΑ ΑΕ τις πλαστές άδειες και να «διορθώσει» τις εγκληματικές συνθήκες λειτουργίας του εργοστασίου. Παράλληλα, επιβλήθηκε και το πρόστιμο - κοροϊδία των 1.170 ευρώ! Τα παραπάνω στοιχεία - τα οποία αποκάλυψε ο «Ρ» τις δύο προηγούμενες μέρες - αποτελούν ωμή πρόκληση για κάθε εργαζόμενο.

Είναι πρόκληση, γιατί η ζωή και η υγεία του λαού δεν είναι διαπραγματεύσιμο προϊόν καμιάς εταιρείας και καμιάς κυβέρνησης. Δεν μπαίνει στους νόμους της «ελεύθερης αγοράς» που αφήνουν και λειτουργούν τοξικές βόμβες μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Το ότι δε θρηνήσαμε θύματα είναι ευτύχημα, υπάρχει όμως και ένα «δυστύχημα»: Λειτουργούν πολλές ΧΥΜΑ ΑΕ ανά τη χώρα και υπάρχει εξήγηση γι' αυτό. Δεν είναι καινούριο πως το αστικό κράτος έχει ως προτεραιότητα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων. Γι' αυτό κάνει τα «στραβά μάτια» ακόμη και στις κάθε λογής παρανομίες των μεγάλων συμφερόντων. Το επιχειρηματικό κέρδος αποτελεί την πρώτη «αξία» στον καπιταλισμό, μακράν όλων των άλλων και το καπιταλιστικό κράτος - μαζί και ο κρίκος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - καθώς και οι κάθε λογής πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου έχουν αναλάβει την ανάλογη διαχείριση των κοινών. Ετσι, ώστε οι επιχειρηματίες να κερδίζουν σε βάρος των εργαζομένων. Να μεγαλώνει συνεχώς η εκμετάλλευση και η καταπίεση, αλλά να μην αμφισβητείται η πρωτεύουσα «αξία» του κέρδους.

Ο,τι και να γίνει από εδώ και πέρα στην υπόθεση της ΧΥΜΑ ΑΕ θα είναι μόνο και μόνο για τα μάτια του κόσμου. Το ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι - και απ' αυτό το περιστατικό - να αντιληφθούν πως το κέρδος των επιχειρήσεων έρχεται σε σύγκρουση με τις δικές τους ανάγκες και δικαιώματα. Να αντιληφθούν πως οι όποιες ΧΥΜΑ ΑΕ είναι συστατικό μέρος και πραγματικότητα του καπιταλιστικού συστήματος και όχι ευθύνη κάποιων «κακών επιχειρηματιών». Δεν υπάρχει «καλό» και «κακό» κεφάλαιο. Υπάρχει μόνο κεφάλαιο που θέλει να μεγιστοποιεί συνεχώς την κερδοφορία του και δεν το ενδιαφέρει αν τα κέρδη του κοστίζουν ανθρώπινες ζωές. Και υπάρχουν και οι πολιτικοί υπηρέτες του, είτε λέγονται νομάρχες είτε δήμαρχοι που στις επικείμενες εκλογές πρέπει να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει...