Με πραξικόπημα σε βάρος των όποιων ακόμη ατομικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών έχουν απομείνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ισοδυναμεί η «Συμφωνία αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής και έκδοσης», που υπογράφεται σήμερα στην Ουάσιγκτον από τον πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη, ως προεδρεύοντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και τον Αμερικανό Πρόεδρο, Τζ. Μπους. Με την υπογραφή της συμφωνίας το νομικό καθεστώς της εσωτερικής έννομης τάξης των χωρών της ΕΕ, ειδικότερα το τμήμα που αφορά στα ατομικά δικαιώματα και στις λαϊκές ελευθερίες, ταυτίζεται μ' αυτό των ΗΠΑ. Οι αμερικανικές αρχές μπορούν πλέον ανεμπόδιστα και με τη συμφωνία των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ να ζητήσουν την έκδοση ενός ατόμου - πολίτη χώρας της ΕΕ ή μη - που το θεωρούν ύποπτο για «εγκλήματα», όπως αυτά ορίζονται από τον αμερικανικό νόμο. Και είναι, βέβαια, περισσότερο από σαφές, ότι τα αιτήματα των Αμερικανών δε θ' αφορούν στο κοινό έγκλημα αλλά σ' αυτά που κατονομάζουν ως «τρομοκρατία». Στρέφονται δηλαδή στους αγωνιστές, στα λαϊκά κινήματα και στις δυνάμεις που αμφισβητούν τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη και παλεύουν για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Πρόκειται για μια ανατροπή που γίνεται με πρόσχημα τη δήθεν καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Εξάλλου, στην έννοια «τρομοκράτης» και «τρομοκρατία» έχει δοθεί τέτοιο περιεχόμενο που τίποτα δεν αποκλείει. Το πραγματικό γεγονός είναι η ακύρωση θεμελιωδών προστατευτικών διατάξεων για τα ατομικά δικαιώματα που δεν επιδέχονται διαπραγμάτευση ή ερμηνεία. Μάλιστα, η επαίσχυντη αυτή συμφωνία υπογράφεται με τη χώρα εκείνη, τις ΗΠΑ, που διατηρεί τη θανατική ποινή και έστησε το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Γκουαντανάμο για τους αιχμαλώτους από τον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν.

Η «Συμφωνία αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής και έκδοσης» μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ εντάσσεται σ' ένα ευρύτερο πλέγμα ρυθμίσεων και αλλαγών, στη διεθνή και εσωτερική έννομη τάξη, που φέρουν τη σφραγίδα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Στο ίδιο αυταρχικό πλαίσιο εντάσσονται οι «τρομονόμοι» - εσωτερικός και «ευρω-τρομονόμος» - ο ορισμός της τρομοκρατίας, η απόφαση της Χαλκιδικής για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, το κείμενο Σολάνα για τη «στρατηγική της ασφάλειας στην ΕΕ» κλπ. Στόχος των ρυθμίσεων αυτών είναι ο έλεγχος, η τρομοκράτηση και η πλήρης υποταγή των λαών, των κινημάτων τους αλλά και των ίδιων των πολιτών. Επιδίωξή τους είναι η με κάθε τρόπο παρεμπόδιση ανάπτυξης διεκδικητικών κοινωνικοπολιτικών αγώνων για τις ανάγκες των λαϊκών δυνάμεων, προκειμένου να επιβάλλονται με τη λιγότερη δυνατή αντίσταση οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, και των αντιιμπεριαλιστικών αντιπολεμικών αντιστάσεων.

Ομως, η σπουδή αυτή να προωθηθούν ρυθμίσεις, που πλήττουν τις ελευθερίες των λαών, δείχνει έναν ενδόμυχο φόβο των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Ενόψει της παραπέρα κλιμάκωσης της νεοταξικής λαίλαπας παίρνουν προληπτικά μέτρα για την καταστολή του μόνου αντίπαλου δέους, που είναι οι λαοί ανά τον κόσμο, οι εργαζόμενοι και τα κινήματά τους. Γνωρίζουν καλά ποια είναι η απειλή για τα σχέδιά τους. Γι' αυτό γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη λαϊκής συσπείρωσης και αγώνα κατά της «νέας τάξης» και των ντόπιων εκφραστών της σε συνδυασμό με τις διεκδικήσεις των εργασιακών, όλων των δικαιωμάτων τους.