Ολοκληρώνεται στις 14 Ιούνη η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση, την Ερευνα και άλλες διατάξεις», με το οποίο ρυθμίζεται ουσιαστικά το πώς η Ανώτατη Εκπαίδευση θα ενταχθεί πιο αποτελεσματικά στη συνολική στρατηγική ανάκαμψης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, στο πλαίσιο και του τέταρτου μνημονίου. Στα 68 άρθρα του νομοσχεδίου ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν τη διάρθρωση, τη λειτουργία και τη διοίκηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, δίνοντάς του χαρακτήρα «νόμου - πλαίσιο», καθώς αφορά τον κορμό και την αποστολή της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Το νομοσχέδιο του υπουργείο Παιδείας έδωσε αφορμή για να στηθεί ένα ακόμα σκηνικό αντιπαράθεσης κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε ζητήματα που - ως συνήθως - δεν αγγίζουν την ουσία και τις στρατηγικές στοχεύσεις, στις οποίες συγκλίνουν. Ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε χτες λόγο «για ένα ακόμη μεγάλο βήμα προς τα πίσω», σημειώνοντας ότι το κυβερνητικό νομοσχέδιο «το μόνο που κάνει είναι να επαναφέρει τις χειρότερες παθογένειες του παρελθόντος». Υπερασπιζόμενος το νομοσχέδιο, που όχι απλά διατηρεί τη φιλοσοφία αλλά και αυτούσια άρθρα του ισχύοντος νόμου - πλαίσιο, ο υπουργός Παιδείας από την πλευρά του απάντησε ότι η κυβέρνηση «υπερασπίζεται τη γνώση ως κοινωνικό αγαθό», αξιοποιώντας την ευκαιρία για να ενισχυθεί το «αριστερό» προφίλ της.

Το γεγονός είναι ότι, με οδηγό τη στρατηγική της ΕΕ, συνεχίζεται η οικοδόμηση μιας Ανώτατης Εκπαίδευσης ακόμα πιο ταξικής, άμεσα συνδεδεμένης με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Αυτό υπηρετεί και η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, που επιχειρεί με πιο αποτελεσματικό τρόπο από τον σημερινό νόμο - πλαίσιο να προωθήσει την παραπάνω στόχευση. Για παράδειγμα, η αντικατάσταση των Συμβουλίων Διοίκησης των ιδρυμάτων από τα νέα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Εκπαίδευσης και Ερευνας δεν αναιρεί το γεγονός ότι τα ιδρύματα θα διοικούνται και θα λογοδοτούν σε όργανα που θα αποτελούνται από ακαδημαϊκούς και επιχειρηματίες, με τους τελευταίους να εμπλέκονται έτσι πιο άμεσα στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οσο για τους νέους που σπουδάζουν και αυτούς που θέλουν να σπουδάσουν, για τις οικογένειές τους, για τις σύγχρονες πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, διατηρείται μία Ανώτατη Εκπαίδευση υποχρηματοδοτημένη, σε βαθμό οικονομικής ασφυξίας, υποστελεχωμένη, με ανύπαρκτη σε σχέση με τις ανάγκες φοιτητική μέριμνα, όπου θα γενικευτούν τα προγράμματα κατάρτισης, τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα, οι φραγμοί στις δωρεάν σπουδές. Κι όλα αυτά είναι ζητήματα που βρίσκονται έξω από την αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ.

Στόχος τους είναι ένα πανεπιστήμιο, ή ένα ΤΕΙ αντίστοιχα, στο οποίο θα συνεχίσουν να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα επιχειρηματίες και εργολάβοι, κάτι στο οποίο ταυτίζονται κυβέρνηση και ΝΔ, που κατά τ' άλλα αντιπαρατίθενται για το ζήτημα του ασύλου και των ακαδημαϊκών ελευθεριών, τις οποίες η ακόμα πιο στενή σύνδεση με την «αγορά» καθιστά κενό γράμμα. Αυτό που αναγνωρίζεται και δεν αμφισβητείται από τα κόμματα που υποστηρίζουν τη στρατηγική της καπιταλιστικής κερδοφορίας, είναι η «ελευθερία» των μονοπωλίων να χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμια για να εκπληρώσουν τα «αναπτυξιακά οράματά τους», ενώ δεν λείπει και η εμπλοκή της Ερευνας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, κάτω από το πέπλο ερευνητικών συνεργασιών και προγραμμάτων, ενισχύονται οι δεσμοί ανάμεσα στα ιδρύματα και τις στρατιωτικοπολιτικές διακρατικές ενώσεις του κεφαλαίου. Είναι γεγονός, για παράδειγμα, η πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη συνεργασία του ΝΑΤΟ με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που τα μετατρέπουν σε εκκολαπτήρια πολεμικών σχεδιασμών.

Το περιεχόμενο και η αποστολή που αποδίδεται στην Ανώτατη Εκπαίδευση στο κυνήγι της κερδοφορίας δεν αλλάζει, αλλά αντίθετα ενισχύεται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Οι αντιπαραθέσεις που στήνονται πάνω στο πώς καλύτερα θα εξυπηρετηθεί η στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου και στο πεδίο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματική διαχωριστική γραμμή, το ποιος βγαίνει κερδισμένος από τις νέες ρυθμίσεις.