«.. νιώθω τότε κι εγώ την ανάγκη, ως αρμόδιος υπουργός, να ευχαριστήσω τη συντριπτική πλειοψηφία του φοιτητικού κινήματος που τοποθετείται υπέρ των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων». Τάδε έφη Ευριπίδης Στυλιανίδης, υπουργός Παιδείας στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τη νεολαία.

Πού τη βρήκε την πλειοψηφία που τοποθετείται υπέρ της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας; Μα, στις ψήφους που παίρνει η ΔΑΠ στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, φυσικά! Αλλωστε, και μόνοι τους οι ΔΑΠίτες αποκαλύπτουν τι σηματοδοτεί η ψήφος στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: «Το αποτέλεσμα των εκλογών θα σφραγίσει καταληκτικά την εφαρμογή και συνέχιση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση», αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΔΑΠ για τις εκλογές.

Ας μην υπάρχουν αυταπάτες, λοιπόν, στους φοιτητές. Η ψήφος στη ΔΑΠ χρησιμεύει ως συγκατάθεση των φοιτητών και των σπουδαστών στην πολιτική της κυβέρνησης, που μιλάει εξ ονόματος των φοιτητών για να εντείνει το χτύπημα στα δικαιώματά τους στη μόρφωση και τη δουλειά!!! Αλλωστε, κάθε χρονιά, την επαύριο των εκλογών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαιρετίζει το αποτέλεσμα της ΔΑΠ σαν «ψήφο εμπιστοσύνης της νεολαίας στο πρόγραμμα της ΝΔ». Πριν τις εκλογές βέβαια, οι ΔΑΠίτες στις σχολές ισχυρίζονται ότι «εδώ εμείς είμαστε ...άλλοι», «ψηφίζεις εμένα και όχι την παράταξη»... Είναι χαρακτηριστική η διαπίστωση: «Η κυβέρνηση χρωστάει πολλά στην παρέμβαση της ΔΑΠ» (Κύρτσος, «City Press», Νοέμβρης 2006).

Στις 9 Απρίλη φοιτητές και σπουδαστές πρέπει να στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα: Οτι δε θα τους βάλουν στο χέρι. Θα ισχυροποιήσουν τον αγώνα τους, την πάλη μαζί με τους εργαζόμενους και όλο το λαό, διεκδικώντας τις σύγχρονες ανάγκες τους! Και το μήνυμα αυτό δίνει η ψήφος στην ΠΚΣ.