«

Ιδεολογικό στερεότυπο είναι, ότι μόνη θεραπευτική προσέγγιση είναι η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά». «Δογματικοί» χαρακτηρίζονται όσοι διεκδικούν συνολική αποθεραπεία. «Ψευτοδιλήμματα» αντιμετωπίζουν εκείνοι που ζητούν τη γενναία στήριξη των «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης. Τα παραπάνω διακήρυξε ο ΟΚΑΝΑ, ο επίσημος κρατικός φορέας για τα ναρκωτικά, διά στόματος της προέδρου του. Είναι γνωστές όμως και οι απόψεις κυβερνητικών παραγόντων, προεξάρχοντος του υπουργού Εξωτερικών, περί δυνατότητας καλλιέργειας χασίς για προσωπική χρήση. Η «ρεαλιστική, αποτελεσματική» πολιτική που χαράσσει η κυβέρνηση στα πρότυπα της ΕΕ, ταυτίζεται με τη διαχείριση και όχι την επίλυση του προβλήματος, επιχειρώντας να νομιμοποιήσει, όχι μόνο στα χαρτιά αλλά και στις συνειδήσεις, τα αίτια που παράγουν και αναπαράγουν την τοξικομανία.

Ετσι, προωθεί προτάσεις «φιλελεύθερων» πολιτικών για αποποινικοποίηση των υποτιθέμενων μαλακών ναρκωτικών. Επιστρατεύει εκπροσώπους πιλοτικών προγραμμάτων «ελεγχόμενης» χορήγησης υποκαταστάτων και ηρωίνης. Ενισχύει αντιλήψεις για πλουραλισμό θεραπευτικών προσεγγίσεων, εννοώντας τον παραμερισμό των «στεγνών» και προβολή της κάθε λογής χορηγούμενης μαστούρας και των εμπόρων της, με το πρόσχημα «περιορισμού της ηρωίνης και των συνεπειών της».

Η ελληνική κυβέρνηση κάνει σα να μη γνωρίζει ότι και στη χώρα μας το πρόβλημα δεν είναι η ηρωινομανία, αλλά η τοξικομανία και η ίδια η εξέλιξη της χρήσης των ναρκωτικών. Παραμερίζει το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που χάνουν τη μάχη με τα ναρκωτικά έχουν κάνει ταυτόχρονα χρήση ηρωίνης και άλλων ναρκωτικών ουσιών. Αψηφά ότι μόνο το 10% των εξαρτημένων στη χώρα μας βρίσκεται σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα. Αποκρύπτει ότι οι χρήστες της Ολλανδίας, της Αγγλίας, της Αμερικής, που συμμετείχαν σε προγράμματα χορήγησης μεθαδόνης κάνουν χρήση και άλλων παράνομων ουσιών ή πουλάνε τη μεθαδόνη στη μαύρη αγορά. «Αγνοεί» ότι το πείραμα της Ελβετίας, που εφαρμόζεται εδώ και μια δεκαετία, έχει απομυθοποιηθεί από την Εκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ για τον Διεθνή Ελεγχο των ναρκωτικών, η οποία επισήμανε ότι η ανοχή στη χρήση ναρκωτικών υπονομεύει την πρόληψη.

Οι μάσκες έπεσαν και η κυβέρνηση ζητάει, ξεκάθαρα πια, να «απεξαρτηθεί» από την απεξάρτηση των ναρκωτικών. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που ό,τι γεννήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες στο κίνημα του αγώνα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, από ένα κομμάτι του ελληνικού λαού, διευρύνεται και μαζικοποιείται. Σε μια περίοδο που οι κοινωνικοί αγώνες για το δικαίωμα στη δουλιά, τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία, Ασφάλιση, συσπειρώνουν όλο και περισσότερους στον αγώνα. Σε μια περίοδο που σηματοδοτούνται νέοι όροι για τη δημιουργία ενός ευρύτερου λαϊκού κινήματος που θα αγωνίζεται για την ανατροπή των πραγματικών αιτιών του προβλήματος των ναρκωτικών, για μια ριζικά διαφορετική κοινωνία.