Τετάρτη 28 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ισχυρό όπλο το «ΟΧΙ»

Το συντριπτικό «ΟΧΙ» των Ελληνοκυπρίων στο «σχέδιο Ανάν» γεννάει μια νέα δυναμική για το Κυπριακό και ανοίγει νέες προοπτικές για το σύνολο του κυπριακού λαού, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, αρκεί να περιφρουρηθεί ο χαρακτήρας του, να αναδειχτεί το νόημά του και να αξιοποιηθεί από δω και μπρος. Πρόκειται για ένα νέο όπλο, που, μετά το δημοψήφισμα της 24ης Απρίλη, βγήκε στο προσκήνιο. Δεν είναι τυχαία η λυσσαλέα προσπάθεια, που γίνεται από κάποιους, είτε να αγνοηθεί το «ΟΧΙ», είτε να ερμηνευτεί σύμφωνα με τις επιθυμίες και τα σχέδια αυτών, που πραγματικά δεν το ήθελαν το «ΟΧΙ», γιατί είχαν κάνει άλλες επιλογές.

Το βροντερό «ΟΧΙ» της Κύπρου αποτελεί ξεκάθαρη απόρριψη του «σχεδίου Ανάν», που δεν επιδέχεται παρερμηνείας και αλλοιώσεων. Το συγκεκριμένο «ΟΧΙ» δεν κλείνει πόρτες για τη λύση του Κυπριακού, αλλά, αντίθετα, ανοίγει νέους ορίζοντες. Είναι ένα ισχυρό ατού στα χέρια της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας, στην προσπάθεια για την αναζήτηση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, στη βάση της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, που θα είναι ένα κράτος ανεξάρτητο, αποστρατιωτικοποιημένο, χωρίς ξένες βάσεις και εγγυήτριες δυνάμεις.

Το κυπριακό «ΟΧΙ» προσφέρεται για πολύτιμα συμπεράσματα. Κατ' αρχήν δείχνει ότι μπορεί ακόμα κι ένας μικρός λαός να σηκώσει ανάστημα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να αγνοήσει απειλές, να διεκδικεί με απαιτήσεις παραπέρα βελτίωση της θέσης του. Το «ΟΧΙ» αυτό είναι μια στάση αντίστασης, που εκφράζει ανυπακοή και απειθαρχία απέναντι στα ιμπεριαλιστικά - νεοταξικά κελεύσματα. Ταυτόχρονα, αποτελεί εγγύηση για την αναζήτηση μιας άλλης λύσης, με την προϋπόθεση ότι θ' αξιοποιηθεί ως αυτό που είναι, χωρίς να επιχειρηθεί η αλλοίωση του νοήματός του.

Το κυπριακό «ΟΧΙ» δίνει την ιστορική συνέχεια στις πράξεις αντίστασης του ελληνικού και του κυπριακού λαού και, ταυτόχρονα, αθροίζεται με τα σημερινά «ΟΧΙ» των λαών στον ιμπεριαλισμό, όπως είναι η αντίσταση του παλαιστινιακού και του ιρακινού λαού. Γι' αυτό, το «ΟΧΙ» των Ελληνοκυπρίων είναι μια πράξη πατριωτική και διεθνιστική συγχρόνως, που δε χωράει ούτε στις εθνικιστικές λογικές, ούτε στη νεοταξική υποτέλεια. Αθροίζεται, επίσης, με τα «ΟΧΙ» των λαών της Ευρώπης, όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία να τα εκφράσουν σε δημοψηφίσματα για το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ.

Βέβαια, το «ΟΧΙ» αυτό δεν είναι αρκετό, ωστόσο είναι η βάση. Από κει και πέρα, χρειάζεται η οικοδόμηση και η ενίσχυση της ενότητας του συνόλου του κυπριακού λαού, στη βάση των κοινών ταξικών του συμφερόντων και η διαμόρφωση της ανάλογης διεκδίκησης των Κυπρίων στη διεθνή σκηνή, με την ανάδειξη του διεθνούς χαρακτήρα του Κυπριακού, ως προβλήματος εισβολής και κατοχής. Σε ποιο πεδίο θα δοθεί αυτή η μάχη δεν είναι το κύριο, αν, δηλαδή, θα είναι μέσα ή έξω από τα γνωστά όργανα του ΟΗΕ, της ΕΕ ή όπου αλλού σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Το καθοριστικό είναι σε ποια κατεύθυνση θα δοθεί. Η κατεύθυνση αυτή δεν μπορεί να είναι εκείνη του «σχεδίου Ανάν», που καθιερώνει ένα κράτος - προτεκτοράτο. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, του δημοψηφίσματος λειτουργεί ως τροχιοδεικτικό που δείχνει το δρόμο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ