Σάββατο 18 Δεκέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Το ... πλεονάζον προσωπικό

Το ότι το «ελληνικό» κεφάλαιο είναι βαθιά ...θρησκευόμενο είναι γνωστό. Οτι όμως έχουν μεταφέρει τη θρησκευτική τους συνείδηση και στις επιχειρήσεις τους, ότι έχουν γίνει ελεήμονες και αιμοδότες των εργαζομένων, ομολογούμε ότι δεν το γνωρίζαμε. Τουλάχιστον μέχρι προχτές, όταν το ιδεολογικό φερέφωνο του ΣΕΒ, το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία, εμφάνισε στοιχεία «μελέτης» για την απασχόληση, σύμφωνα με τα οποία το 24% των μεγάλων επιχειρήσεων (πάνω από 200 εργαζόμενοι) στη Βιομηχανία, στο Λιανικό Εμπόριο και τις Υπηρεσίες, λειτουργούν με ...πλεονάζον προσωπικό. Στις δε επιχειρήσεις που απασχολούν έως 100 εργαζόμενους, το συγκεκριμένο ποσοστό αποτιμάται στο 16%. Η κατάσταση, μάλιστα, σήμερα εμφανίζεται να έχει βελτιωθεί, καθώς, σύμφωνα πάντα με τους συντάκτες της «μελέτης», το 1999 το 33% των μεγάλων επιχειρήσεων, (η μία στις τρεις!) απασχολούσε ...πλεονάζον προσωπικό.

Αν κανείς επιχειρήσει να ερμηνεύσει, μέσω της οδού της λογικής την εκτίμηση αυτή του ΙΟΒΕ, είναι σίγουρο ότι θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο και θα σηκώσει ψηλά τα χέρια. Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε τον όρο «πλεονάζον κεφάλαιο», γνωρίζαμε ότι οι εσωτερικοί νόμοι παραγωγής του κεφαλαίου, οι οποίοι εμφανίζονται εξωτερικά με τη μορφή του κεφαλαιοκρατικού ανταγωνισμού, ωθούν τον κάθε επιχειρηματία ξεχωριστά, να επιδιώκει να μειώσει τα έξοδα παραγωγής, να εντατικοποιεί στο έπακρο τον παράγοντα εργατική δύναμη, να βάζει τον ένα εργάτη να εργάζεται για δύο, με στόχο να αποσπάσει όσο το δυνατό περισσότερη απλήρωτη εργασία, περισσότερη υπεραξία, η οποία και τρέφει το κεφαλαίο. Τα πληρωμένα όργανα όμως του ΣΕΒ εμφανίζουν μια άλλη εικόνα, αυτή του επιχειρηματία - θύματος, ο οποίος, ποιος ξέρει γιατί, απασχολεί περισσότερους εργαζόμενους από αυτούς που χρειάζεται. Πρόκειται ασφαλώς για πρωτοτυπία που «έρχεται να ανατρέψει» τους θεμελιώδεις νόμους του καπιταλισμού...

Φυσικά, πρόκειται για άθλιο ιδεολόγημα που δεν αντέχει στην παραμικρή κριτική. Ο απώτερος στόχος των επιχειρηματιών, και των ιδεολογικών τους φερεφώνων, αποκαλύπτεται στην αμέσως επόμενη σελίδα της «έρευνας», όπου αναφέρονται οι λόγοι τους οποίους επικαλούνται οι ίδιοι οι επιχειρηματίες ότι θα μειώσουν το προσωπικό τους. Σύμφωνα με αυτήν, σε ποσοστά 67,3% και 53,8% οι επιχειρηματίες θεωρούν ότι το σημερινό ύψος των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί παράγοντα χαμηλού περιθωρίου κέρδους! Με λίγα λόγια, ο στόχος είναι η μείωση των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών. Μετά τους Ευρωπαίους αδελφούς τους, οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες έρχονται σήμερα να θέσουν το ζήτημα της μείωσης των μισθών, με την απειλή, ότι σε διαφορετική περίπτωση, παρά τα βαθιά θρησκευτικά τους αισθήματα, θα αναγκαστούν να απολύσουν το ...πλεονάζον προσωπικό. Τόσο απλά.

Η πρόκληση είναι άμεση και άμεση πρέπει να είναι και η απάντηση από την εργατική τάξη. Τόσο σε συνδικαλιστικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι ο αγώνας κατά του «συνδικάτου» των εργοδοτών είναι στενά δεμένος με τον αγώνα για βαθιές πολιτικές ανατροπές. Οσο διατηρείται ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων, η εργατική τάξη θα συνεχίζει να λαμβάνει τελεσίγραφα πολέμου...


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ