Οταν στο εσωτερικό της χώρας εφαρμόζεται μια πολιτική αντιλαϊκή ως το μεδούλι για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει προς την ίδια κατεύθυνση. Και στις δύο περιπτώσεις, ο αποπροσανατολισμός του λαού επιβάλλει τον εξωραϊσμό του ταξικού τους περιεχομένου. Ετσι, η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης «βαφτίζεται» για παράδειγμα «εκσυγχρονισμός», ενώ η εξωτερική ονομάζεται «εξωστρεφής» και κατ' επιταγήν ενός «νέου πατριωτισμού». Πρόκειται για έννοιες, που θέλουν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι και η εξωτερική πολιτική χαράσσεται διαχρονικά από τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Η «εξωστρέφεια» της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης υπηρετεί το συμφέρον της αστικής τάξης, η οποία διεκδικεί νέες αγορές για να εξάγει τα κεφάλαιά της, να πατήσει πόδι και να βάλει χέρι στις πηγές που μπορούν να της αποδώσουν κέρδη. Στο πλαίσιο αυτής της «εξωστρεφούς» και «πολυμερούς» πολιτικής, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στήριξε την ιμπεριαλιστική επέμβαση εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, συμμετέχει στο στρατό κατοχής στο Αφγανιστάν και σε άλλα ιμπεριαλιστικά μέτωπα. Αυτή η πολιτική καμία σχέση δεν έχει με τον πραγματικό πατριωτισμό, ο οποίος ταυτίζεται με την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων και μόνο. Το κεφάλαιο, άλλωστε, δε γνωρίζει πατρίδες, γι' αυτό και ο «νέος πατριωτισμός» των πολιτικών του εκπροσώπων αντιμετωπίζει σαν βαρίδια κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Ο ελληνικός λαός καλείται σε εγρήγορση. Να απορρίψει το ιδεολόγημα και το αντιδραστικό περιεχόμενο του «νέου πατριωτισμού», που αντανακλά τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Πατριωτισμός για το κεφάλαιο και τα κόμματά του είναι τα κέρδη. Να αντιτάξει ο λαός το δικό του πατριωτισμό και τον διαλεκτικά δεμένο μ' αυτόν διεθνισμό, την αλληλεγγύη του στους λαούς που ο ιμπεριαλισμός έχει βάλει στο μάτι. Να καταστήσει σαφές με την πάλη του ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι αδιαπραγμάτευτα, δεν απεμπολούνται, δεν εκχωρούνται, δε θα αποτελέσουν τις «παράπλευρες απώλειες» του πολέμου που διεξάγει η πλουτοκρατία για κέρδη, ούτε «προϊόντα» συνδιαλλαγής και ανταλλαγής. Να συστρατευτεί με το ΚΚΕ στην κατεύθυνση του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Για μια πραγματικά φιλολαϊκή εσωτερική και εξωτερική πολιτική, με γνώμονα τα συμφέροντα του λαού και την ανάπτυξη αμοιβαία επωφελών σχέσεων με τους άλλους λαούς, σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, χωρίς καπιταλιστές και μονοπώλια.