Κυριακή 20 Γενάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πατριδογνωμόνιο
«Η ... ελεύθερη αγορά δεν έχει αδιέξοδα», η δημοκρατία έχει!

Η ουσιαστική απειλή που περιέχει ο σημερινός τίτλος, σύντροφοι, εκτοξεύτηκε από τον και «τσάρο» επιλεγόμενο της ελληνικής οικονομίας Νίκο Χριστοδουλάκη.

Αναφερόμενος στη ματαίωση της συγχώνευσης των δυο μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας, της κρατικής(;) Εθνικής και της ιδιωτικής Αλφα Πίστεως, και προκειμένου να μην εισπράξει προσωπικώς το πολιτικό κόστος, δήλωσε με τη χαρακτηριστική ήρεμη αλαζονεία των εκσυγχρονιστών: «Η ελεύθερη αγορά δεν έχει αδιέξοδα».

Πανικόβλητος κυνισμός συνοδεύει εδώ και χρόνια κάθε επικοινωνιακή απώλεια που έχουν οι κυβερνώντες με τη φοβισμένη, βολεμένη ή αδιάφορη και ίσως μικροσυμφεροντολόγα ψήφο μας, όταν επιχειρούν να εφαρμόσουν την αδιέξοδη για το λαό πολιτική τους.

Βάζοντας χωρίς περίσκεψη κι αιδώ την ελεύθερη αγορά στη θέση της λέξης δημοκρατία στη γνωστή ρήση περί αδιεξόδων, ο κ. υπερυπουργός επιχείρησε κάτι πολύ σοβαρότερο και μεγαλύτερο από το να περισώσει έναν προχειροσχεδιασμένο καπιταλιστικό αρραβώνα που μαζί με μερικές δεκάδες μεγαλοϋπαλλήλους και προγραμματισμένους «συνδικαλιστές» της... ανώτερης τάξης θα έφερνε αναπόφευκτα και μερικές χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων.

Εδωσε απροκάλυπτα την ουσία της αλλοίωσης της πολιτικής όπως την ξέρουμε στο αστικό καθεστώς αυτό καθαυτό. Και η ουσία είναι η αποδοχή της αμερικανικής (συνταγματικώς εκεί κατοχυρωμένης) έννοιας της δημοκρατίας που ταυτίζεται με το δικαίωμα της συσσώρευσης κερδών με οποιοδήποτε μέσο, κόστος, τίμημα. Είπε την αλήθεια του ο κ. Χριστοδουλάκης. Το σημερινό πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας, της κεντροαριστεράς, της δήθεν εξανθρωπισμένης νεοφιλελεύθερης οικονομίας, δεν πιστεύει ότι υπάρχουν αδιέξοδα στις μεθόδους επιβολής της πολιτικής τους.

Η ανθρώπινη ζωή και υπόσταση είναι είδη αναλώσιμα, μετρήσιμα και ελεγχόμενα. Για παράδειγμα, ο ενοχλητικός συνδικαλιστής συλλαμβάνεται, ξυλοκοπείται φυλακίζεται. Ο αντιστεκόμενος μαθητής δικάζεται κι εκφοβίζεται. Ο εργάτης ή ο υπάλληλος που διεκδικεί, απολύεται. Ο λαός, η χώρα που δεν αποδέχεται την υποτακτική παράδοσή της στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου και φυσικού της πλούτου, τσακίζεται με πόλεμο, εισβολή, δάνεια εξάρτησης, εμπάργκο. Αδιέξοδο = εμπόδιο. Η στυγνή ιμπεριαλιστική σε κάθε έκφραση ζωής μηχανή δε γνωρίζει εμπόδια. Με έναν πολυπλόκαμο και γιγάντιο μηχανισμό εξόντωσης δε διστάζει να επαναφέρει επί της ουσίας το δουλεμπόριο. Αυτή είναι η χωρίς αδιέξοδα ελεύθερη αγορά. Εκείνη που δε διστάζει να πετάει τους εργαζόμενους ως έρμα όταν το καπιταλιστικό καράβι προσκρούει στον ύφαλο της ύφεσης καθώς οι κεφαλαιοπαραγωγικές του μηχανές έχουν υπερθερμανθεί και δε δροσίζονται από μιντιακά αεράκια που φυσάνε καπνογόνα αισιοδοξίας για το μέλλον.

Πώς να δεχτεί αδιέξοδα, αντιφάσεις και συνθέσεις που προκύπτουν από ρήξεις η ελεύθερη αγορά του μονόδρομου της βίας και των αναλώσιμων ανθρώπων, η ιδεολογία του νεοταξίτικου ύστερου καπιταλισμού που καταφέρνει να μακιγιάρει την προαιώνια αποτρόπαιη όψη του χάρη στην τεχνολογική εξέλιξη;

Προσοχή, σύντροφοι, στις ήρεμες μεγαλοστομίες της αντιμετώπισης των «κρίσεων» τύπου Εθνική - Αλφα. Οπως διαλύεται δήθεν ανώδυνα ένα... καπιταλιστικό υπεροικοδόμημα, έτσι μπορεί σύντομα να διαλυθεί και το Αιγαίο σε ζώνες πολυεθνικής εμπορικής εκμετάλλευσης για να θριαμβεύσουν τα ψάρια του...


Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ