Κυριακή 29 Νοέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Ο ποιητής Νίκος Χούλης

Υπάρχουν ποιητές που με τον τρόπο της ζωής τους και την προσήλωση στην τέχνη τους αγγίζουν τα όρια μιας πίστης που τείνει στις μέρες μας να εξαφανιστεί. Πρόκειται για μια βαθύτατη πίστη στο Α και το Ω που σου χαρίζει εκείνη την παράξενη διαύγεια με την οποία προσλαμβάνεις την πρώτη ύλη της ζωής και την αποτυπώνεις όπως ακριβώς της αξίζει μέσα στην πραγματικότητα. Ενας από αυτούς τους ποιητές είναι ο Νίκος Χούλης από το Βροντάδο της Χίου. Στα γράμματα εμφανίστηκε με τη συλλογή «Εν ολίγοις» το 2003. Ζει στη Χίο, την έμμονη ιδέα του, τη δίστομη ρομφαία του που τον καθάρει, τον ρυθμίζει και τον συνετίζει. Δεν μεταφέρει στο χαρτί τις όμορφες συνήθειες του νησιού που γεμίζουν το μάτι σαν εικόνες καρτ ποστάλ, αλλά, όπως κάνει κάθε σωστός αθλοφόρος, βουτάει στα νερά της Χίου και στερεώνει τους στίχους του στο βυθό έχοντας απόλυτη επίγνωση πως από εκεί έρχονται τα μέλλοντα που όλοι περιμένουν. Τώρα βρίσκομαι μπροστά στα καινούργια του ποιήματα-κοσμήματα και καταλαβαίνω γιατί μέσα στη δική μας ζωή στην Αθήνα, τη γεμάτη κίνηση και φούρια, σπάνια πια μας συγκινούν οι ποιητικές χειρονομίες. Ο Χούλης ακολουθεί τις λέξεις, οι οποίες ανταποκρίνονται με την αλήθεια τους. Μακριά από κάθε χιμαιρική ιδέα, μετατρέπουν το καθετί γύρω του σε μια κατάσταση γεμάτη ελπίδες και επιθυμίες.

ΤΡΑΝΖΙΤ: Αδειος / όσο ποτέ. Κουρέλι. / Πουλί / αγριοπερίστερο / όνειρο / λαθρομετανάστης / που περιμένει / και περιμένει.

ΚΑΡΤΕΡΙΑ `Η Ο ΛΙΘΟΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ: Βεβαιότατα! / Ηδη το τρομαχτικό του / μαρτύριο / δεν τον απασχολεί. / Τώρα κανείς τουλάχιστον / από εμάς δεν τον βλέπει. / Παίζει ο Αγιος. Ο Αγιος / παίζει! / Σήμερα από το πρωί / επιμένει κι άλλος ασθενής / ότι ο Αγιος Στέφανος / από την εικόνα του ξεφεύγοντας / κι από τις έτοιμες / να ριφθούν καταπάνω του πέτρες / βρίσκεται στου νοσοκομείου / την αυλή / και παίζει.

OYKETΙ ΚΑΙΡΟΣ: Ο ανατειχισμός / απαραίτητος κρίνεται / της σιωπής μου. / Ομονοώ. / Πλέον / τι να προτάξω. / Ανθισμένη βλέπω / την ευκτική. / Γι' αναίρεση / ή γι' ακυρολεξία / ας μην κατηγορηθώ. / Η ορεογνωσία / καλή είναι, / μα έχω χαθεί. / Παγιδευτικός μοιάζει / ο τόπος. / Μια εκ των νώτων / επίθεση / δεν με τιμά (μου λείπει / άλλωστε κι ο στόχος).

ΕΥΠΝΟΙΑ: Εξω / από κάθε μετάπτωση / μέσα / στο γαλάζιο το γρασίδι / οι ωραίες σαΐτες / ξυπνούν / και οι χαμαιλέοντες / και τα σπιτόφιδα, / τα θαμνόφιδα, / οι σαμιαμίδες / και η τρομερή / εν όλη τη σημασία της / οχιά / του ανατολικού Αιγαίου / η αποκαλούμενη / οθωμανική / την προσταγή - θεία / συνάρσει - λαμβάνοντας του φωτός / ανα- / νοηματο- / δοτώντας / με μία μόνο / της κεφαλής κίνηση / το δηλητήριό της.

ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ: «Στη Κέα, την Τζια / σ' έναν τόπο σαν την Τζια / είμαστε τώρα» / είπε η μάνα μου / όταν τη ρώτησα / για τον πατέρα. / Και για το λιοντάρι / το πέτρινο του νησιού / είπε / θα σου πω / γιατί δεν θέλει / πια να ζωντανέψει / και πάψε να φοβάσαι / και πάψε να ρωτάς / γιατί, / δεν θα σου ξανατηλεφωνήσω / είπε / και το 'κλεισε.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ