Πέμπτη 25 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Καταποντισμός του δικομματισμού

Η συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό έδωσε την ευκαιρία στις ηγεσίες των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να αναπτύξουν άλλη μια κοκορομαχία, προσπαθώντας η κάθε πλευρά να κλέψει εντυπώσεις, ελπίζοντας να τις μετουσιώσει σε ψήφους στις επερχόμενες εκλογές. Βέβαια, όσο κι αν προσπάθησαν, δεν κατάφεραν να βγάλουν από το νου μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων ότι είναι μία από τα ίδια. Ασκούν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, εφαρμόζουν τα ίδια αντεργατικά μέτρα, ακόμα - ακόμα χρησιμοποιούν την ίδια επιχειρηματολογία, για να δικαιολογήσουν όσα κάνουν ή όσα σχεδιάζουν να κάνουν. Θεμέλιος λίθος τους ο ευρωμονόδρομος, η «απελευθέρωση των αγορών», η «ανταγωνιστικότητα» και η «ευελιξία». Ο,τι δηλαδή συνθλίβει τα εργασιακά δικαιώματα και το λαϊκό πορτοφόλι, ενώ παχαίνει το βαλάντιο της ολιγαρχίας και των μονοπωλίων.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφωνούν στις ιδιωτικοποιήσεις, στις ελαστικές μορφές εργασίας, στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην ΚΑΠ που ξεκληρίζει τους αγρότες κλπ. Αλλά ας δούμε και το εξής χαρακτηριστικό παράδειγμα: Πόσες από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στα παραπάνω ζητήματα δεν έγιναν πράξη επί κυβερνήσεων Παπανδρέου - Σημίτη; Οι θιγόμενοι ας μη σπεύσουν προς απαντήσεις και διευκρινίσεις. Η χαρακτηριστική, διαχρονική εικόνα του - υπουργού Παιδείας επί ΝΔ και υφυπουργού Υγείας επί ΠΑΣΟΚ - Κοντογιαννόπουλου, να κατακεραυνώνει από το βήμα της Βουλής την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση (πρώτα το ΠΑΣΟΚ και μετά τη ΝΔ) για «στείρα κριτική», από μόνη της λέει πολλά.

Βέβαια, πολλοί άνθρωποι του μόχθου, εγκλωβισμένοι την κάλπικη αντιπαράθεση των δύο μονομάχων και των φερεφώνων τους, ή δεν το συνειδητοποιούν ή το ανέχονται, ψάχνοντας το «λιγότερο κακό». Πολλοί είναι αυτοί που στις εκλογικές αναμετρήσεις διπλώνουν αλόγιστα στο φάκελο μια απλή αντιΠΑΣΟΚ ψήφο, έστω κι αν αυτή οδεύει στη ΝΔ, με μοναδικό στόχο οι πρώτοι να φύγουν από την εξουσία ή και το αντίστροφο. Μα αυτό από μόνο του δεν αποτελεί απάντηση τα χρόνια προβλήματα, στη μονόπλευρη λιτότητα που βασανίζει τα λαϊκά στρώματα. Απλά βγάζουν την αντιλαϊκή πολιτική από την πόρτα και της ανοίγουν μετά να μπει από το παράθυρο. Αλλοι ψηφοφόροι παγιδεύονται στο σχήμα «Δεξιά - αντιδεξιά» και στηρίζουν δογματικά ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει η «Δεξιά». Μα έτσι δεν επιβραβεύουν την ασκούμενη, δεξιά στην πράξη, πολιτική; Δε δίνουν κάθε δικαίωμα στον κεντροαριστερό δεξιό να την ασκήσει με ακόμα μεγαλύτερη δριμύτητα, με ακόμα μεγαλύτερο κόστος για τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου;

Το ζητούμενο είναι, και οι δύο εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, να καταποντιστούν πολιτικά. Η μόνη δε ψήφος που εξασφαλίζει μια απάντηση ουσιαστικής πολιτικής αποδυνάμωσής τους, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Ορθά και κοφτά, τη μόνη πολιτική δύναμη που αξιόπιστα οργανώνει την αντίσταση και την ενισχύει ποιοτικά και ποσοτικά. Η συνειδητοποιημένη ταξική επιλογή, η τόσο αναγκαία ενίσχυση του Κόμματος μπορεί να διαμορφώσει καλύτερες προϋποθέσεις για το λαϊκό κίνημα, για την αντίσταση στη λαίλαπα, για τη ματαίωση επιλογών του κεφαλαίου. Να βοηθήσει για να ανοίξει ο δρόμος για τη συγκρότηση του πλατιού λαϊκού μετώπου, με στόχο την κατάληψη και την εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ