Φυσική συνέχεια της σταδιακής οικοδόμησης ενός πολυπλόκαμου και πολυδιάστατου μηχανισμού καταστολής - με στόχο να φορέσει δεσμά ακόμη και στη σκέψη, την επιστήμη, αποτελεί η δίωξη του διεθνώς αναγνωρισμένου και βραβευμένου καθηγητή Ιατρικής Φυσικής - Ακτινοφυσικής Κωνσταντίνου Κάππα. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που έκανε το καθήκον του εκφράζοντας την επιστημονική και εμπεριστατωμένη κρίση του, κατηγορείται από εισαγγελέα για «παράβαση καθήκοντος». Υπενθυμίζεται ότι ο καθηγητής Κ. Κάππας οδηγήθηκε ξανά - αν και υπήρξε ομόφωνη πρωτόδικη αθωωτική απόφαση - στο εδώλιο του κατηγορουμένου μετά από έφεση του εισαγγελέα, επειδή ως εισηγητής προς τη Γενική Συνέλευση του Τμήματος Ιατρικής το 2006, γνωμοδότησε θετικά για έναν υποψήφιο αντί για άλλον.

Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος και τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος έχουν την ευθύνη επιλογής επιστημονικών συνεργατών, ευθύνη την οποία και αναλαμβάνουν σε κάθε περίπτωση. Ο καθηγητής Κ. Κάππας ήταν μόνο εισηγητής και επομένως δεν φέρει καμία ευθύνη, κατέθεσε μία πλήρως εμπεριστατωμένη εισήγηση, η οποία ανέλυε τα επιστημονικά προσόντα των υποψηφίων και κατέληξε, ως όφειλε, σε αξιολογική κατάταξη. Παρόμοια αξιολογική κατάταξη, ως επιστημονική κρίση, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να στοιχειοθετήσει παράβαση καθήκοντος. Η εισήγηση εξάλλου, δεν είναι τίποτε άλλο παρά έκφραση γνώμης και στη συγκεκριμένη περίπτωση επιστημονικής γνώμης, η οποία όμως διώκεται από έναν εισαγγελέα! Αλήθεια, είναι η Δικαιοσύνη αρμόδια να κρίνει κάθε επιστήμη, και με ποια κριτήρια; Αν αυτή η λογική δε γίνεται εμπόδιο στην ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνικής, της έρευνας τότε τι είναι; Τα επιστημονικά προσόντα, οι αποφάσεις των συλλογικών οργάνων των ΑΕΙ ή ακόμα και η έκφραση επιστημονικής γνώμης στο πλαίσιο ενός οργάνου (όπως στην προκειμένη περίπτωση) από πού ως πού ποινικοποιούνται; Αν αυτό δεν είναι κατάλυση κάθε έννοιας ελεύθερης διακίνησης επιστημονικής γνώσης και γνώμης, ιδεών, τότε τι είναι;

Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μια δίωξη - μήνυμα που σκιαγραφεί το άμεσο ζοφερό μέλλον των πανεπιστημίων της χώρας, πλήρως ελεγχόμενα και εναρμονισμένα με τις επιταγές των μονοπωλιακών ομίλων, χωρίς τις μέχρι τώρα - ούτε καν τις ελάχιστες υπάρχουσες - αστικοδημοκρατικές ελευθερίες. Ενα μήνυμα για το ποιος θα κάνει κουμάντο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των επιχειρήσεων, ποιος θα αποφασίζει για το εκπαιδευτικό προσωπικό, το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, την έρευνα, τη λειτουργία των πανεπιστημίων. Παράλληλα πρόκειται και για μια προσπάθεια εκφοβισμού σε όσους τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι και να θέσουν την επιστήμη τους στην υπηρεσία του ανθρώπου, όπως ο συγκεκριμένος καθηγητής που - παρά τις συγχωνεύσεις, μειώσεις μισθών, κερδοσκοπία των φαρμακοβιομηχανιών - έχει συμβάλλει καθοριστικά στη λειτουργία του πανεπιστημιακού νοσοκομείου και στη θεραπεία χιλιάδων καρκινοπαθών.

Φοιτητές, σπουδαστές, πανεπιστημιακοί αλλά και ολόκληρος ο λαός επιβάλλεται να αγωνιστούν ενάντια στην εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, με όποιον τρόπο κι αν αυτές επιβάλλονται, είτε με το καρότο είτε με το μαστίγιο. Γιατί τα επιστημονικά προσόντα δεν κρίνονται στα δικαστήρια και η αλήθεια δεν μπαίνει σε καλούπια. Η επιστήμη δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε σκοτεινά και αντιδραστικά μονοπάτια. Ούτε μπορεί να μπει σε «ιερά εξέταση». Η ανίχνευση της φύσης και η εξήγηση της λειτουργίας της δεν μπορεί να οδηγείται στην πυρά και η εξέλιξη δεν μπορεί παρά να υπηρετεί τον άνθρωπο. Χρειάζεται αγώνας ενάντια στον αντιδραστικό κατήφορο δίχως πάτο του σημερινού σάπιου καπιταλιστικού συστήματος μέχρι την ανατροπή του.