Αν πιστέψει κανείς όσα λέει το πολύ γνωστό περιοδικό Time στο τελευταίο του τεύχος, η Δύση έχει κατατρομοκρατηθεί από τους... βάρβαρους χάκερς, κυρίως από «χώρες του τρίτου κόσμου», που έχουν βαλθεί να την... καταστρέψουν (!), «εκμεταλλευόμενοι» το γεγονός ότι σε πολλές από τις χώρες αυτές λειτουργούν -λέει- «σχολεία» για ημιπαράνομους και εντελώς παράνομους που εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των δικτύων υπολογιστών.

Αφορμή ήταν ο διαβόητος «Ιός της Αγάπης» (Iloveyou virus) ο οποίος, κατά (μάλλον αυθαίρετες, για να μην πούμε εξωφρενικές) εκτιμήσεις, «κόστισε τουλάχιστον 15 δισ. δολάρια» στην παγκόσμια βιομηχανία υπολογιστών και διάφορες επιχειρήσεις, κυβερνητικές υπηρεσίες και μη κυβερνητικούς οργανισμούς. Το γεγονός ότι ο φερόμενος ως ένοχος είναι ένας 23χρονος από τις Φιλιππίνες, ο οποίος σπούδαζε σε κολέγιο πληροφορικής και ότι, κατά πληροφορίες, είχε δεσμούς με «μια ομάδα χάκερς ονόματι GRAMMERSoft» που, μεταξύ άλλων, «πωλούσε διδακτορικά μέσω του Δικτύου » (!), εξήψε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, που δημιούργησαν επί τουλάχιστο δύο εβδομάδες ένα διεθνές κλίμα υστερίας.

Το Time, ωστόσο, πάει πολύ παραπέρα την υπόθεση. Χάκερς από τον «τρίτο κόσμο», γράφει, με «εθνικιστικά ή ιδεολογικά κίνητρα» πλήττουν «κατ' αυξανόμενο αριθμό» δίκτυα και υποδομή του βιομηχανοποιημένου κόσμου. Κατά μια δαιμονική σύμπτωση, όλοι αυτοί οι «βάνδαλοι» προέρχονται από χώρες οι οποίες, γενικότερα, δεν «αρέσουν» στην Ουάσιγκτον. Κατά σειρά, όπως τις απαριθμεί το Time, στον κατάλογο ξεχωρίζουν οι Φιλιππίνες, το Πακιστάν, η Σερβία, η Κίνα, και ακόμη, σύμφωνα «με τον Ντέιβιντ Κένεντι, ειδικό του ICSA.net», η Σιγκαπούρη, η Νότιος Αφρική, η Μαλαισία, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Βουλγαρία και η Πολωνία. Ολες αυτές οι χώρες, εννοείται, αποτελούν «άνδρα» χάκερς, οι οποίοι απεργάζονται την... ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης, ή απλώς προσπαθούν να επιδείξουν τις ικανότητές τους, επειδή... «φθονούν» το ανώτερο βιοτικό και πολιτισμικό επίπεδο των ΗΠΑ (!), όπως υπονοεί το σχετικό άρθρο.

Αφού συνεχίζεται επί αρκετές ακόμη παραγράφους το παραλήρημα τρομο - λαγνείας, φθάνουμε επιτέλους στην ουσία της υπόθεσης - το λόγο, δηλαδή, που ανακαλύφθηκε η «απειλή» αυτή: πρόκειται φυσικά για την «εισαγωγή νομοθεσίας» σε διεθνές επίπεδο για να καταπολεμηθούν οι άθλιοι και βάρβαροι (να υποθέσουμε και άσχημοι;) χάκερς του τρίτου κόσμου. Το Συμβούλιο της Ευρώπης ήδη μελετά σχετικό νομοσχέδιο, η υποεπιτροπή του «G8» που συνεδριάζει αυτές τις ημέρες στο Παρίσι ομοίως. Ο ίδιος ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ κάλεσε τα βιομηχανοποιημένα έθνη να «ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να εντείνουν τη συνεργασία τους, για να καταπολεμηθεί το κυβερνοέγκλημα». Διότι, ως γνωστόν, το Internet αποτελεί το υπεσχημένο «Ελντοράντο» για τις πολυεθνικές - θα αφήσουμε εμείς οι πολιτισμένοι αυτούς τους μπανανοφάγους να απειλήσουν τα κέρδη των επιχειρήσεών μας;

Η ίδια αιτία, δηλαδή τυπικά η προσπάθεια εισαγωγής νομοθεσίας «κατά των χάκερς» και ουσιαστικά περιορισμού της ελευθερίας στο Internet πρέπει μάλλον να αναζητηθεί και πίσω από την ιστορία που κυκλοφόρησε ευρέως και στα ελληνικά ΜΜΕ πριν λίγο καιρό, περί «πλήγματος Ελλήνων χάκερς σε αμερικανικό στρατιωτικό κόμβο» του Internet. Η ιστορία εκείνη είχε δώσει αφορμή για την κινητοποίηση εκπροσώπων της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής στη χώρα μας, οι οποίοι ζήτησαν τη σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων! Βέβαια οι δικές μας (δημοσιογραφικές) πληροφορίες λένε ότι «πλήγμα» ουδέποτε υπήρξε...