Απογειώνοντας την υποκρισία και την προσπάθεια εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού του λαού, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, τα κόμματα δηλαδή που συναινετικά εφαρμόζουν πολιτική σφαγιασμού των λαϊκών δικαιωμάτων προς όφελος του κεφαλαίου, τάσσονται αναφανδόν υπέρ της συγκρότησης εξεταστικών επιτροπών, το μεν ΠΑΣΟΚ για εξέταση της οικονομίας σε βάθος δεκαετίας, η δε ΝΔ για το πώς οδηγήθηκε η χώρα στο μνημόνιο. Σηκώνουν κουρνιαχτό για να κρύψουν την πραγματική αιτία της κρίσης απ' τα μάτια του λαού, αλλά και το γεγονός πως και τα δύο, το καθένα για λογαριασμό του και για τις δικές του σκοπιμότητες, με την ανοχή αν όχι τις ευλογίες της ΕΕ, αξιοποίησαν τα εργαλεία της «δημιουργικής λογιστικής» και του μαγειρέματος των στατιστικών στοιχείων, για να δικαιολογούν κάθε φορά την ταξική τους πολιτική.

Νωπές ακόμα οι μνήμες απ' το αλισβερίσι της κυβέρνησης Σημίτη με την περιβόητη «Goldman Sachs» το 2001 για να «κουκουλωθεί» το έλλειμμα και να πιάσει τα κριτήρια του συμφώνου σταθερότητας της ΟΝΕ, απ' την απογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ το 2004 για να χρεώσει τα ελλείμματα στο ΠΑΣΟΚ, πρόσφατες οι καταγγελίες, για μαγείρεμα και τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, από πρώην στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ. Ολα στις πλάτες του λαού, για να επιβάλλουν κάθε φορά προαποφασισμένα, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής φιλομονοπωλιακής στρατηγικής, μέτρα. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ προβάλλουν την κρίση σαν κρίση χρέους, άποψη που σιγοντάρει και ο οπορτουνισμός, αντιπροτείνοντας με τη σειρά του σύσταση επιτροπών λογιστικού ελέγχου του χρέους.

Αποσιωπούν όλοι ότι αυτό είναι σύμπτωμα και όχι η αιτία της καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, φαινόμενο απ' το οποίο δεν μπορεί να απαλλαγεί ο καπιταλισμός. Οτι το χρέος είναι το αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και διογκώνεται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Η σημερινή κρίση εκκολάφθηκε σε περίοδο θετικών ρυθμών ανάπτυξης, στη διάρκεια της οποίας τα εργασιακά, ασφαλιστικά, λαϊκά δικαιώματα καρατομούνταν ένα ένα, τη στιγμή μάλιστα που η κερδοφορία του κεφαλαίου στηριζόταν στη συνεχή ενίσχυσή του με μείωση της φορολογίας του, με απλόχερες επιδοτήσεις και ενισχύσεις από το κράτος και πάνω απ' όλα με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης που επιτυγχάνονταν με τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις.

Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από μία ακόμα εξεταστική για την οικονομία. Ωστόσο, δεν πρέπει να αφεθεί στα παραπλανητικά κηρύγματα του δικομματισμού και των συνεταίρων τους, στις αλληλοκατηγορίες για το ποιος φούσκωσε τα ελλείμματα και τα χρέη. Και οι δυο υπηρέτησαν και υπηρετούν με όλους τους τρόπους τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και με τη στατιστική. Να κατανοήσει βαθιά ότι η κρίση και το σύστημα που την αναπαράγει είναι το πρόβλημα που πρέπει με την πάλη του να λύσει. Η επίθεση σε βάρος του λαού θα βαθαίνει διαρκώς και στην κρίση και στην αναιμική ανάπτυξη που θα τη διαδεχτεί. Μόνος τρόπος να την αποκρούσει και να δρομολογήσει εξελίξεις προς όφελός του, είναι με τη συμπόρευσή του με το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα, με τη συστράτευσή με το ΚΚΕ, με την οργάνωση στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές να διεκδικεί μέτρα ανακούφισης των εργατικών, των λαϊκών οικογενειών, παλεύοντας σε ρότα ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.