Σάββατο 22 Ιούνη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Πρόγραμμα μύησης στην εκμετάλλευση

Ενα φαινομενικά αποσπασματικό πρόγραμμα για τη «νεανική επιχειρηματικότητα», που εφαρμόστηκε σε σχολεία της χώρας στα τέλη της σχολικής χρονιάς, φέρνει στην επιφάνεια το θέμα των σκοπών που υπηρετεί και που πρέπει να υπηρετεί η Παιδεία. Το πρόγραμμα αυτό προβάλλεται, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ως βοήθεια στους νέους, αυτό όμως στο οποίο πραγματικά στοχεύει είναι να γαλουχηθούν οι νέοι στην υποταγή στις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών και του εκμεταλλευτικού συστήματος, να το θεωρούν δεδομένο και αιώνιο.

Τι καλύτερο λοιπόν για τις επιχειρήσεις, που πρόθυμα στέλνουν στελέχη τους στις σχολικές αίθουσες να εμφυσήσουν στους νέους το «ιδανικό» τους, το πώς δηλαδή οι σημερινοί μαθητές αύριο να «τα δίνουν όλα» στη δουλιά τους... Οπως σωστά θα υποπτευόταν κάποιος, η ίδια η πρωτοβουλία ανήκει στο ΣΕΒ και ακολούθησε η υιοθέτησή της από το υπουργείο Παιδείας στο πλαίσιο διεθνούς προγράμματος με την ενεργό συμμετοχή μεγάλων πολυεθνικών εταιριών και εθνικών ενώσεων βιομηχάνων, αντίστοιχων με τον ελληνικό ΣΕΒ.

Το πρόγραμμα της «επιχειρηματικότητας» αποτελεί μία ακόμα εκδοχή του φαινομένου οι επιχειρήσεις να μπαινοβγαίνουν μέσα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, ακόμα και να ιδρύουν δικά τους εκπαιδευτικά ιδρύματα (π.χ. το Alba College που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΣΕΒ, το Athens Information Technology της ΙΝΤΡΑΚΟΜ κλπ.) και να έχουν πρώτο λόγο στη χάραξη εκπαιδευτικών πολιτικών, στο όνομα της προσέγγισης της Παιδείας στην αγορά εργασίας, η οποία αποτελεί την «επίσημη» αντίληψη περί Παιδείας, σύμφωνα με τις επιθυμίες του μεγάλου κεφαλαίου, που έσπευσαν να γίνουν και διακηρύξεις της ΕΕ. Εντάσσεται σε μια σειρά επικίνδυνων εξελίξεων καθώς μέτρα αποσπασματικά, με τη μορφή προγραμμάτων, νομοθετημάτων, εξαγγελιών, πρωτοβουλιών έρχονται σιγά σιγά να αλλάξουν πλήρως το τοπίο στην εκπαίδευση, η οποία εξ ορισμού συνδέεται με τη διαμόρφωση του μέλλοντος. Σε μία περίοδο που ισχυρίζονται πως «τα δημοσιονομικά δεν επιτρέπουν αυξήσεις στους πανεπιστημιακούς», με ευκολία εξαγγέλλεται η δημιουργία 46 νέων τμημάτων -- «διεύρυνση» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης «με γνωστικά αντικείμενα προσαρμοσμένα στις νέες ανάγκες της αγοράς εργασίας» (πάλι σύμφωνα με το ΕΠΕΑΕΚ από το οποίο συγχρηματοδοτούνται). Ολα εντάσσονται στην ίδια κυρίαρχη αντίληψη για την εκπαίδευση.

Και πρόκειται για μία αντίληψη που το κίνημα της Παιδείας έχει ρητά απορρίψει γιατί αυτή δεν οδηγεί στην Παιδεία που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος. Αυτό όμως που αναδεικνύεται και πάλι είναι ότι οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να έχουν «σηκωμένες τις κεραίες τους» όπου επιχειρείται να εισβάλουν οι εταιρίες σε σχολεία και σχολές και να οργανώνουν την απάντησή τους. Περιφρουρώντας το δικαίωμα στη μόρφωση, για τη διεκδίκηση, ακόμα πιο αποφασιστικά, πανεπιστημίων που θα παράγουν επιστήμονες, σχολείων που θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του μαθητή και όχι κυψελών προετοιμασίας μελλοντικών εργαζομένων-«λάστιχο» στα μέτρα του κεφαλαίου και της ασυδοσίας του.


Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ