Αυτό είναι ένα από τα πάγια επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να στηρίξει τη θέση της υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, που σήμερα παρασύρει και πολύ κόσμο εκτός της ΝΔ που σκέφτεται καλοπροαίρετα κατά της φοιτητικής μετανάστευσης. Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για ένα επιχείρημα άκρως παραπλανητικό. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης ακόμα και σ' αυτές που υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, το φαινόμενο της μετανάστευσης στο εξωτερικό για σπουδές δεν εξαλείφεται. Κι αυτό γιατί η πλειοψηφία της κατηγορίας των μεταναστών φοιτητών, έχει φύγει στο εξωτερικό επιλέγοντας συγκεκριμένες ειδικότητες και πανεπιστήμια με κύρος. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πολύ σπάνια περιβάλλονται με τέτοιο κύρος, ενώ από πλευράς ειδικοτήτων τα ιδιωτικά περιορίζονται σε αυτές που δεν προϋποθέτουν μεγάλο κόστος και που ζητιούνται από την αγορά (π.χ. οικονομικές σπουδές).

Συνήθως, προβάλλεται μαζί το επιχείρημα ότι τα χρήματα που ξοδεύουν οι μετανάστες φοιτητές στο εξωτερικό θα μένουν στην Ελλάδα κι έτσι θα είναι καλύτερα για τον τόπο. Πρόκειται για μια προκλητική παραπλάνηση: Ακόμα κι αν μένουν στην Ελλάδα τα χρήματα, θα πηγαίνουν στις τσέπες των μεγαλοσχολαρχών, των τραπεζών και των εργοδοτών που θα ξεζουμίζουν τις οικογένειες των φοιτητών, οι οποίες θα αναγκάζονται σε διπλές και τριπλές δουλιές για να τα βγάλουν πέρα. Κανένας εργάτης δεν πρόκειται να πλουτίσει, αν φύγουν για το εξωτερικό 2.000 ή 5.000 φοιτητές λιγότεροι!

Ακόμα και για τις ίδιες τις οικογένειες που επιλέγουν σήμερα να στείλουν τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό, η δαπάνη τους δε θα ήταν μικρότερη αν τα παιδιά τους έμεναν να σπουδάσουν στην Ελλάδα σε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το κόστος σπουδών ακόμα και στα δημόσια σήμερα ελληνικά πανεπιστήμια μπορεί να φτάσει έως και τα 50.000 - 55.000 ευρώ (για τέσσερα με πέντε χρόνια σπουδών) αν αναγκαστεί το παιδί να μετακομίσει σε άλλη πόλη εντός Ελλάδας για να σπουδάσει. Επίσης, αν ρίξουμε μια ματιά στα σημερινά δίδακτρα και γενικότερα στο κόστος σπουδών (εξέταστρα, βιβλία, εξοπλισμό) σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ ή Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών, που συχνά ξεπερνούν τα 6.000 και τα 7.000 ευρώ, αντιλαμβανόμαστε ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα είναι ακόμα πιο ακριβά (αφού υποτίθεται ότι θα πουλούν και πιο αναβαθμισμένα πτυχία)...

Η μόνη πραγματική λύση για όλα τα παραπάνω προβλήματα, δεν είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά η εξασφάλιση ότι στα δημόσια ιδρύματα οι σπουδές θα είναι πραγματικά δωρεάν, ότι οι λαϊκές οικογένειες δε θα αναγκάζονται να βάζουν από την τσέπη τους ούτε μια δραχμή για σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις, βιβλία, σεμινάρια ή οτιδήποτε άλλο προϋποθέτουν οι σπουδές των παιδιών τους. Παράλληλα, απαιτείται η δημιουργία συστήματος δημόσιων και δωρεάν επαγγελματικών σχολών μετά το λύκειο, που να παρέχουν υψηλού επιπέδου επαγγελματική εκπαίδευση, γιατί ένα ποσοστό της φοιτητικής μετανάστευσης δημιουργείται και λόγω μη επιτυχίας στις εξετάσεις εισαγωγής και μη ύπαρξης άλλης αξιόπιστης λύσης στην Ελλάδα πέρα από την ανώτατη εκπαίδευση.