Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος των οδικών εμπορευματικών μεταφορών εντάσσεται στο πλαίσιο της συνολικότερης πολιτικής «απελευθέρωσης» των αγορών, ως μία ακόμη «ενισχυτική ένεση» για δράση των μονοπωλίων στο συγκεκριμένο τομέα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την «υφαρπαγή» της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας κεφαλαιακής συσσώρευσης. Εκείνοι που κύρια πλήττονται από αυτή την πολιτική, είναι οι αυτοαπασχολούμενοι - μεροκαματιάρηδες του κλάδου, που μερόνυχτα πάνω στο τιμόνι, πασχίζουν για την παράδοση του φορτίου, αγωνιούν για την κάλυψη των τραπεζικών δόσεων. Αυτοί που τα τελευταία χρόνια προσέτρεξαν για την αγορά της άδειάς τους στην «μαύρη αγορά», την οποία συντηρούσαν οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις - παίζοντας εναλλάξ τους ρόλους της κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέατρο της αστικής δημοκρατίας - βάζοντας υποθήκες τις ίδιες τους τις ζωές για τα επόμενα 15, 20 ίσως και παραπάνω χρόνια, για την απόκτηση ενός περιουσιακού στοιχείου, η αξία του οποίου μηδενίζεται από το σχετικό κυβερνητικό νομοσχέδιο μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Αυτό δεν αφορά βεβαίως τους μεγαλοϊδιοκτήτες πολλών φορτηγών, που χρησιμοποιούν μισθωτούς οδηγούς και κερδίζουν πολλαπλάσια. Αυτοί δε θα χάσουν.

Και σ' αυτόν τον κλάδο, τα προηγούμενα χρόνια οι αγωνιστικές δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων προειδοποιούσαν γι' αυτά που σήμερα εφαρμόζονται. Ενημέρωναν για τις σχετικές επιλογές για την «απελευθέρωση» των οδικών μεταφορών, την εισβολή πολυεθνικών στον κλάδο, την απαξίωση του μικρού περιουσιακού τους στοιχείου. Τα «κοράκια» γαλάζιου και πράσινου χρώματος, που σήμερα υψώνουν τους «αγωνιστικούς» τόνους και υποκριτικά φωνάζουν «μολών λαβέ» προς την κυβέρνηση, χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να αποκρύψουν την αλήθεια, την ίδια στιγμή που θησαύριζαν από την αγοραπωλησία των αδειών φορτηγών και βυτιοφόρων. Καθόλου συμπτωματική η ομοιότητά τους, με άλλους συνδικαλιστές από άλλους εργασιακούς κλάδους, που πρόσφατα εμφανίζονται αποφασισμένοι να... ματώσουν.

Οι ριζοσπαστικές δυνάμεις και στον κλάδο των οδικών εμπορευματικών μεταφορών, με όσες δυνάμεις διαθέτουν, μπαίνουν σήμερα μπροστά στους αγώνες, στα μπλόκα, μαζί με τους άλλους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους τους, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση, παλεύοντας για την ενότητα του κινήματός τους, για τη σύνδεσή του με τις αγωνιστικές δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ, τη συμμαχία του με το ΠΑΜΕ, παλεύουντας ενάντια στη μονοπώληση του κλάδου τους, για εξασφάλιση ανθρώπινης δουλειάς, ικανοποιητικού εισοδήματος και δικαιωμάτων στους εργαζόμενους στις μεταφορές. Προοπτική που μόνο σε συνθήκες λαϊκής οικονομίας μπορεί να εξασφαλιστεί για όλους, αφού ο τομέας μεταφορών θα είναι λαϊκή περιουσία, και οι εργαζόμενοι θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες τους.