Η ιδέα του υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ, Γιόζεφ Γκέμπελς το 1936, ζωντανεύει ξανά σήμερα στις 12 το μεσημέρι στην αρχαία Ολυμπία. Η τελετή της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας που θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, για να καταλήξει το βράδυ της 13ης Αυγούστου στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο στο Μαρούσι, θα προσδώσει στη διοργάνωση την αρχαιοπρέπεια που της αρμόζει. Και έτσι η Φλόγα επιστρέφει στη χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να τους φωτίσει. Και έρχεται με τη συνοδεία της Κόκα Κόλα και του ΝΑΤΟ... Η μεγάλη πολυεθνική εταιρία - χορηγός της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής που έχει αγοράσει τα Ολυμπιακά σύμβολα και μπορεί να τα χρησιμοποιεί στα προϊόντα της, έχει αγοράσει την Ολυμπιακή Φλόγα και τη λαμπαδηδρομία.

Πίσω από τη βιτρίνα που προσφέρει η αρχαία Ολυμπία, και η γοητευτική ιέρεια, βρίσκεται μια καλοστημένη επιχείρηση που αποφέρει κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στους «αθανάτους» της Λοζάνης και τις πολυεθνικές εταιρίες που συνεργάζονται μαζί της. Και για να μην υπάρχουν καν προσχήματα Ολυμπιακού ιδεώδους, ο ίδιος ο εμπνευστής της άκρατης εμπορευματοποίησης των αγώνων, πρώην πρόεδρος της ΔΟΕ Χ. Α. Σάμαρανκ έχει πει κατά καιρούς: «Χωρίς τους χορηγούς δε θα υπήρχαν Ολυμπιακοί Αγώνες».

Κι επειδή έτσι ακριβώς βλέπουν την υπόθεση «Ολυμπιακοί Αγώνες» εκείνοι που έχουν αναλάβει να τους διοργανώνουν, χρησιμοποιούν και τα κατάλληλα τρικάκια, για να προσελκύσουν πελάτες. Οι «κορόνες» περί επιστροφής των Αγώνων στη χώρα που τους γέννησε, περί της «νέας μεγάλης ιδέας» κλπ. κλπ. δεν είναι τίποτε περισσότερο από τα απαραίτητα κίνητρα των πολυεθνικών, για να θέλξουν το συναίσθημα του κόσμου και να πετύχουν το στόχο τους. «Την τετραετία 1997 - 2000 η ΔΟΕ εισέπραξε από τα εμπορικά προγράμματα 1,4 τρισ. δρχ.», λέει ο οικονομικός απολογισμός της. Και τα νεότερα στοιχεία μιλούν για εκτόξευση των εσόδων από την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, τα προγράμματα εμπορίας προϊόντων και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες. Και τα ταμεία των «αθανάτων» γεμίζουν...

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως, υπάρχουν και κάποιοι που δεν είναι «αθάνατοι». Για να μπορεί να επιβιώνει η τεράστια αθλητική βιομηχανία, κάποιοι χάνουν τη ζωή τους στα εργοτάξια. Κάποιοι πληρώνουν από την τσέπη τους έργα χωρίς ουσία, που γίνονται για τα «μάτια» του υιού Σάμαρανκ που εργάζεται στη μελετητική ομάδα του Καλατράβα. Κάποιοι θα υποστούν τον περιορισμό των δικαιωμάτων τους στο όνομα της ασφάλειας... Και κάποιοι θα δουλέψουν εθελοντικά, χωρίς αμοιβή, την ίδια στιγμή που πλουτίζουν τα στελέχη...

Σήμερα, στις 12 το μεσημέρι, θα παρακολουθούμε από τους τηλεοπτικούς δέκτες μας την αφή. Κι αν μας συνεπάρει το τελετουργικό, καλό είναι να σκεφτούμε τούτο. Το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες, το να διανύσεις ένα χιλιόμετρο κρατώντας τη δάδα κόστιζε 3.000 δολάρια και μπορούσε ο λαμπαδηδρόμος να κρατήσει ενθύμιο και τη δάδα. Το 2004 σχεδόν το ίδιο σενάριο, κοστίζει... μόνο 300 ευρώ. Τόσο κοστίζει το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» φέτος...