Αντε να γυρίσει ο καιρός να φύγουν τα κουνούπια και οι πεταλούδες που σέρνονται στον αέρα των σάπιων μοντέρνων καιρών κι έρχονται να προστεθούν στην αηδία των διοξινών και των σαρκοφάγων αγελάδων... Ετσι αναφωνούσαμε οι Ελληνες με μια καρδιά, αφού τα καύσιμα είναι σκέτα φωτιά. Αλλά κι η καρδιά των ανθρώπων δε βαστάει εύκολα να βλέπει τον κόσμο που θα ζήσουν τα παιδιά να μικραίνει ίσαμε να χωρέσει στα θησαυροφυλάκια και τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ελάχιστων ισχυρών πάμπλουτων του κεφαλαίου. Ωσπου ήρθαν κάτι μαντάτα εκτυφλωτικά, λευκά σαν τα κελιά όπου μαντρώνονται ως πολιτικοί κρατούμενοι όσοι τολμούν ν' αμφισβητούν και να παλεύουν τη στρατοκρατική, αμερικανοστήριχτη και ΝΑΤΟφιλη άρχουσα τάξη κι εξουσία στην Τουρκία.
Ηρθα τα μαντάτα, πως οι δημοκρατικοί στρατοχωροφύλακες μπουκάρισαν στις φυλακές να συνθλίψουν σαν κουνούπια τις πεταλούδες της ελευθεροφροσύνης που δεν πέθαναν στα μπουντρούμια ούτε από δειλία, ούτε από απελπισία, ούτε από την απέραντη επικοινωνιακή σιωπή που καλύπτει στην πολιτισμένη (;) Δύση τα ανθρώπινά τους δικαιώματα.
Αυτά τα λευκά κελιά με τα αγόρια και τα κορίτσια, τους άντρες και τις γυναίκες που αυτοπυρπολούνται όταν τα ελικόπτερα βομβαρδίζουν τις φυλακές, αύρες πατάνε τους συγγενείς στα προαύλια και τα πεζοδρόμια και τα μυαλά του συγκρατούμενου ζωγραφίζουν χυμένα στους τοίχους σχέδια αντίστασης του μέλλοντός μας, δεν θα τα επισκεφτεί φέτος ο Αη Βασίλης. Ούτε καν ένας Δυτικός ανθρωπιστής Ευρωπαίος ή Αμερικανός απ' αυτούς που ετοιμάζονται να κάνουν Χριστούγεννα ήσυχοι στη συνείδηση για τα όσα πέτυχαν πουλώντας όπλα και καθεστώτα σε δεσμοφύλακες λαών όπως στην Τουρκία, προωθώντας την αγία ειρήνη των ανεξέλεγκτων κερδών.
Σ' αυτά τα κελιά που βάφτηκαν κόκκινα από το αίμα και μαύρα από τα καρβουνιασμένα πτώματα των κρατουμένων της δημοκρατικής κοσμικής και κυρίως δυτικόστροφης Τουρκίας χάθηκαν τα λευκά Χριστούγεννα των πολιτισμένων θεατών. Δε θα τους συγχωρέσουν ποτέ οι πολιτισμένοι εορτάζοντες τις άγιες αυτές μέρες, αυτούς τους παλαβούς που δεν επιθυμούσαν ΙΧ κελί, απομόνωση, την ησυχία τους βρε αδελφέ, προσφορά μιας τρυφερής κυβέρνησης όπως η τουρκική, που απλώς ήθελε να αποσυμφορήσει τους θαλάμους.
Τι χρωστάει δηλαδή ο Αμερικανός και προπάντων ο Ευρωπαίος πολίτης - τηλεθεατής που εκκλησιάζεται στους ναούς του γυαλιού με διαφημίσεις κοσμημάτων και σαμπάνιας να βλέπει τέτοιες βαρβαρότητες χριστουγεννιάτικα; Ποιο παιδάκι δε θα σοκαριστεί αν σκεφτεί ότι τόσοι πολλοί Αγιοβασίλιδες ντυμένοι στα κόκκινα ίσως πληρώνονται απ' αυτούς που βάφουν τα κελιά κόκκινα για να προωθούν ανεμπόδιστοι από αγύριστα κεφάλια τα προϊόντα τους; Αλλωστε ποιος θα εμποδίσει ένα παιδί να αναρωτηθεί τι σημαίνει λευκό κελί ακριβώς επειδή έχει ως παιδί μια πεντακάθαρη ψυχή; Οπότε η γιορτή της άγιας κατανάλωσης πάει στράφι. Γιατί λευκή πρέπει να είναι μόνο η άχνη ζάχαρη, το χιόνι, η πλαστική γενειάδα του Αη Βασίλη, η ασημόσκονη εισαγωγής και η επιταγή των ονείρων που παραχωρούνται στους εμπόρους του θανάτου, με την ψευδαίσθηση ότι ο παράδεισος πωλείται επί πιστώσει ή τοις μετρητοίς.
Αναρωτιέμαι πόσοι πραγματικοί χριστιανοί της αγάπης και του ελέους - όχι της απάτης και της ελεημοσύνης - θα πονέσουν φέτος τόσο απ' τα λευκά κελιά, όσο κι απ' τα λευκά Χριστούγεννα που χαλούν οι τύψεις της αδράνειας.
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Κυρίως φύλλο
Feeds
