Σάββατο 23 Φλεβάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Ολόπλευρη συμπαράσταση

Αρκετοί ιστορικοί δεν παραδέχονται την εκδοχή πως ο Πόντιος Πιλάτος του Ευαγγελίου είπε ποτέ εκείνο το «Νίπτω τας χείρας μου» και πως αντίθετα, με αποφασιστικό τρόπο, τηρώντας κατά γράμμα το ρωμαϊκό δίκαιο, αποφάσισε ο ίδιος να σταυρωθεί άμεσα ο Χριστός, σαν «στασιαστής». Μπορεί και να έχουν δίκιο (οι Εβραίοι δε σταύρωναν, αλλά λιθοβολούσαν και δε θα προχωρούσαν σε εκτέλεση τις μέρες που γιόρταζαν το δικό τους Πάσχα), αλλά από τότε εκείνο το «νίπτω τας χείρας μου» έχει καθιερωθεί σαν φράση όχι μόνο του αναποφάσιστου, αλλά κύρια εκείνου που βάζει άλλους να κάνουν τη βρώμικη δουλιά για να εξυπηρετήσουν σε τελευταία ανάλυση τα δικά του συμφέροντα.

Κάπως έτσι μοιάζει η τακτική που ακολουθούν οι ιμπεριαλιστές στην υπόθεση της Μέσης Ανατολής και ακόμα πιο ειδικά στο παλαιστινιακό ζήτημα. Οταν ο ισραηλίτικος στρατός «μαθαίνει σημάδι» πάνω στα κεφάλια των μικρών παιδιών της Παλαιστίνης, όχι μόνο δεν ανησυχούν για τη βία, αλλά θεωρούν την κατάσταση ευκαιρία για να υπαγορεύσουν στους Παλαιστινίους τάχα προτάσεις «ειρήνευσης» που οδηγούν αντικειμενικά όχι μόνο στην υποταγή, αλλά στην εξαφάνισή τους, αφού φροντίζουν να μην είναι εξασφαλισμένοι οι όροι επιβίωσής τους. Αρα εδώ δεν πρόκειται για γενική και αόριστη «ουδετερότητα» ή πολιτική των λεγόμενων ίσων αποστάσεων, που και αυτή θα ήταν ένοχη, αλλά για σκόπιμη συνδαύλιση, ώστε η φωτιά, όταν φουντώσει, «να ζεστάνει τα δικά τους χέρια...».

Αρα όσο πιο πολύ παριστάνουν πως «ανησυχούν», τόσο πιο πολύ πρέπει να ανησυχούν πραγματικά οι λαοί, γιατί η μόνη αληθινή ανησυχία του ιμπεριαλισμού είναι να έχει «στρώσει το τραπέζι» και να επιχειρήσει άλλος να του φάει την «μπουκιά από το στόμα...». Ενώ δηλαδή οι ΗΠΑ τόσο καιρό τώρα έχουν μεθοδεύσει το πώς θα οξύνουν την κατάσταση, ώστε να οδηγείται σε αδιέξοδο και να «προκύπτουν» μόνο αυτοί να δείχνουν την «πόρτα» που τους συμφέρει, ξαφνικά να τους προκύψει ο άλλος εξίσου λαίμαργος ιμπεριαλισμός της ΕΕ και να έχει και αυτός πρόταση για δική του «διέξοδο». Τότε ο ιμπεριαλισμός από τη φύση του βιάζεται να τελειώνει για να προλάβει εξελίξεις και την πληρώνουν τα σπίτια, τα κτίρια και τα κορμιά των Παλαιστινίων...

Η μόνη εγγύηση και σ' αυτή την υπόθεση είναι ο ίδιος ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού, που όταν αντιστέκεται στους εκτελεστές του ιμπεριαλισμού, τον ισραηλινό στρατό, ταυτόχρονα βάζει τα κορμιά του εμπόδιο στην προώθηση των όποιων ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Γι' αυτό και αξίζει αυτός ο αγώνας την πλέον ενεργητική, μαζική λαϊκή συμπαράσταση, χωρίς τσιριμόνιες και χωρίς κουτοπόνηρες προτάσεις που οδηγούν στην επιλογή του καλύτερου ή χειρότερου ιμπεριαλιστή. Ο αγώνας για την ανατροπή όλων των ιμπεριαλιστικών σχεδίων «πατάει το χώμα» για την ανατροπή ολόκληρου του συστήματος.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ