Τρίτη 25 Νοέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Ο κόμπος στο χτένι»...

Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει, προ πολλών ετών, προδιαγράψει και δρομολογήσει την πορεία μαζικού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς στη χώρα μας, με τελικό στόχο να διαγράψει, πλήρως και οριστικώς, από τα «μητρώα» της τους μικροϊδιοκτήτες - μικροπαραγωγούς και να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχάνων, το έχουν, πλέον, αντιληφθεί οι πάντες. Ολες οι πολιτικές αποφάσεις και το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου - με τη συμφωνία, τη συνδιαμόρφωση και τη συνυπογραφή των ελληνικών κυβερνήσεων - κι αφορούν στις τιμές, στις επιδοτήσεις, στα δικαιώματα και στις επιλογές καλλιέργειας, στις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, στις εξαγωγές και τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων κ.ά., προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται.

Η προσπάθεια της ΕΕ να ξεκάνει τη μικρομεσαία αγροτιά έχει, ήδη, φέρει αποτελέσματα, καθώς στη χώρα μας πάνω από 600.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά έχουν ξεκληριστεί - από 27% που ήταν το αγροτικό δυναμικό πριν την ένταξη στην ΕΟΚ, έπεσε σήμερα στο 11,5% - ενώ σημαντικό μερίδιο της γεωργικής γης και το μεγαλύτερο ποσοστό της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής συγκεντρώθηκε στα χέρια κεφαλαιοκρατών που δραστηριοποιούνται στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας. Βεβαίως, η διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης δεν προχωρά με τους ρυθμούς που θα ήθελαν και υπολόγιζαν τα επιτελεία των Βρυξελλών και των ντόπιων κυβερνήσεων, επειδή οι μικρομεσαίοι αγρότες στην Ελλάδα παραμένουν δεμένοι με τη γη και την περιουσία τους και δεν «πείθονται» εύκολα να την παραδώσουν.

Κι ενώ είναι «ηλίου φαεινότερον» και «κοινός τόπος» ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική αποτελεί το «κοφτερό δρεπάνι» που «θερίζει σωρηδόν κεφάλια» μικρομεσαίων αγροτών, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, δεν το παραδέχονται κι επιχειρούν να «βγάλουν λάδι» την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Προσπαθούν, δε, να πείσουν ότι τα προβλήματα των χαμηλών τιμών, των «πετσοκομμένων» επιδοτήσεων, του υπέρογκου κόστους παραγωγής, της συρρίκνωσης του εισοδήματος που αντιμετωπίζουν, σήμερα, οι μικρομεσαίοι γεωργοκτηνοτρόφοι είναι τυχαία και συγκυριακά, ή οφείλονται σε διαχειριστικά λάθη, ενώ δε διστάζουν να φορτώσουν τις ευθύνες στους ίδιους τους αγρότες, καταλογίζοντάς τους απειρία, άγνοια, αδυναμία, ή και άρνηση προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Ομως,«ο κόμπος έφτασε στο χτένι» και είναι φανερό ότι λύση στο πρόβλημα επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν μπορεί να δοθεί στο πλαίσιο αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και ο αγώνας της χρειάζεται να έχει καθαρό και διακηρυγμένο στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η ισχυροποίηση του συνεπούς αγροτικού κινήματος, που εκφράζεται από την Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, και η αγωνιστική συμπόρευσή του με το ταξικό εργατικό κίνημα, καθώς και η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και υπέρ του ΚΚΕ, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας. Αυτή, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, θα προωθήσει μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη, υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και σε όφελος του ελληνικού λαού...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ