Κυριακή 23 Νοέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Το σολφέζ των πιστολιών!

Τι είναι, λέτε, η μουσική; Θόρυβος, είναι. Ηχος. «Κλακ» το πλήκτρο του πιάνου, «γκλινκγ» η χορδή της κιθάρας, «φου» το φλάουτο, νάτη η μουσική. Εκείνο που λείπει είναι ο συνθέτης, να πάρει όλα αυτά τα «κλακ», τα «κλινγκ», τα «φου» και να τα βάλει στη σωστή σειρά, και τότε προκύπτει η μελωδία!

Ομως, τι να σου κάνει μια μουσική; Πόσα όργανα να σου βάλει; Πέντε, δέκα, εκατό, διακόσια... Ολα τα βιολιά της Ελλάδας να μαζέψεις, όλες τις κορνέτες και όλα τα τσέλο, πάλι μια φτωχή ορχήστρα θα έχεις. Πες χίλια, δυο χιλιάδες, πέντε χιλιάδες όργανα. Τι να σου κάνουν, λοιπόν, πέντε χιλιάδες μουσικοί; Τι ήχο να σου βγάλουν; Πόσον κόσμο και πόσες καρδιές μπορούν να αναστατώσουν;

Σωστά, λοιπόν, έπραξε η κυβέρνηση και έβαλε προτεραιότητες! Υπηρετώντας, πιστά, τις νέες αντιλήψεις για το μέλλον του κόσμου, και της νεολαίας ειδικότερα, παρέκαμψε τους φτωχούς μουσικούς και έφτιαξε τη δική της ορχήστρα. 38.000 πιστόλια 9 χιλιοστών τύπου USP κόμπακτ. Χιλιάδες πολυβόλα μίνιμι. Χιλιάδες κράνη από κέβλαρ και χιλιάδες αλεξίσφαιρα γελέκα. Χιλιάδες υποπολυβόλα ΜΡ 5 Α3, νέα αστυνομικά τμήματα ασφαλείας, νέα εντατικά μαθήματα εκπαίδευσης, ειδικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενας οργασμός πολιτισμού. Μια μοναδική περίοδος άνθησης της τέχνης. Και μόνο για την Ελληνική Αστυνομία. Δε μιλάμε για το Στρατό, για την Αεροπορία, για το Ναυτικό...

Σκέφτεστε να αρχίσουν όλα ετούτα τα όργανα να παίζουν; Ανθρωποι και πιστόλια; Υποπολυβόλα και πολυβόλα; Φαντάζεστε τι εξαίσιες μουσικές θα μας προκύψουν: Γιατί, πέρα από τον εκκωφαντικό ήχο των όπλων, θα έχουμε και τις κραυγές πληγωμένων, τη χορωδία των νεκρών και των σακατεμένων. Ενα μουσικό πανδαιμόνιο. Μια τεράστια γιορτή προς τιμήν του ανθρώπου. Προς τιμήν του πολιτισμού και των Ολυμπιακών Αγώνων. Ω! θεέ μου (τέλος πάντων, θεέ μου!), είμαι ευτυχισμένος που ζω τέτοιες μέρες!..

Αλλά πού να καταλάβουν από μεγαλεία και εξαίσιες μουσικές οι μικρόνοες καθηγητές μουσικής! Αυτά τα θλιβερά, εγωιστικά ανθρωπάκια, τα ανερμάτιστα! Που επιμένουν να προσληφθούν και να στελεχώσουν τις θέσεις, που μένουν κενές στα μουσικά σχολεία! Οι άφρονες δε βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Θεωρούν, οι ανόητοι, πως εκτελούν έργο. Διδάσκουν, δηλαδή, χίλια, πέντε, δέκα χιλιάδες κωλόπαιδα με τις τσίχλες και τις φαρδιές αρβύλες. Και περιμένουν, οι αιθεροβάμονες, πως με αυτούς τους αριθμούς, και απ' αυτά τα παιδιά, θα προκύψει μουσική, θα αλλάξει ο κόσμος!

Τι ξέρουν, όμως, αυτοί από μεγάλες ορχήστρες; Από παγκοσμιοποιημένες ορχήστρες; Ακουσαν ποτέ των ήχο των κανονιών; Ακουσαν τις μουσικές που παίχτηκαν στο Βιετνάμ, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, που παίζονται, τώρα που μιλάμε, στο Ιράκ; Καμιά ορχήστρα μουσικών δεν μπορεί να συναγωνιστεί τον ήχο των πιστολιών, θυμηθείτε τι έγινε στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Ξεχνιούνται εκείνες οι μουσικές; Ξέχασε κανείς την υπέροχη, και μοναδική, μελωδία της Χιροσίμα; Ακόμα ακούγονται οι κραυγές, και η έκπληξη, των ανθρώπων.

Πιστόλια, λοιπόν. To σολφέζ του πολέμου! Τα πρώτα μαθήματα μουσικής. Πιστόλια για να εξοικειωνόμαστε με τους ήχους των όπλων. Πιστόλια, που έχουν την ικανότητα να γράφουν ανεξίτηλες μουσικές. «Μπαμ» και κάτω! Πιστόλια και κράνη και αλεξίσφαιρα γελέκα. Και περιπολίες στους δρόμους με οπλοπολυβόλα και κλούβες. Η πατρίδα μας, και οι πολίτες της, περικυκλωμένοι από «καλλιτέχνες» της σκόπευσης. Από «ειδικούς» της μουσικής εκπαίδευσης. Από «σοσιαλιστές» της τρέλας και της ρεμούλας!

66 οι προβλεπόμενες θέσεις καθηγητών για το Μουσικό Γυμνάσιο της Παλλήνης. Σήμερα διδάσκουν μόνον 6 καθηγητές! 13 ώρες το προβλεπόμενο μάθημα Μουσικής τη βδομάδα. Σήμερα τα παιδιά διδάσκονται μουσική μόνο 2 ώρες! Νάτη!, στραβοί, η Πολιτιστική Ολυμπιάδα! Οι γέφυρες και τα στέγαστρα του Καλατράβα. Οι δεξιώσεις και τα διάφορα πολιτιστικά «gala», το μεγάλο φαγοπότι, στις διάφορες πρωτεύουσες του κόσμου. Ερχονται εκλογές. Ο καθένας ας διαλέξει το c.d. που του ταιριάζει. Τη μουσική που του πρέπει!


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ