Νέα δεινά για τις οικογένειες των παιδιών με ειδικές ανάγκες επιφυλάσσει το νέο σχέδιο νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, το οποίο συντηρεί τη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση και εντείνει την ιδιωτικοποίηση. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε κατακαλόκαιρα σηματοδοτεί την προσπάθεια να προχωρήσουν πιο αποφασιστικά και στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής οι κατευθύνσεις της Λισαβόνας για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης, σε βάρος πάντα των εργαζομένων. Χωρίς να δίνει λύσεις στα προβλήματα της - σχεδόν ανύπαρκτης σε σχέση με τις ανάγκες - Ειδικής Αγωγής, το νέο σχέδιο νόμου δημιουργεί περισσότερα αδιέξοδα από αυτά που υποτίθεται ότι λύνει.

Πρώτα και κύρια δεν απαντά στο μεγάλο ζήτημα που είναι η εξασφάλιση σύγχρονης, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Ειδικής Αγωγής για όλα τα παιδιά που την έχουν ανάγκη και από τα οποία σήμερα 185.000 βρίσκονται εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας. Για παράδειγμα, η «ένταξη» στα κοινά σχολεία και η υποχρεωτικότητα για τις οποίες γίνεται λόγος στο νομοσχέδιο, έρχονται χωρίς τη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων σε ό,τι αφορά το προσωπικό, το πρόγραμμα, τις υποδομές, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια χιλιάδες παιδιά ή εκτός σχολείου ή βορά στους ιδιώτες. Ετσι, η υποχρεωτικότητα την οποία διακηρύσσουν, γίνεται συνώνυμο με την ιδιωτικοποίηση, όπως συνέβη πρόσφατα με τη θέσπιση υποχρεωτικής μονοετούς προσχολικής αγωγής χωρίς την ανάλογη επέκταση των νηπιαγωγείων και μαζικές προσλήψεις, με αποτέλεσμα μια χαώδη κατάσταση που έστειλε χιλιάδες - σύμφωνα με τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς - στους ιδιώτες. Η υποβάθμιση στην οποία οδηγείται η Ειδική Αγωγή διαφαίνεται και μέσα από την προσπάθεια να διαχωριστεί η εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρίες από την αποκατάστασή τους, η οποία άλλωστε «κοστίζει» και θεωρείται ασύμφορη για μια πολιτική που την ίδια στιγμή είναι έτοιμη να ικανοποιήσει κάθε απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου. Νέα δεινά προβλέπονται και για το προσωπικό των ειδικών σχολείων, με συντήρηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στο χώρο της Ειδικής Αγωγής και τη σεμιναριακού τύπου κατάρτιση που προβλέπεται για το προσωπικό των ειδικών σχολείων.

Οι αλλαγές που έρχονται στο χώρο της Ειδικής Αγωγής είναι κυρίως πολιτικές. Πίσω από τις διακηρύξεις περί «ίσων ευκαιριών» που προβάλλονται από πλευράς της κυβέρνησης, κρύβεται η σκληρή αντιλαϊκή ταξική πολιτική που έχει επιλέξει να εφαρμόζει η κυβέρνηση, με τη στήριξη των δυνάμεων της ευρω-υποταγής. Το νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή δεν είναι ανεξάρτητο από τις συνολικές αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Παιδείας και της Υγείας, όπου κυριαρχούν οι ιδιωτικοποιήσεις, η υποχρηματοδότηση και η υποβάθμιση. Είναι κομμάτι της ενιαίας επίθεσης που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Επιθετικά, λοιπόν, όλοι, στο πλευρό των ταξικών δυνάμεων καλούνται να αποκαλύψουν και να απορρίψουν την υποκρισία και τη βαρβαρότητα που εκφράζονται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, να διεκδικήσουν πολιτική πρόληψης της αναπηρίας και απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Ειδικής Αγωγής και αποκατάστασης παιδιών με αναπηρίες.