Σάββατο 23 Οχτώβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στατιστικό νταβατούρι

Το κακό παράγινε. Ο λόγος για το νταβατούρι που γίνεται, με επίκεντρο την περίφημη «δημοσιονομική απογραφή». Γιατί, στην ουσία, για νταβατούρι πρόκειται, καθώς όλοι αυτοί που εστιάζουν τους προβολείς της δημοσιότητας στην «απογραφή» και τα ευρήματά της - αν είναι «αντικειμενικά» ή «μαγειρεμένα» - δεν ανακάλυψαν ξαφνικά την... Αμερική! Και η κυβέρνηση της ΝΔ, και το ΠΑΣΟΚ και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και η Γιούροστατ (Eurostat) και οι δημοσιογράφοι και οι εφημερίδες γνώριζαν για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Ολοι αυτοί, που σήμερα ανακάλυψαν τον «εκτροχιασμό» των δημοσιονομικών ελλειμμάτων της χώρας (η κυβέρνηση με το φιλικό της Τύπο) και ενημέρωσαν σχετικά τις Βρυξέλλες, δηλώνοντας θιασώτες της διαφάνειας, όπως και οι άλλοι που μέχρι τις 7 Μάρτη πιπιλούσαν την... καραμέλα της «ισχυρής Ελλάδας» (δηλαδή η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση και τα φιλικά προσκείμενα στο ΠΑΣΟΚ μέσα ενημέρωσης) και που σήμερα κατηγορούν την κυβέρνηση ότι έθεσε την ελληνική οικονομία κάτω υπό την επιτήρηση της ΕΕ, είναι υποκριτές. Και οι μεν και οι δε, γνώριζαν για τα «διπλά βιβλία» που κρατούσε η ελληνική κυβέρνηση (όπως και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών - μελών της ΕΕ) εμφανίζοντας την ελληνική οικονομία, ανάλογα με τις πολιτικές τους σκοπιμότητες, άλλοτε «ισχυρή» και άλλοτε «βαριά άρρωστη».

Γνώστης της κατάστασης ήταν επίσης και η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ). Γνώριζε πολύ καλά τις πραγματικές οικονομικές συνθήκες τόσο της Ελλάδας όσο και των άλλων χωρών - μελών της, πριν την ένταξή τους στην πρώτη ή δεύτερη ζώνη της ΟΝΕ. Τα διάφορα όργανα της ΕΕ ήταν γνώστες των «διπλών βιβλίων» που τηρούσαν οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Γαλλίας κλπ και αργότερα της Ελλάδας και των άλλων χωρών, που σήμερα είναι μέλη της ΟΝΕ και της Ευρωζώνης. Απλά... ευλόγησαν τα «πλαστά στοιχεία» που τους λάνσαραν οι κυβερνήσεις (σοσιαλδημοκρατικές ή νεοφιλελεύθερες) της ΕΕ, οι οποίες προσέφυγαν στη «δημιουργική λογιστική», υπηρετώντας έτσι την εκπλήρωση του μεγάλου στόχου. Την προώθηση της πολιτικο-οικονομικο-στρατιωτικής ένωσης της Ευρώπης, όπως αυτή είχε σχεδιαστεί με βάση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ για τη «σύγκλιση», καθώς και τα κριτήρια για την ένταξη στην ΟΝΕ, την καθιέρωση ενιαίου νομίσματος κλπ.

Οσοι εστιάζουν στη «δημοσιονομική απογραφή», προσπαθούν να πετύχουν «μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Από τη μια θέλουν να αποτρέψουν πάση θυσία τη συζήτηση για τα μεγάλα προβλήματα που βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού (ανεργία, συντάξεις πείνας, χαμηλοί μισθοί, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, που βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να συνθλίβεται από την ακρίβεια κλπ). Από την άλλη, θέλουν να οδηγήσουν την ελληνική κοινή γνώμη, όχι μόνο να δεχτεί ως... «αναγκαία» την εκπλήρωση των προεκλογικών υποσχέσεων, παράλληλα με την ενίσχυση των προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, αλλά να... αρχίσει να παραμιλά λέγοντας: «Επιτέλους, πάρτε τώρα τα μέτρα να ησυχάσουμε»...

Ε, όχι! Δεν πρέπει να τους περάσει. Στο χέρι μας είναι να τους «χαλάσουμε τη μανέστρα», αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη του αγώνα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ