Πέμπτη 23 Απρίλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επικίνδυνη δικαστική απόφαση

Με μια επικίνδυνη απόφαση, ο Αρειος Πάγος επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα σε ό,τι αφορά τον εργάσιμο χρόνο και τα μισθολογικά και άλλα δικαιώματα που προκύπτουν από την οργάνωση και τον υπολογισμό του. Το ανώτατο δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ένας εργαζόμενος φύλακας σε παροπλισμένο καράβι στην Ελευσίνα δε δικαιούται τις μισθολογικές προσαυξήσεις που προκύπτουν από την εργασία τις Κυριακές και την υπερωριακή απασχόληση. Κι αυτό επειδή, όπως εκτίμησαν οι δικαστές, η 12ωρη βάρδιά του δεν μπορεί να θεωρείται στο σύνολό της σαν εργάσιμος χρόνος. Αντίθετα, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο εργαζόμενος, κατά τη διάρκεια της βάρδιάς του βρισκόταν σε «απλή ετοιμότητα εργασίας» (!), δηλαδή «δε διατηρούσε σε εγρήγορση τις σωματικές και πνευματικές του δυνάμεις», σε αντίθεση με άλλα επαγγέλματα και ειδικότητες όπου οι εργαζόμενοι, κατά τη διάρκεια της εφημερίας βρίσκονται σε «γνήσια ετοιμότητα εργασίας». Αλήθεια, πώς μετρά την «εγρήγορση» στη διάρκεια του εργάσιμου χρόνου; Εδώ αποτιμά την τιμή της εργατικής δύναμης και το χρόνο εργασίας κατά βούληση. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Ο Αρειος Πάγος εισάγει από το... παράθυρο αυτό που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της προσπαθούν να βάλουν από την μπροστινή πόρτα, με τη νέα οδηγία που απεργάζονται. Τη διάκριση δηλαδή του χρόνου εργασίας σε «ενεργή» και «ανενεργή» περίοδο, με τη δεύτερη να μη θεωρείται εργάσιμος χρόνος και άρα να μην πληρώνεται. Αυτό το άθλιο καθεστώς προωθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου, δημιουργώντας δεδικασμένο και κατά συνέπεια νέα τετελεσμένα σε βάρος της εργατικής τάξης. Στην απόφασή του ο Αρειος Πάγος επικαλείται την εθνική και ευρωενωσιακή νομολογία, την οποία και ερμηνεύει. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι το νομικό οπλοστάσιο που έχουν δημιουργήσει για το κεφάλαιο οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, έχει ήδη δημιουργήσει το κατάλληλο πλαίσιο, ώστε με μια «προωθημένη» ως προς την ερμηνεία των νόμων δικαστική απόφαση να καταργούνται μονομιάς δικαιώματα και κατακτήσεις που σχετίζονται με το χρόνο εργασίας.

Αυτό το καθεστώς θα αποκτήσει ισχύ νόμου με τη νέα οδηγία της ΕΕ, στη διαμόρφωση της οποίας έχουν μεγάλη συμμετοχή και ευθύνη η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με τον αναβαθμισμένο ρόλο που αναλαμβάνει η ταξική δικαιοσύνη στο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, σε μια προσπάθεια να ανοίξουν δρόμοι τέτοιοι που θα διευκολύνουν τη συνολική επίθεση του κεφαλαίου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Αρειος Πάγος βγαίνει μπροστά και με δικαστικά φιρμάνια επιχειρεί να ορίσει πότε και πόση προσπάθεια καταβάλλει ένας εργαζόμενος και σε ποιο βαθμό εγρήγορσης βρίσκεται στη διάρκεια της βάρδιάς του.

Με την ίδια λογική και σε συνδυασμό με την υφιστάμενη αντεργατική νομοθεσία, τα δικαστήρια θα καθορίζουν στο εξής τη δυσκολία και το χαρακτήρα της κάθε δουλειάς και κατά τα συμφέροντα του εργοδότη θα κόβουν και θα ράβουν δικαιώματα στα μέτρα της κερδοφορίας του. Το εφιαλτικό αυτό σκηνικό θα έρχεται ολοένα και πιο κοντά όσο προχωρούν οι σχεδιασμοί της ΕΕ και των κομμάτων της για το χρόνο εργασίας. Να γιατί πρέπει αυτή η άθλια μεθόδευση να απαντηθεί τώρα και με αποφασιστικότητα. Στην απεργία της Πρωτομαγιάς, στους δρόμους του ταξικού αγώνα, αλλά και στην κάλπη των ευρωεκλογών με την ενίσχυση του ΚΚΕ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ