Τετάρτη 24 Απρίλη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Προβληματισμοί

Αναμφισβήτητα τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία ήταν αρνητικά, από πολλές απόψεις. Οχι μόνο γιατί καταγράφηκε μια σχετική μετατόπιση του εκλογικού σώματος σε εθνικιστικές, ακροδεξιές απόψεις, αλλά κυρίως γιατί οι «βασικοί πυλώνες» του συστήματος διατήρησαν σε γενικές γραμμές τις δυνάμεις τους, όπως επίσης και για το ότι μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων απείχε της εκλογικής διαδικασίας.

Ωστόσο οι σπασμωδικές αντιδράσεις, σχεδόν πανικού (εν μέρει κατευθυνόμενου), που ακολούθησαν της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, δε βοηθούν στην ερμηνεία αυτής της στάσης του εκλογικού σώματος της Γαλλίας, η οποία δεν είναι ανεξήγητη, αν συνυπολογιστούν μια σειρά από παράγοντες που συνέβαλαν στην εξέλιξη αυτή. Συγκεκριμένα: Η κυβερνητική εξουσία στη χώρα ασκούνταν από μια κεντροαριστερή συμμαχία του Σοσιαλιστικού και Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προερχόταν από το συντηρητικό γκολικό κόμμα (δεξιό) με αυξημένες αρμοδιότητες και επίσης ασκούσε εξουσία. Αυτή η ιδιότυπη συγκατοίκηση κεντροαριστεράς - κεντροδεξιάς έφερε στο λαό πλήθος αντιλαϊκών μέτρων και αναδιαρθρώσεων, ανατροπές σε κεκτημένα των εργαζομένων, που πολλές φορές προχώρησαν με όχημα το ψευδεπίγραφο 35ωρο κλπ. Η γαλλική «κεντροαριστερά» εν πλήρει συνειδήσει, συμμετείχε ή στήριξε πολέμους σε βάρος λαών και χωρών. Διέψευσε τις όποιες προσδοκίες του λαού, απογοήτευσε, προκάλεσε κοινωνική δυσαρέσκεια. Ηταν επόμενο η δυσαρέσκεια αυτή να εκφραστεί και την ώρα της κάλπης. Και εκφράστηκε με τον τρόπο που ήδη γνωρίζουμε.

Οι εκ των υστέρων κραυγές τίποτα δεν προσφέρουν. Εκείνο που απαιτείται είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων από τα όσα έλαβαν χώρα στη Γαλλία. Το ΚΚΕ πολλές φορές στο παρελθόν και σήμερα υπογραμμίζει την ανάγκη η δυσαρέσκεια, η λαϊκή αγανάκτηση στη χώρα μας, παντού, να μετουσιώνεται σε συνειδητή οργανωμένη πάλη, να μεταφράζεται σε αφύπνιση και ριζοσπαστικοποίηση συνειδήσεων και φυσικά όταν έρχεται η ώρα της κάλπης να εκφράζεται και εκεί, επίσης ριζοσπαστικά. Την ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα να βγάζουν τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα και να βρίσκουν το δρόμο της πραγματικής διεξόδου στη συγκρότηση μιας κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Αν κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται, τότε ο εγκλωβισμός λαϊκών δυνάμεων στα πολιτικά στηρίγματα της πλουτοκρατίας είτε αυτά είναι κεντροαριστερά - κεντροδεξιά, σοσιαλδημοκρατικά - χριστιανοδημοκρατικά, θα διαιωνίζεται και ενίοτε η απογοήτευση και η δυσαρέσκεια θα εκφράζονται με συντηρητικές μετατοπίσεις συνειδήσεων ή με ανώδυνες διαμαρτυρίες που αρχίζουν και τελειώνουν στο λευκό, στην αποχή ή σε έναν ψευτοεπαναστατισμό, που διόλου όμως ανησυχούν το κατεστημένο.

Οσοι ειλικρινά απεύχονται το ενδεχόμενο να επαναληφθεί και στην Ελλάδα το φαινόμενο της Γαλλίας ή άλλων χωρών, δεν ωφελεί να οδύρονται ή απλά να ανησυχούν. Οφείλουν να συμβάλουν στο δυνάμωμα των ταξικών αγώνων, στην αποκάλυψη του ρόλου του δικομματισμού και των παραλλαγών του ή των στηριγμάτων του, στη ριζοσπαστικοποίηση πλατιών λαϊκών δυνάμεων. Να συμβάλουν στην ενίσχυση του ΚΚΕ και της πρότασής του για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου πάλης. Πρόταση που μπορεί να εγγυηθεί, να σηματοδοτήσει αλλαγές και ανατροπές σε ριζοσπαστική κατεύθυνση και με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα και μόνο.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ