Οι πρόσφατες φονικές συγκρούσεις στην Καχαμάρκα που άφησαν πίσω τους πέντε νεκρούς, 21 τραυματίες και 15 συλλήψεις απλά επιβεβαιώνουν τη διάψευση όλων των ελπίδων για μία «διαφορετική πολιτική». Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κήρυξε την περιοχή -τη δεύτερη κατά σειρά μετά την επαρχία Εσπινάρ- επιλέγοντας την καταστολή, που αποτελεί δείγμα γραφής της πολιτικής Ουμάλα έχει προκαλέσει την έκρηξη. Μίας πολιτικής στην ίδια ακριβώς ρότα με την πολιτική του προκατόχου Αλαν Γκαρσία. Στο επίκεντρο της διαμάχης η λειτουργία των μεταλλείων που παραδίδονται με λεόντειες συμφωνίες σε ξένες πολυεθνικές, κατά κύριο λόγο, τόσο για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και κατά συνέπεια στη ζωή των κατοίκων όσο και για την απρόσκοπτη συνέχεια της παράδοσης των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας στο κεφάλαιο.
Αναλόγως και σε διεθνές επίπεδο, ο Ουμάλα έχει επιλέξει τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου τόσο με τις ΗΠΑ και τώρα με την ΕΕ, και αναφανδόν έχει ταχθεί υπέρ της «συμφωνίας του Ειρηνικού» που προωθούν και οι ΗΠΑ.