Τετάρτη 17 Σεπτέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η απάτη των τιμών

Μετά τα «πακέτα» και τις «χάρτες», εμφανίστηκε και το «πάγωμα» των τιμών στην αγορά, για να ενισχύσει την κυβερνητική προεκλογική προπαγάνδα. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση φαντάστηκε πως βρήκε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τις διαφημιστικές καμπάνιες των μεγαλοεπιχειρηματιών, προκειμένου να πείσει για το απίθανο. Οτι, δηλαδή, δεν υπάρχει ακρίβεια και ότι τάχα οι τιμές ελέγχονται!

Ομως, ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Ετσι και στην προκειμένη περίπτωση. Πριν αρχίσει να εφαρμόζεται το περίφημο «πάγωμα» των τιμών, αποκαλύφτηκε σε όλο της το μεγαλείο η στημένη απάτη κυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι όλη η φιλολογία περί «παγώματος» δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα επιχειρηματικό τρικ για την προσέλκυση πελατών, που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Κι αυτό γιατί, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες - και για λόγους που συνδέονται με το μεταξύ τους ανταγωνισμό - από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα δεν έμεινε σχεδόν ούτε ένα είδος χωρίς να ακριβύνει. Χώρια το συνεχές μπαράζ των ανατιμήσεων από τις αρχές του χρόνου.

Η νέα φάση της κυβερνητικής πρόκλησης σε σχέση με την ακρίβεια ξεκίνησε από τότε που ο Κ. Σημίτης έχρισε τον Κ. Κουλούρη επικεφαλής της ...κυβερνητικής προπαγάνδας, για τη δήθεν βούληση των κυβερνώντων να ελέγξουν τις τιμές στην αγορά. Μια καλοστημένη απάτη, που πρέπει να πάρει τέλος. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι μεσοβέζικες λύσεις στο θέμα της διαμόρφωσης των τιμών δεν υπάρχουν. Αυτό είναι «αξίωμα» της «ελεύθερης αγοράς». Τέτοια αγορά με «κανόνες», όπως επιχειρεί να πείσει ο υφυπουργός Ανάπτυξης ότι προσπαθεί να διαμορφώσει, δεν μπορεί να υπάρξει. Οτιδήποτε άλλο προβάλλεται αυτές τις μέρες δεν είναι τίποτα άλλο από κυβερνητικά φληναφήματα τα οποία δεν έχουν να κάνουν με πραγματικό έλεγχο των τιμών, αλλά αποτελούν μια επιχείρηση εντυπωσιασμού και παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων.

Η εξέλιξη των τιμών στην αγορά και το πορτοφόλι του λαϊκού νοικοκυριού, που αδειάζει όλο και πιο γρήγορα, έχουν στενέψει τα περιθώρια και για τους κυβερνώντες. Τα παραμύθια περί «παγώματος» των τιμών όχι μόνο δεν πιάνουν, αλλά προκαλούν αγανάκτηση και θυμηδία. Αυτό που σε τελευταία ανάλυση ενδιαφέρει τους εργαζόμενους δεν είναι τα κόλπα και τα παιχνίδια της κυβέρνησης με διάφορες επιχειρηματικές ομάδες. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να πάψουν να είναι θύματα των συνεχών ανατιμήσεων και της φοβερής ακρίβειας. Κι απ' αυτή την άποψη προβάλλουν και διεκδικούν μιαν άλλη εισοδηματική πολιτική, που να προστατεύει την αγοραστική τους δύναμη, ενταγμένη σε μια δέσμη μέτρων και στόχων που θα ανοίγουν το δρόμο προς τα μπρος. Μόνον που όλα αυτά δε χαρίζονται από καμιά αστική κυβέρνηση. Διεκδικούνται, ωριμάζουν οι συνθήκες και οι συσχετισμοί και ανατρέπονται τελικά και τα αντιλαϊκά μέτρα και οι κυβερνήσεις τους!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ