Τη μέρα αυτή ακριβώς, που χιλιάδες πολίτες διαδήλωναν κατά του «τρομονόμου» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά ήρθε να επιβεβαιώσει ότι, ήδη, το πνεύμα του εκτρώματος αυτού υλοποιείται. Το συμβούλιο αρνήθηκε να άρει τους περιοριστικούς όρους (απαγόρευση εξόδου, παρουσίαση στο αστυνομικό τμήμα κλπ.), που είχαν επιβληθεί στον συνδικαλιστή Γιάννη Μανουσογιαννάκη, πρόεδρο του ναυτεργατικού σωματείου «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». Οι περιοριστικοί όροι σε βάρος του συνδικαλιστή επιβλήθηκαν με απαίτηση ενός από τους πολλούς που βγάζουν λεφτά από «δουλεμπόριο» ναυτικών, γιατί ο Γ. Μανουσογιαννάκης τόλμησε, ως πρόεδρος του Σωματείου, να υπερασπιστεί συναδέλφους του ναυτικούς, που έπεσαν στα πλοκάμια του συγκεκριμένου δουλέμπορα και να καταγγείλει το γεγονός.

Μάλιστα, το δικαστήριο βασίστηκε στους ισχυρισμούς του δουλέμπορα, ενώ η μαρτυρία του μοναδικού αυτόπτη μάρτυρα, που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς αυτούς σε βάρος του συνδικαλιστή, αγνοήθηκε προκλητικά. Ομως, πιο προκλητική - και ιδιαίτερα επικίνδυνη για το πνεύμα που αποπνέει, σηματοδοτώντας τα μελλούμενα του «τρομονόμου» - είναι η εισήγηση του εισαγγελέα Περικλή Δράκου, που χαρακτήρισε την ενέργεια του συνδικαλιστή, να υπερασπιστεί τον συνάδελφό του, σαν «παρέμβαση σε ιδιωτικές διαφορές»! Ακόμη, ο εισαγγελέας, δίκην ψυχιάτρου, πρόβαλε πως ο συνδικαλιστής «είναι άτομο που εμφορείται από περίεργες και επικίνδυνες αντιλήψεις και διαθέτει ιδιαίτερα βίαιο και επιθετικό χαρακτήρα»! Και γιατρός ο κύριος εισαγγελέας, προκειμένου να τεκμηριώσει την αβάσιμη, αλλά επικίνδυνη για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες τεκμηρίωσή του.

Αν δικαστικές αρχές, σήμερα, με τέτοιο σκεπτικό, που δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανατριχίλα σε κάθε δημοκρατικό πολίτη, δικάζουν, ο καθένας μπορεί βάσιμα να υποθέσει τι θα γίνει αύριο, αν τυχόν περάσει ο «τρομονόμος» - made in USE - της κυβέρνησης: Οταν «ούτε τα ιδιώνυμα του μεσοπολέμου, ούτε οι μεταξικοί νόμοι, ούτε τα δικτατορικά καθεστώτα δε φαντάστηκαν τις μεθόδους που εγκαινιάζει ο νέος "τρομονόμος"», όπως τόνισε ο Τ. Παππάς προχτές, μιλώντας στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας. Κι αν σήμερα το δικαστήριο αγνοεί τον πραγματικό μάρτυρα, ο καθένας μπορεί να σκεφθεί τι θα γίνει, αν, τυχόν, εφαρμοστεί ο «τρομονόμος», που επιτρέπει τη χρησιμοποίηση αόρατων «μαρτύρων», ξαναφέρνοντας τους κουκουλοφόρους της κατοχικής περιόδου, όπως εύστοχα παρατήρησε ο ίδιος ομιλητής.

Μπορεί, βεβαίως, να υπήρξε, απλώς, χρονική σύμπτωση ανάμεσα στη διαδήλωση και τη δικαστική απόφαση. Ομως, καθόλου δεν είναι απλή συγκυρία ότι τέτοια γεγονότα εξελίσσονται τελευταία, το ένα κοντά στο άλλο. Εδώ, είναι φανερό ότι, από σήμερα, προετοιμάζουν το έδαφος για τον «τρομονόμο» τους. Επιχειρούν την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την ποινικοποίηση των αγώνων, προχωρώντας και σε πολιτικές διώξεις, όπως στην περίπτωση του συγκεκριμένου κομμουνιστή συνδικαλιστή. Αυτή η πρακτική σηματοδοτεί άκρως επικίνδυνες επιλογές, για τις πολιτικές ελευθερίες, καταδικασμένες στη συνείδηση της εργατικής τάξης και όλου του λαού. Εντάσσεται στα πλαίσια της γενικότερης αυταρχικής - αντιδραστικής πολιτικής της κυβέρνησης, ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών, σύμφωνα με την επιλογή της συμμετοχής στην προώθηση των ιμεριαλιστικών επιθετικών σχεδίων της «νέας τάξης πραγμάτων», από κοινού με τους συμμάχους της άρχουσας τάξης, όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, με μοχλό το ΝΑΤΟ. Και αυτή η πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου απαιτεί το χτύπημα των δημοκρατικών και λαϊκών ελευθεριών. Ο λαός, όχι μόνο πρέπει να αγρυπνά, αλλά, συσπειρωμένος σ' αυτό το μέτωπο πάλης, να αγωνιστεί για να μην περάσει ο «τρομονόμος» στη Βουλή. Το σύνθημα της διαδήλωσης «του λαού η πάλη θα τον σπάσει», μπορεί να γίνει πράξη.