Σε «αγώνα δρόμου» για το ποιος θα δώσει πιο πολλά στο κεφάλαιο και σε διαγκωνισμό για το ποιανού το πρόγραμμα είναι πιο «ρεαλιστικό» και «κοστολογημένο», φορτώνει δηλαδή πιο αποτελεσματικά την κρίση στο λαό, έχουν επιδοθεί τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κοινός παρονομαστής και των δύο είναι τα μέτρα για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, είτε απαλλάσσοντάς τους από μέρος του μισθού των εργαζομένων και με εισφοροαπαλλαγές, είτε με αναδιαρθρώσεις στην αγορά εργασίας, που μεγαλώνουν την «ευελιξία» και την εκμετάλλευση, είτε με το άνοιγμα νέων κερδοφόρων πεδίων για το κεφάλαιο, διαμορφώνοντας «φιλικότερο επενδυτικό περιβάλλον».

Κι όλα αυτά «συνδυαστικά» με τα μέτρα της πανδημίας που ήρθαν για να μείνουν, προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, όπως είπε τις προάλλες ο πρωθυπουργός.

Σε αυτούς απευθύνεται όμως και το πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν προσπαθεί να πείσει ότι τα μέτρα που προτείνει αποτυπώνουν τάχα τις «ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές» με τη ΝΔ και ότι στόχο έχουν «να μείνουν όρθιοι» οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι.

Είναι τέτοια η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι το δικό του πρόγραμμα είναι αυτό που υπηρετεί καλύτερα την «επανεκκίνηση» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που «καρφώνεται» από μόνος του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρώην υπουργός Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου, που έφτασε να υποστηρίζει ότι το πρόγραμμά τους εξασφαλίζει φτηνότερους εργαζόμενους στους ομίλους απ' ό,τι αυτό της ΝΔ!

Οπως εξήγησε σε δήλωσή της, το «μισθολογικό κόστος» για ένα σημερινό μισθό της τάξης των 1.000 ευρώ θα είναι με το πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ μόλις 600 ευρώ στην Εστίαση, στον Τουρισμό και στις Μεταφορές και για όλες τις υπόλοιπες επιχειρήσεις 880 ευρώ, όταν η αντίστοιχη πρόταση της ΝΔ επιβαρύνει τον εργοδότη με 968 ευρώ, ανεξαρτήτως επιχείρησης!

Μάλιστα για να ανεβάσει πόντους σε αυτό το άθλιο χρηματιστήριο, προσθέτει στη δήλωσή της: «Αφήνω στην άκρη το ότι με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ οι επιχειρήσεις λαμβάνουν και άλλες ενισχύσεις, όπως η μη επιστρεπτέα ενίσχυση συνολικού ύψους 3 δισ. και η μείωση προκαταβολής φόρου από το 100% στο 50%...».

Δίκαια λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ «αγανακτεί» με την κριτική της ΝΔ ότι το πρόγραμμά του επιβαρύνει υπέρμετρα τους επιχειρηματικούς ομίλους και αναφωνεί: «Είναι δυνατόν στ' αλήθεια ο κ. Σταϊκούρας να ισχυρίζεται ότι με τις δικές μας προτάσεις οι επιχειρήσεις θα κλείσουν λόγω υπέρμετρης επιβάρυνσης "εργατικού κόστους" ενώ με τα μέτρα της ΝΔ οι επιχειρήσεις θα μείνουν ανοιχτές;».

Πράγματι, δεν μπορεί την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει «τα ρέστα του» για την ενίσχυση του κεφαλαίου, ύστερα από τρεις μήνες όπου έκανε ό,τι μπορούσε για να σημάνει σιγή νεκροταφείου σε χώρους δουλειάς απέναντι στο ξεσάλωμα της εργοδοσίας, να ακούει κι από πάνω την κυβέρνηση που κάνει ακριβώς τα ίδια να μην αναγνωρίζει τις υπηρεσίες του και να τον κακολογεί.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η πρότασή του επαυξάνει συνολικά το κυβερνητικό πρόγραμμα και στους άλλους άξονές του: Στα μέτρα για την επιδότηση των επιχειρηματικών ομίλων και το δανεισμό τους με τις πλάτες του αστικού κράτους, όπου ζητάει «περισσότερα και γρηγορότερα», χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού τη δήθεν στήριξη της «μεσαίας τάξης».

Στα μέτρα για να «μείνει όρθιος» ο τζίρος των επιχειρηματικών ομίλων, που - όπως και η κυβέρνηση - τα βαφτίζει «μέτρα για στήριξη του λαϊκού εισοδήματος», με το λαό να καλείται να πληρώσει τα διπλά «από την άλλη τσέπη».

Για το λαό, αν κάτι δείχνει η άθλια αυτή «κούρσα» πάνω στο κοινό έδαφος που διαμορφώνουν τα «θέλω» του κεφαλαίου, είναι ότι πρέπει να αμφισβητήσει συνολικά τον σημερινό χρεοκοπημένο δρόμο ανάπτυξης, για να ανοίξει με τον αγώνα του δρόμο για την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων, το ξήλωμα των νέων αντεργατικών μέτρων που ήρθαν για να μείνουν, για να μην πληρώσει και πάλι την καπιταλιστική κρίση.