Παρασκευή 18 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με ή χωρίς επιτήρηση...

Η πρόταση της Κομισιόν για την άρση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας λειτούργησε σαν το σύνθημα του αφέτη. Στη ΝΔ, με πρώτον τον πρωθυπουργό, έσπευσαν να πανηγυρίσουν για τα θετικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, μιλώντας για τον άθλο που κατάφεραν, διαβεβαιώνοντας, βέβαια, την ΕΕ και το κεφάλαιο, ότι θα συνεχίσουν να πορεύονται στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων. Στο ΠΑΣΟΚ, με πρωταγωνιστή τον Γ. Παπανδρέου, αμφισβήτησαν τα οικονομικά στοιχεία και μίλησαν για πολιτική απόφαση και «μυστικές συμφωνίες» κυβέρνησης - ΕΕ που θα πληρώσει ο λαός.

Η στάση τους δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Αν και η διαδικασία της «επιτήρησης» και της δρομολογημένης, τώρα, άρσης της, δεν έχει προηγούμενο, όλοι θυμόμαστε τις ...αναποδογυρισμένες τους αντιδράσεις, όταν είχε ανακοινωθεί η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Τότε, πανηγύριζαν οι του ΠΑΣΟΚ για τα επιτεύγματα της δικής τους κυβέρνησης, ενώ οι Νεοδημοκράτες έκαναν λόγο για πολιτικές αποφάσεις και παραχωρήσεις που είχαν γίνει από την ΕΕ, και τις οποίες θα πλήρωνε αργότερα ο λαός. Και γεννιέται το ερώτημα: Είναι τυχαίο ότι και στις δύο περιπτώσεις τα επιχειρήματα είναι ακριβώς τα ίδια, για αυτόν που είναι στην κυβέρνηση και για εκείνον που βρίσκεται στην αντιπολίτευση και το μόνο που αλλάζει είναι το κόμμα που τα διατυπώνει, ανάλογα με τη θέση του ως προς την κυβερνητική εξουσία; Είναι τυχαίο ότι και οι μεν και οι δε, ενώ στην ουσία κινούνται στην ίδια τροχιά, όταν είναι κυβέρνηση πανηγυρίζουν για την πολιτική τους, και όταν είναι αντιπολίτευση, θυμούνται τα δεινά που απειλούν τους εργαζόμενους; Σίγουρα όχι.

Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πολιτικές τους επιλογές, η επιδίωξη να προωθήσουν τις αναγκαίες για το κεφάλαιο και την οικονομική ολιγαρχία μεταρρυθμίσεις, η ταύτισή τους, ουσιαστικά, με τις κεντρικές αξιώσεις της πλουτοκρατίας, συνοδεύεται πάντα με όλο και μεγαλύτερα δεινά για τους εργαζόμενους, με ακόμα σκληρότερα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Το παραδέχονται όμως, μόνο όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και έχουν στραμμένη την προσοχή τους στις επόμενες κάλπες. Τότε που μπαίνουν σε λειτουργία οι μηχανισμοί αποπροσανατολισμού και ψηφοθηρίας, τότε που δίνονται υποσχέσεις και καλλιεργούνται ελπίδες, οι οποίες την επομένη των εκλογών αποδεικνύονται φρούδες.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο γνωρίζουν, αλλά το 'χουν υιοθετήσει και το περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους ότι είτε με επιτήρηση είτε χωρίς αυτήν, οι επόμενοι στόχοι που πρέπει να τεθούν προς υλοποίηση, είναι οι νέες αντιδραστικές ανατροπές στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, η πολιτική συνεχούς συγκράτησης των μισθών και των συντάξεων. Και η ουσία είναι μία: Οι εργαζόμενοι που χτες μάτωναν με το ΠΑΣΟΚ και σήμερα πληρώνουν την πολιτική της ΝΔ, θα κληθούν και αύριο να υποταχθούν σε νέα μέτρα και πολιτικές που υπαγορεύουν το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του. Ανεξάρτητα από την ύπαρξη της επιτήρησης ή όχι. Εμπλοκή σ' αυτήν την προοπτική μπορούν να προκαλέσουν μόνο οι εργαζόμενοι και το αγωνιστικό κοινωνικοπολιτικό τους κίνημα, καταφέροντας το δικό τους αποφασιστικό πλήγμα στις δυνάμεις της δικομματικής εναλλαγής.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ