Δεν μπορεί να κρυφτεί | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Δεν μπορεί να κρυφτεί

Δε δίστασαν, για ακόμα μια φορά, να συμμαχήσουν προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους! Σοσιαλιστές και Χριστιανοδημοκράτες προχώρησαν σε μια ακόμα κοινή πολιτική επιλογή και χωρίς κανέναν ενδοιασμό ενέκριναν με πλειοψηφία την έκθεση για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, που περιέχει στο ακέραιο τις αντεργατικές επιταγές της «οδηγίας Μπολκεστάιν». Ψήφισαν μια έκθεση που καταλύει θεμελιώδη εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξης, δίνοντας όρκους πίστης στην αδηφαγίας του κεφαλαίου.

Η μεγάλη πλειοψηφία λοιπόν της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως είναι το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, της οποίας ηγείται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, συμπαρατάχτηκε με τους εκπροσώπους του Λαϊκού Κόμματος, στο οποίο συμμετέχει η ΝΔ, και ψήφισε την αντιδραστική οδηγία - κόλαφο για τα εργατικά δικαιώματα. Οι «σοσιαλιστές» ευρωβουλευτές είναι μέλη των κομμάτων που εκπρόσωποί τους στις 30 Γενάρη στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς καταχειροκροτούσαν τον Γ. Παπανδρέου όταν ισχυριζόταν ότι «έχουμε διαφορές με τη συντήρηση»... Η «πρόοδος» και η «συντήρηση», λοιπόν, όπως εικονικά θέλει να κάνει το διαχωρισμό ο Γ. Παπανδρέου πήγαν χέρι - χέρι και ψήφισαν ό,τι τους επέβαλε η πλουτοκρατία.

Ο Γ. Παπανδρέου, που πληροφορήθηκε τις εξελίξεις απέφυγε να τις σχολιάσει. Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, οφείλει να σεβαστεί και να υπερασπιστεί την απόφαση των εκπροσώπων των κομμάτων που τον εξέλεξαν στη θέση αυτή. Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, πάντως αρνήθηκαν να καταψηφίσουν την έκθεση και κρύφτηκαν πίσω από την «αποχή» που δήλωσαν στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είχαν φροντίσει, βέβαια, πριν να ψηφίσουν υπέρ των συμβιβαστικών προτάσεων, που τελικά οδήγησαν στην υιοθέτηση της έκθεσης.

Το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι κατά της έκθεσης και της προώθησης αντεργατικών μέτρων. Απλά στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Πώς θα μπορούσαν να βγουν και να βροντοφωνάξουν ότι τάσσονται υπέρ της απελευθέρωσης των πάντων, της ισοπέδωσης των εργασιακών κατακτήσεων και συγχρόνως να εμφανίζονται «προστάτες» των εργαζομένων; Πώς θα μπορούσαν να ταχτούν κατά μιας έκθεσης που θεμελιώνεται στη βάση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και έρχεται να υλοποιήσει τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας; Συνθήκες που φέρουν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ.

Κρύβονται, λοιπόν, πίσω από την «αποχή» και τη «σιωπή», για να μπορούν να δημαγωγούν. Οπως χτες, στη συνάντησή του με την ηγεσία της ΓΣΕΕ, ο Γ. Παπανδρέου που δήλωνε ότι το κόμμα του υπερασπίζεται τις συλλογικές συμβάσεις, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έβαλαν τη βάση για την κατάργησή τους μέσω των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, την προώθηση των ατομικών συμβάσεων και άλλες παρόμοιες μορφές. Να μπορούν να οξύνουν την ανούσια αντιπαράθεση με τη ΝΔ σε επιμέρους θέματα, προκειμένου να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού και να ανοίγουν το δρόμο στην κυβέρνηση, για να κλιμακώσει την επίθεσή της στην ίδια αντιλαϊκή πορεία με τους προκατόχους της.

Η πολιτική των πράσινων και μπλε εκφραστών του κεφαλαίου είναι κοινή και εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα. Οι εργαζόμενοι πρέπει να το συνειδητοποιήσουν, να απεγκλωβιστούν και από τους δύο και να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να πάρει σάρκα και οστά το μέτωπο για τη λαϊκή εξουσία που θα καταργήσει την πολιτική του κεφαλαίου.