«Για τους Αγώνες, οι οποίοι μόλις χτες άρχισαν και επίσημα, αποτελεί αδιαπραγμάτευτο στοιχείο το γεγονός πως, αν δεν είχαν τα χρήματα των χορηγών και των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, δε θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να έχουν την ίδια απήχηση.

»Και ερωτώ: ποιος θα ήθελε να παρακολουθήσει Αγώνες "κανονικών" ανθρώπων, οι οποίοι τρέχουν τα 100 μέτρα σε 15 δευτερόλεπτα; Αθλητές του μήκους να φτάνουν με το ζόρι τα 5 μέτρα του σκάμματος; Αλτες του ύψους να τοποθετούν τον πήχη στα 1,40 μέτρα. Ακοντιστές, οι οποίοι πετούν το ακόντιο μόλις στα 35 - 40 μέτρα. Σφαιροβόλους να πετούν τη σφαίρα τους στα 10 μέτρα; Και ποιοι χορηγοί και θεατές θα πλήρωναν για να δουν τα φυσιολογικά κατορθώματα; (...) Οπότε, είναι πολύ διαφορετικό να γνωρίζουμε την αλήθεια και να το αποδεχόμαστε, από το να νομίζουν ότι μας παραμυθιάζουν και να προσποιούμαστε πως δεν το καταλαβαίνουμε...».

Αν το δείτε από τη σκοπιά του, ίσως έχει δίκιο. Για σκεφτείτε: Αν ήταν «κανονικά» και «φυσιολογικά» τα πράγματα στον αθλητισμό, το πολύ - πολύ να έφερναν «κανονικές» διαφημίσεις, «κανονικά» λεφτά και «φυσιολογικούς» μισθούς. Αλλά μερικοί που «έχουν τάξει εαυτόν» στον ...αθλητισμό, θέλουν «αφύσικους» μισθούς...

Ως εκ τούτου, ωραία είναι, βέβαια, η εποχή του Τζέσε Οουενς και του Ζάτοπεκ, αλλά μόνο για να πουλάμε (να πουλάνε) «πολυξερισμό» και να τα κονομάμε με το μίσθιο που αντιστοιχεί στην εποχή του Γκρην... Ωραία η εποχή του Γκαρίτζα, αλλά μόνο για να τη μνημονεύουμε, αφού η δική μας εποχή είναι αυτή που φέρνει την τρελή κονόμα, μαζί βέβαια και με νεκρούς ποδοσφαιριστές - όπως ο Φοέ - στο χορτάρι...