Οι πρωτοβουλίες για την οργάνωση νέων αγροτικών κινητοποιήσεων που παίρνουν συνδικαλιστικές οργανώσεις οι οποίες συμμετέχουν στην Παναγροτική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), κινούνται στην κατεύθυνση συνέχισης και έντασης των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς για την επίλυση των προβλημάτων που δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Το διεκδικητικό πλαίσιο των νέων κινητοποιήσεων είναι σαφές και στοχεύει στην αντιμετώπιση των καταστροφικών επιπτώσεων από την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και στην υλοποίηση των αποφάσεων που έχουν ληφθεί στα πλαίσια της «Ατζέντας 2000».

Με άλλα λόγια, οι μικρομεσαίοι αγρότες αγωνίζονται εναντίον μιας πολιτικής που τους οδηγεί στο ξεκλήρισμα, τους διώχνει από τον τόπο τους, για να τους πετάξει στον «καιάδα» της ανεργίας, στο αντιπαραγωγικό «κοινωνικό περιθώριο». Η γη των ξεκληρισμένων αγροτών θα «περάσει» στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών, οι οποίοι θα δραστηριοποιηθούν στον αγροτικό τομέα με στόχο να κερδοσκοπήσουν, αδιαφορώντας παντελώς για την ποιότητα των παραγομένων αγροτικών προϊόντων, για τις σύγχρονες διατροφικές και καταναλωτικές ανάγκες του ελληνικού λαού. Εκεί στοχεύει και οδηγεί η πολιτική καπιταλιστικοποίησης της γεωργίας, που προωθείται μέσω των αναδιαρθρώσεων και άλλων «θεσμικών» μέτρων.

Για να προχωρήσει γρήγορα και αποτελεσματικά αυτή η πολιτική, η κυβέρνηση λαμβάνει όλα τα μέτρα που απαιτούνται. Σ' αυτό στοχεύουν η υποβάθμιση και η διάλυση των συνεταιρισμών - σήμερα ουσιαστικά λειτουργούν ως «κυματοθραύστες» των αγροτικών διεκδικήσεων - η κατάργηση διαφόρων οργανισμών αγροτικής μέριμνας και αρωγής του παραγωγού - πχ. βάμβακος, καπνού, εγγύων βελτιώσεων κ.ά. - το ξεπούλημα συνεταιριστικών επιχειρήσεων - «Δωδώνη», «Αγνό», «Ροδόπη», «Ελληνική βιομηχανία Ζάχαρης» κλπ. - και βεβαίως η ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας. Να σημειώσουμε εδώ ότι η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ αν επιτευχθεί όπως λογαριάζει η κυβέρνηση, θα αποτελέσει τη «χαριστική βολή» στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι καταχρεωμένοι και μια ιδιωτική ΑΤΕ δε θα είχε κανέναν ενδοιασμό να αρπάξει τα χωράφια τους για να εισπράξει τα χρέη τους.

Το συνεπές αγωνιστικό αγροτικό κίνημα εντείνει την πάλη του για αλλαγές στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς, στοχεύοντας γενικότερα στην ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ και την ενεργή συμπαράσταση των ηγεσιών της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ. Ταυτόχρονα παλεύει για την εφαρμογή μιας άλλης αγροτικής πολιτικής που θα διασφαλίζει το αγροτικό εισόδημα, θα εξασφαλίζει την αγροτική απασχόληση και θα αναπτύσσει την αγροτική οικονομία μέσω των παραγωγικών αγροτικών συνεταιρισμών, που θα λειτουργούν όχι μόνο στο χωράφι αλλά και στην εμπορία, στη μεταποίηση και στη διάθεση των προϊόντων. Σ' αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς φτωχός ή μικρομεσαίος αγρότης και μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν όλοι ανεξαρτήτως κομματικής ένταξης και πολιτικών πεποιθήσεων...