Τετάρτη μεσημέρι, 20 του Νοέμβρη 2002, στην πρωτεύουσα της Τσεχίας χιλιάδες άνθρωποι διατρανώνουν την αντίθεσή τους στη στρατιωτικοποίηση του κόσμου. Διαδηλώνουν στην πλατεία της παλιάς πόλης στην Πράγα, την ώρα που οι ηγέτες των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ κηρύσσουν την έναρξη των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της συμμαχίας, προκειμένου να αποφασίσουν την ενίσχυση του στρατιωτικοπολιτικού παγκόσμιου τρομοκράτη, για να αιματοκυλούν τον πλανήτη. Χιλιάδες διαδηλωτές καταδικάζουν τους παραπάνω σχεδιασμούς, αλλά αυτές οι λαϊκές αντιδράσεις δεν αποτελούν είδηση για τα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και την πλειοψηφία των εφημερίδων της χώρας μας. Ισως γιατί την κινητοποίηση τη διοργανώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχίας-Μοραβίας, μαζί με άλλες φιλειρηνικές και αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις, που συγκροτούν την «Εναλλακτική Λύση για τον 21ο Αιώνα» και δηλώνουν ξεκάθαρα ότι αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.

Μάρτυρες παρόμοιων καταστάσεων, απόκρυψης ή διαστρέβλωσης των γεγονότων, έχουμε γίνει πολλές φορές. Μόλις πριν από μερικές μέρες, μια από τις μεγαλύτερες πορείες γιορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μετατράπηκε σε τηλεοπτικό σόου. Με την υπερβολική ως και σε κάποιες των περιπτώσεων χυδαία προβολή του «έργου» των επεισοδίων, που έχουν αναλάβει... επαγγελματίες του «αντιεξουσιαστικού» χώρου, και την αναφορά στη δήθεν εγχώρια τρομοκρατία. Ο σκοπός επετεύχθη. Ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας των διαδηλώσεων πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Για τις διαδηλώσεις στη Φλωρεντία υπήρξε και εικόνα και αναφορά. Πολλές οργανώσεις από τη χώρα μας έτυχαν μεγάλης προβολής. Προβλήθηκαν εκδηλώσεις από πολλούς φορείς και «φόρουμ» που βρέθηκαν στην ιταλική πόλη, εκτός από τα μπλοκ του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Που για τα αστικά ΜΜΕ ...δεν πήγαν ποτέ στη Φλωρεντία.

Γιατί αυτές οι αναφορές; Με απλά και κατανοητά λόγια και κυρίως επιχειρήματα επισημαίνουμε ότι η σοσιαλδημοκρατία δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δώσει βήμα λόγου σε λαϊκά κινήματα και αγωνιστές που προβάλλουν την αντιιμπεριαλιστική και αντιμονοπωλιακή πάλη ως διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αντίθετα, θα τυγχάνουν ευρείας προβολής, μέσα στα πλαίσια του συστήματος φυσικά, φορείς που επιχειρούν να αντικαταστήσουν το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα με «μη κυβερνητικές οργανώσεις», που απλώς μιλούν για τον «εξανθρωπισμό» του απάνθρωπου ιμπεριαλιστικού συστήματος. Μιλούν για τη δυνατότητα λειτουργίας του καπιταλισμού με «ανθρώπινο πρόσωπο», ο οποίος θα προσπαθεί δήθεν να αμβλύνει τις ακραίες επιπτώσεις στους λαούς από την κρίση του. Που σπέρνουν αυταπάτες υποτάσσοντας τους εργαζόμενους στο σύστημα.

Η συνταγή είναι γνωστή. Από τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις τα ΜΜΕ προβάλλουν τα επεισόδια-έργα προβοκατόρων ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τα συνθήματα και τους φορείς που απλά επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν, προβάλλοντας ως διέξοδο τη δράση της ενσωμάτωσης όπου εκτονώνουν τη λαϊκή δράση σε ανέξοδες διαμαρτυρίες χωρίς ταξικό προσανατολισμό. Παράλληλα, συστηματική είναι και η αποσιώπηση κάθε κινητοποίησης σε εθνικό επίπεδο, που διοργανώνεται από τα ταξικά εργατικά συνδικάτα και τις αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις, που τολμούν να καταδικάζουν το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Για τα αστικά ΜΜΕ, κινητοποιήσεις που δε συνάδουν με τα σοσιαλδημοκρατικά «πρότυπα» είναι άκρως επικίνδυνες και δεν πρέπει να γίνουν γνωστές...